کایل اورتون در یادداشتی در روزنامه نیویورک تایمز با عنوان "چطور صدام حسین داعش را به ما داد" این باور عمومی را به چالش کشیده است که گروه داعش محصول اشتباهات ناشی از حمله ائتلاف به رهبری آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی است.
نویسنده با مرور روند قدرت گرفتن حزب بعث به عنوان یک تشکل ملی گرای عرب، به تغییر ماهیت این حزب پس از حمله به ایران در سال ۱۹۸۰ میلادی می پردازد.
او با یادآوری ائتلاف حزب بعث با اسلامگرایان و توصیف جنگ با ایران به عنوان "جهاد" می‌نویسد روند اسلامی شدن عراق پس از مرگ میشل عفلق، بنیانگذار مسیحی حزب بعث، زمانی سرعت گرفت که صدام حسین ادعا کرد عفلق در پایان عمرش مسلمان شده بود.
نیویورک تایمز در ادامه می نویسد، شکست هولناک عراق در کویت در سال ۱۹۹۱، قیام شیعیان در سال ۱۹۹۳و تحریم های سنگین بین المللی، باعث شد رژیم صدام حسین به پایگاه خود در میان قبایل سنی بازگشته و قوانین شریعت اسلامی شامل قطع دست دزدان، پایین انداختن همجنسگرایان از پشت بام، گردن زدن روسپیان در میادین عمومی، ساخت مساجد، و تدریس قرآن را به اجرا بگذارد.
کایل اورتون معتقد است این روند موجب پیدایش یک جنبش "بعثی-سلفی" و شبکه های قاچاق دور زدن تحریم ها در مساجد شد که توسط شبه نظامیان وفادار به صدام و اعضای نفوذی اطلاعاتی اداره می شدند.
به عقیده نویسنده یادداشت نیویورک تایمز، گروه افراطی داعش پیامد سرنگونی رژیم صدام نیست، بلکه زندگی پس از مرگ آن رژیم است.
