رسانههای داخلی روز سهشنبه ۲۲ خردادماه از بازگشایی خزانه جواهرات ملی ایران پس از ۵۱ ماه تعطیلی خبر دادند؛ این خبر در فضای مجازی با واکنش کاربران روبرو شد؛ آنها نسبت به اصالت آثار به نمایش درآمده ابراز شک و تردید میکنند.
موزه جواهرات ملی ایران در خیابان فردوسی تهران از اسفند سال ۱۳۹۸ به بهانه شیوع کرونا بسته شد. پس از آن علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت وقت و برخی رسانههای حکومتی مدعی شدند که دو تاج مهم این موزه توسط خاندان پهلوی به سرقت رفته است این درحالی است که دو تاج مزبور تا سال ۱۳۹۸ در مقابل چشمان بازدیدکنندگان موزه قرار داشت.
شهبانو فرح پهلوی نیز در همان زمان این ادعاها را قویا تکذیب و اعلام کرد که خاندان پهلوی هیچ یک از اشیای ارزشمند موجود در خزانه جواهرات ملی را همزمان با انقلاب ۵۷ از ایران خارج نکرده و همه آن آثار در کمال صحت به دست جمهوری اسلامی افتاده است.
عزتالله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی دولت ابراهیم رئیسی هم در شرایطی که هنوز موزه بسته بود، به بازدید از این خزانه رفت و با انتشار تصاویر تاجها ادعای سخنگوی دولت را رد کرد.
در این میان اما مردم و کاربران فضای مجازی با بیان بیاعتمادی خود حکومت جمهوری اسلامی، نسبت به اصالت جواهرات نمایش داده شده پس از بازگشایی موزه، تشکیک کرده و از احتمال جابهجایی آثار بدلی با جواهرات اصل سخن میگویند.
بسیاری از این کاربران میگویند جمهوری اسلامی در فرصت ۵ ساله تعطیلی موزه، جواهرات اصل را خارج کرده و در فرصتی که داشته، نمونههای بدل را به نمایش عموم درآورده است.
گروهی نیزگواه این ادعا را خبر گم شدن چندین تخته فرش نفیس و گرانبها از مجموعه کاخهای سعدآباد میدانند. ۴۸ تخته فرش نفیسی که در سال ۹۵ گم و به گفته عزتالله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی دولت سیزدهم، «۱۳۹۵ با یک دستگاه وانت مزدا از کاخ سعدآباد خارج شد.»
اصغر جهانگیر سخنگوی قوه قضاییه اما ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ از پیدا شدن فرشهای سعدآباد خبر داد و گفت:«برخی از این فرشها که مدعی بودند به سرقت رفته در دستگاههای دولتی پیدا شدند. از این منظر اصولاً بحث سرقت اتفاق نیفتاده است.موضوع این است که بدون رعایت تشریفات قانونی اصطلاحا سهلانگاری شده که شائبه سرقت را مطرح میکنند.»
کار ساخت موزه جواهرات ملی ایران در سال ۱۳۳۴ به دستور محمدرضا شاه پهلوی آغاز شد و این خزانه در سال ۱۳۳۹ با حضور شخص شاه فقید افتتاح شد.
این خزانه که در ساختمان بانک مرکزی ایران قرار دارد شامل بسیاری از جواهرات سلطنتی ایران از دورهٔ صفوی، دورهٔ افشار، قاجار و پهلوی است. از جمله این جواهرات میتوان به الماس دریای
نور، جقهٔ نادری، تاج شهبانو، تاج کیانی، کره جواهرنشان، تخت طاووس و تخت نادری اشاره کرد.
ارزش جواهرات سلطنتی ایران تنها به جنبه اقتصادی آن محدود نمیشود، بلکه ذخیره خزانه دولت و پشتوانه اصلی اقتصاد کشور محسوب میشود. گفته میشود کارشناسان زبده طلا و جواهر دنیا نتوانستهاند برای این خزانه، قیمتی حتی به طور تقریبی تعیین کنند.
تیفانی، کارشناس سرشناس جواهرات، ۵۶ سال پیش در مصاحبه با روزنامه کانادایی استار، درباره جواهرات سلطنتی ایران، گفته بود: «جواهرات سلطنتی بریتانیا به اندازه جواهرات روس و ترکیه چشمنواز است، اما در دنیای امروز، مجموعه جواهرات سلطنتی ایران، افسانهای و بسیار با شکوه بوده و از نظر کیفیت و کمیت عالی است. هر چه بیشتر به عکسهایی که از آن دارم نگاه میکنم، نمی توانم میزان عظمت جواهرات آن را باور کنم.»