نشریه دیلی بیست در مطلبی به قلم دیوید اکس می نویسد ایران ادعا میکند که دستکم یک انبار مهمات در اعماق زمین و زیر کوه احداث کرده که کاملاً از دسترس جنگافزارهای آمریکایی در امان است. یکی از مهماتی که در این زاغه انبار شده، موشکهای نصب شده بر خودروهای نظامی و آماده شلیک است.
ژنرال امیرعلی حاجیزاده، فرمانده نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هنگام نمایش پایگاه زیرزمینی گفت: «این نمونهای از پایگاههای موشکی بیشمار ماست. قدرت و توان نظامی ما مثل کوه یخی است که تنها گوشهای از نوک آن از آب بیرون است و دیده میشود.»
برای نشان دادن عمق توان موشکی ادعایی ایران، در نظر بگیرید که تأسیسات غنی سازی اورانیوم فردو تنها ۸۰ متر زیر زمین قرار دارد، و با این حال، یک مقام آمریکایی که نخواست نامش فاش شود سال ۲۰۱۲ به رویترز گفت نابود کردن تأسیسات فردو برای آمریکا «دشوار است ولی غیرممکن نیست.»
هر چند جزئیات اندکی درباره تأسیسات موشکی واقع در ۵۰۰ متری عمق زمین در دست است - که آن هم مسجل نیست - در شرایطی که آمریکا و ایران در جهت اجرای توافقی برای محدود کردن توان هستهای ایران حرکت میکنند، وجود این زاغه و انبارهای مهمات مشابه آن، میتواند توازن نظامی حساس میان دو کشور را برهم بزند.
به همین خاطر، هر تأسیساتی در نیم کیلومتری عمق زمین، آن قدر از دسترس بمبهای آمریکایی دور است که اگر ایران تعهدات اتمیاش را زیر پا بگذارد و موشکهای دوربردش را به کلاهک هستهای مجهز کند، آمریکا با بمبهای ضدسنگر فعلیاش نمیتواند آنها را معدوم کند.
البته این به آن معنی نیست که پنتاگون هنوز به فکر ازکارانداختن هدفهایی در عمق زیاد به صورت غیرمستقیم نیافتاده است.
بنا به گزارش، حاجیزاده برای اولین بار روز ۲۱ مهر به خبرنگاران اجازه دسترسی به یکی از تونلهای زیرزمینی را داد. عباس اصلانی، مدیر خبرگزاری تسنیم نیوز به خبرنگاران گفت: «پایگاههای موشکهای دوربرد جمهوری اسلامی در تمام استانها و شهرهای ایران، در زیر کوههای بلند مستقر شده و آماده است.»
معلوم نیست که حاجیزاده واقعیت را گفته باشد - و خبرنگارانی که از تونلها بازدید میکردند هم بعید بود او را به پرسش بکشند - یکی از آنها خبرنگار تسنیم بود، خبرگزاریای که رسالت خود را «دفاع از انقلاب اسلامی در برابر تبلیغات منفی رسانهای» عنوان کرده است.
به نوشته دیوید اکس، ایران به جعل اخبار نظامی شهرت دارد – و حتی سلاحهایی بسیار پیچیده و پرکار ساخته که البته در عمل از آنها کاری برنمی آید - مثل دو فروند هواپیمای جنگی که چیزی نبود جز ماکت چوبی. سال ۱۳۸۷، سپاه پاسداران، یا یکی از نشریات موافق دولت جمهوری اسلامی، تصویری دستکاری شده از یک آزمایش موشکی ایران را منتشر کرد تا وانمود کند که سپاه، چهار موشک را به طور همزمان پرتاب کرده است. تعداد واقعی سه فروند موشک بود.
حاجیزاده حتی اگر هم راست بگوید، به سختی میشود فهمید منظورش از این ادعا که پایگاه موشکی در ۵۰۰ متری عمق کوه قرار دارد چیست؟ ۵۰۰ متر پایینتر از قله کوه؟ یا تونلی که در عکسها و ویدیوها دیده میشود از کوه پایه به طور افقی ۵۰۰ متر در دل کوه پیش رفته؟
معنی دقیق گفتههای او از این جهت مهم است که مقدار خاکی را که بین تأسیسات موشکی با سطح زمین و با قله کوه قرار دارد نشان میدهد.
به هر روی، نشان دادن پایگاه زیرزمینی به خبرنگاران در روز ۲۰ مهر، یعنی دو روز مانده به تصویب نهایی برجام در مجلس ایران، از لحاظ زمانی هم پرسش برانگیز است.
تنها یک روز پیش از آن، ایران یک موشک بالیستیک را به طور آزمایشی پرتاب کرد، که میتواند نقض قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل راجع به منع تهران از تولید موشک با قابلیتهای هستهای به حساب آید.
به نظر میرسد تهران از سویی مایل به پذیرش توافق هستهای است، و از سوی دیگر سعی میکند از موضع قدرت - و با این یادآوری به دنیا که هنوز از توان نظامی جدیای برخوردار است - توافق را بپذیرد.
ایالات متحده هم بیکار ننشسته است. در حالی که مذاکره کنندگان جزئیات نهایی توافق هستهای با ایران را تدوین میکردند، نیروی هوایی آمریکا سرگرم ساخت دو سلاح جدید ویژه حمله به تأسیسات زیرزمینی و تاکتیکهای پیچیده برای رساندن این تسلیحات به هدف - در صورت لزوم - بود.
البته معلوم نیست که این سلاحها بتواند به تأسیساتی که ۵۰۰ متر زیر زمین جا خوش کرده، خراشی وارد کند.
نویسنده در ادامه اشاره میکند که حتی اگر تأسیساتی در ۵۰۰ متری عمق زمین جا گرفته باشد، مدخل ورودی، هواکش، آنتن رادیویی و دیگر زیرساختهای حیاتیای را دارد که بنابه تعریف، جایشان در روی زمین است. کافی است این زیرساختهای حیاتی را نابود کنید تا تأسیسات زیرزمینی از آنها جدا شود، یا حتی افرادی که در آن هستند، خفه شوند.
بنابه استدلال دیوید اکس، اگر توافق هستهای به نتیجه نرسد و آمریکا تصمیم به حمله به ایران بگیرد، تأسیسات واقع در ۵۰۰ متری زیر زمین که سردار حاجیزاده ادعا میکند ایران دارای آن است، احتمالاً میتواند در برابر حمله مستقیم مقاومت کند؛ ولی کاری از آن برنخواهد آمد، چون تأسیسات زیرزمینی دست نخورده ولی فاقد هوا و امکانات، به هیچ دردی نمیخورد.