بیش از ۳۵۰ نفر از فعالان سیاسی و مدنی در آغاز دوازدهمین سال حصر خانگی زهرا رهنورد، میرحسین موسوی، و مهدی کروبی به ادامه این حصر اعتراض کردند و آن را غیرقانونی خواندند.
این گروه از فعالان سیاسی و مدنی روز دوشنبه ۲۵ بهمن ماه با انتشار این نامه و با اشاره به برخی از اصول قانون اساسی، مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر، و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی خطاب به مسئولان جمهوری اسلامی گفتند: «اصرار بر ادامه حصر، هیچگونه مشروعیت و وجاهت دینی، عقلی، قانونی، حقوقی، ملی و بینالمللی ندارد و نقص آشکار قوانین موضوعه کشور » است.
این فعالان که میگویند غلبه بر مشکلات و بحرانهای داخلی با امنیتیکردن فضا و سرکوب خشونتآمیز اعتراضات مسالمتآمیز شهروندان حاصل نمیشود، تاکید میکنند که «صلح و آشتی با ملت و به رسمیت شناختن حقوق مردم، بهویژه حق حاکمیتشان بر سرنوشت خویش و مذاکره و تنشزدایی در عرصه بینالمللی و تعامل با قدرتهای جهانی» راه پیروزی بر بحرانهای ایران است.
زهرا موسوی فرزند میرحسین موسوی و زهرا رهنورد که از بهمن سال ۸۹ توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران در حصر خانگی به سر میبرند نیز با انتشار تصویری از پدر و مادر خود، و محل حصر آنها نوشت: «حصر با هدف ایزوله کردن محصورین، دور کردن آنها از جامعه و حقوق قانونیشان یازده ساله شد.»
رهبران جنبش سبز، مهدی کروبی، میر حسین موسوی و زهرا رهنورد از بهمن ماه سال ۱۳۸۹ تاکنون در حصر خانگی به سر میبرند. موسوی و کروبی به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ معترض بودند و تا مدتها ایران شاهد اعتراض حامیان آنها بود. یکسال بعد از اعتراضات، همزمان با قیام در کشورهای عربی، موسوی کروبی خواستار راهپیمایی مردم در ۲۵ بهمن ۸۹ شدند اما حکومت آنها و همسرانشان را زندانی کرد.
گفته میشود که بازداشت خانگی آنها با نظر آیتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، صورت گرفته است و هرگز آنها در دادگاه محاکمه نشدند.
در سالهای گذشته موسوی و کروبی ملاقات های محدودی با نزدیکان و افراد مشخص داشتند و مهدی کروبی در تاریخ ۱۳ مهرماه در نخستین سخنرانی خود پس از یازده سال و در جمعی حدودا ۲۰ نفره در خانه غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، سخنرانی کرد و از آیتالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، به عنوان «امام عزیزی که اینها همه را برای ما بهوجود آورد» یاد کرد و ایجاد «جمهوری اسلامی» با «آن خصوصیاتی که [خمینی] ذکر میکرد» را رویدادی «عجیب» دانست.
حسن روحانی در سال ۹۲ در انتخابات ریاست جمهوری، وعده پایان حصر موسوی، رهنورد و کروبی را داده بود، اما در طول دوران ریاست جمهوری خود اقدام موثری برای پایان دادن به این حصر انجام نداد.