مرکز آمار ایران روز دوشنبه در گزارشی اعلام کرد: ۳۲ درصد جمعیت ایران فاقد مسکن شخصی هستند که از این میان، ۲۳.۲ درصد مستاجرند و ۸.۵ درصد هم در خانه‌های سازمانی، وقفی یا رایگان زندگی می‌کنند.
آمارهای قبلی نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۵، حدود ۶۵ درصد از جمعیت ایران صاحب مسکن بودند که مقایسه آن با آمار سال ۱۴۰۰ نشان می‌دهد در مدت شش سال، کمتر از ۲.۵ درصد به جمعیت مالکان خانه در ایران اضافه شده است.
بر اساس گزارش مرکز آمار، ۳۶ درصد درآمد خانوارهای شهری در سال ۱۴۰۰ در بخش مسکن هزینه شده در حالی که در این سال به نسبت سال قبل از آن، هزینه‌های خانوارهای شهری ۴۹ درصد و هزینه‌های خانوارهای روستایی بیش از ۵۲ درصد رشد داشته است.
وزارت راه و شهرسازی اما تابستان ۱۴۰۰ در گزارشی اعلام کرد که بیش از ۶۰ درصد درآمد ایرانیان شهرنشین به بخش مسکن اختصاص می‌یابد.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز در گزارشی اعلام کرد که به‌طور میانگین، حدود ۴۱ درصد خانوارهای ایرانی از دسترسی به مسکن مقرون به صرفه محروم‌اند و ۹۴ درصد مستاجران در شهرهای ایران با معضل شدید تامین هزینه‌های خود و نداشتن امکان دسترسی به مسکن مقرون‌به‌صرفه مواجه‌اند.
این در حالی است که اتحادیه مشاوران املاک، اواخر خرداد ۱۴۰۱ از افزایش ۳۰۰ درصدی نرخ اجاره‌بها طی سه سال گذشته خبر داد.
