نرگس محمدی در پیامی از زندان اوین اعلام کرد که مقامات قضایی جمهوری اسلامی ناهید تقوی زندانی دوتابعیتی ۶۸ ساله را «تا مرز از دست دادن سلامتی، آزار و محرومیت می‌دهند» و «چند روز است که درد امانش را بریده است.»
این مدافع حقوق بشر زندانی، روز یکشنبه ۱۴ خرداد در پیامی که در صفحه اینستاگرام او منتشر شده تأکید کرد، «مسئولان قوه قضاییه، زندانی بیمار را تا نهایت مرز ممکن، تا مرز از دست دادن سلامتی، آزار و محرومیت می‌دهند» و این «دومین بار است که ناهید تقوی ۶۸ ساله را در چنین وضعیتی می‌بینم.»
نرگس محمدی نوشته ناهید تقوی «آن‌قدر درد می‌کشد که درد را به وضوح در چهره‌اش می‌توان دید. به سختی از تختش بیرون می‌آید، به بهداری می‌رود و آمپول مسکن قوی تزریق می‌کنند و به تختش برمی‌گردد.»
به گفته این مدافع حقوق بشر زندانی، ناهید تقوی «این درد را از ۲۲۰ روز سلول انفرادی‌اش دارد.»
ناهید تقوی، مهر ۱۳۹۹ بازداشت شد و ۲۲۰ روز در سلول انفرادی ۲ - الف سپاه پاسداران به سر برد. نرگس محمدی می‌گوید این زندانی دوتابعیتی ایرانی آلمانی، از «نور، هوا، و فضا برای تحرک» محروم بود و به غذای باکیفیت و مراقبت‌های پزشکی دسترسی نداشت.
به گفته این مدافع حقوق بشر که در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد، ناهید تقوی ۶۸ ساله که به بیماری دیسک کمر مبتلا است، بر اثر «فشارهای روانی و عصبی» و «فشار ممتد بازجویی» بیماری‌اش «حادتر شده» و به «دیسک گردن، کنتل ناپذیری دیابت و فشار خون» نیز مبتلا شده است.
بنا بر این گزارش، ناهید تقوی «تا بهمن ۱۴۰۰ از دسترسی به پزشک متخصص» نیز محروم بوده و توان حرکتی «انگشتان دستش» کاهش یافته است. با وجود «تزریق کورتون» در تیر ۱۴۰۱ و فروردین ۱۴۰۲، او «دوباره درگیر خشک شدن انگشتان دست و درد شدید گردن، کمر و دستان» است.
نرگس محمدی تأکید کرده است که بنا بر دستور پزشکی قانونی، ناهید تقوی پس از این تزریق‌ها «نباید در محیط پراضطراب و استرس باشد»، اما «هر دو بار» به طور مستقیم «از روی تخت بیمارستان یک راست به روی تخت زندان منتقل» شده است.
در روزهای گذشته، چند شهروند خارجی از زندان‌های جمهوری اسلامی آزاد شده و به کشورشان بازگشته‌اند، اما شماری از زندانیان دوتابعیتی یا شهروندان خارجی همچنان در ایران در بازداشت به سر می‌برند.
به گفته ناظران، جمهوری اسلامی با بازداشت شهروندان کشورهای دیگر، به‌ویژه دوتابعیتی‌ها، قصد دارد از آنها برای چانه‌زنی در روابط خود با دیگر کشورها استفاده کند و در عمل آنها را با اتهامات دروغین گروگان می‌گیرد.
یک سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده به صدای آمریکا گفته است: «جمهوری اسلامی، سابقه طولانی در حبس ناعادلانه اتباع خارجی برای استفاده به عنوان اهرم سیاسی دارد. مقامات ایرانی، همچنان به شیوه‌های ظالمانه نقض حقوق بشر، از جمله بازداشت خودسرانه زندانیان سیاسی در مقیاس بزرگ، محاکمه‌های ساختگی، اعترافات اجباری و اعدام‌های عجولانه ادامه می‌دهند.»
اولیویه وندکستله، امدادگر بلژیکی، با اسدالله اسدی دیپلمات متهم به دست داشتن در اقدام تروریستی، مبادله شد و بنجامین بریر فرانسوی و برنارد فیلان ایرلندی فرانسوی نیز آزاد شدند.
روز جمعه ۱۲ خرداد نیز کامران قادری و مسعود مصاحب، دو شهروند دوتابعیتی ایرانی اتریشی و توماس کیمس، شهروند دانمارکی، از زندان‌های جمهوری اسلامی رها شدند.
کامران قادری روز شنبه تنها دو ساعت پس از آن که به اتریش رسید، در نخستین گفت‌وگوی اختصاصی خود با یک رسانه خارج از کشور به صدای آمریکا گفت از این که بعد از هفت سال و نیم «مزه آزادی را چشیده» خوشحال است، اما ولی در عین حال ناراحت است که «هنوز کسانی در ایران در بند هستند.»
