یک روزنامه چاپ تهران به معضلات کادر درمان در ایران پرداخته و مسائلی همچون استعفا، ترک شغل و ترک کار پرستاران را بررسی کرده است که نشان می‌دهد در ماه‌های اخیر فارغ از خودکشی‌ها، گروهی از پرستان در بیمارستان‌های مختلف کشور به صورت «دسته جمعی» استعفا کرده‌اند.
روزنامه هم‌میهن در شماره امروز دوشنبه نهم اردیبهشت ماه به گفت‌و‌گو با پرستاران معترض پرداخته و اعلام کرده که گروهی از پرستاران بیمارستان‌های شهدای تجریش تهران، بیمارستان طالقانی چالوس، بیمارستان طالقانی آبادان و پرستاران چندین مرکز درمانی یزد، با استعفای دسته‌جمعی‌شان در ماه‌های گذشته، خبرساز شده‌اند.
پرستاران در سال‌های اخیر با مشکلات بسیاری دست به گریبان بودند و این مشکلات زمینه اعتراضات مستمر را فراهم ساخته بود. هم‌میهن در همین رابطه نوشته است که «استعفای دسته‌جمعی» به دایره اعتراضات پرستاران اضافه شده است.
برهمین اساس اعلام شده که در تازه‌ترین اقدام، استعفای دسته‌جمعی ۴۳ نفر از پرستاران اتاق عمل و بیهوشی بیمارستان «شهدای تجریش» صورت گرفته است.
این پرستاران در نامه استعفای اعتراضی خود اعلام کرده‌اند که «رسیدگی نکردن به پیگیری‌های مکرر درباره مطالباتی مانند نرخ‌های پایین اضافه‌کاری، حقوق و کارانه، پرداخت نکردن تعرفه طبق دستورالعمل مصوب، حق اشعه، حق لباس و حق مسکن مصوب وزارت کار» بخشی از دلایل استعفا است.
روزنامه هم میهن اعلام کرده که از جمله عوامل اعتراض پرستاران و رواج استعفاهای دسته جمعی، شیفت‌های سنگین کاری، کمبود نیروی انسانی و فقدان احترام در محیط کار، انجام کارهای بی‌ارتباط و خارج از حیطه شرح وظایف مانند کارهای مرتبط با داروخانه، منشی و کمک‌بهیار است.
بر اساس گزارش‌ها «ترک کار» نیروهای پرستاری از طرف معاونت پرستاری وزارت بهداشت هم تایید شده است.
هم‌میهن گزارش داده که به غیر از تمایل پزشکان به فعالیت در حوزه زیبایی، پرستاران هم ترجیح می‌دهند، کار در بیمارستان را رها کنند و در شغل‌های دیگری مانند کار در کلینیک‌های زیبایی و کاشت مو مشغول شوند.
به نوشته این روزنامه «ترک کار» فقط در میان «پرستاران جوان» مراکز درمانی نیست و دامنه آن به «نیروهای باسابقه‌تر» هم رسیده است که ترجیح می‌دهند با وجود سابقه کار بالا، استعفا دهند.
سقوط سیستم بهداشت و درمان در حالی رخ می‌دهد که مسئولان وزارت بهداشت تاکنون واکنشی به افزایش موارد استعفای پرستاران نداشته‌اند.
محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل «خانه پرستار» به روزنامه هم‌میهن گفته است که در شرایط فعلی با هر بیمارستانی صحبت کنید، به شما می‌گویند که تعدادی پرستار رفته‌اند یا گروهی در حال آماده‌شدن برای مهاجرت هستند.
شریفی مقدم از «آمار ۱۵ درصدی ترک کار پرستاران» خبر داده و آن را «تکان‌دهنده» دانسته است.
او درباره موارد استعفای ترک کار گفته است: «ترک کار همیشه وجود داشته اما در سه، چهار سال گذشته شیب تندتری پیدا کرده است. استعفاهای اعتراضی و نمادین اخیر هم، جدید و برای نشان‌دادن اعتراضات جمعی پرستاران است. پرستار می‌گوید حالا که می‌خواهم بروم، باید دیگران هم در جریان قرار بگیرند.»
در کنار استعفاها بحث مهاجرت در بین پرستاران نیز داغ است و در ماه‌های اخیر شتاب بیشتری گرفته است. در همین رابطه ۱۴ اسفند سال گذشته با بحرانی شدن موضوع مهاجرت، رئیس کل سازمان نظام پرستاری کشور حداقل میزان مهاجرت پرستاران در سال را ۲۷۰۰ نفر اعلام کرد و گفت که بسته «ماندگاری پرستاران» در حال تدوین است.
محمدتقی جهانپور مدعی شده بود که این اقدام به دستور علی خامنه‌ای در دستور کار قرار گرفته است.
شماری از تحلیلگران این اتفاقات را نشان دهنده عمق فاجعه و در پیش بودن بحرانی عظیم در این بخش می‌دانند؛ بحرانی که از نگاه آنها حتی رهبر جمهوری اسلامی نیز نسبت به تبعات اجتماعی و سیاسی آن احساس خطر کرده است.
این بحران زمانی خود را نشان می‌دهد که به اظهارات محمد میرزابیگی، رئیس کل سازمان نظام پرستاری در چهارم دی ماه توجه داشت که گفته بود: بالغ بر ۱۰ هزار نفر از «ناب‌ترین پرستاران» ایران «ترک شغل و مهاجرت» از کشور را پیش گرفته‌اند.
پرستاران و کارکنان حوزه درمان در ایران بارها طی سال‌ها و ماه‌های اخیر نسبت به وضعیت شغلی خود و مشکلات آن در شهرهای مختلف ایران اقدام به برگزاری تجمعات اعتراضی کرده‌اند.
بخش فارسی صدای آمریکا در گزارش‌های مختلف تلویزیونی و وب‌سایت خود به مشکلات کادر درمان به‌ویژه پرستاران و چالش‌هایی که منجر به تشدید بحران مهاجرت در این بخش شده، پرداخته است.
