در ادامه اجبار مردم به حضور در شبکه‌های اجتماعی داخلی، خبرهای تأییدنشده حاکی از اجبار بیمه‌شدگان بیمه سلامت برای عضویت و «تأیید غیرحضوری دارو» در یکی از پیام‌رسان‌های داخلی است؛ اقدامی که به نوعی گروگان‌گیری در حوزه سلامت بشمار می‌رود.
بررسی‌های بیشتر نشان می‌دهد این موضوع مربوط به تأیید داروی بیماران خاص است که به جای خدمات حضوری، می‌توانند با استفاده از پیام‌رسان‌های داخلی خدمات غیرحضوری دریافت و مستندات خود را ارسال کنند.
بر اساس تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، شرط تأیید غیرحضوری دارو برای بیمه‌شدگان بیمه سلامت، داشتن کد رهگیری نسخه الکترونیک و یکی از پیام‌رسان‌های داخلی ایتا، سروش یا روبیکا است.
اجبار بيماران به عضویت در این شبکه‌ها در حالی صورت می‌گیرد که هنوز ۱۰۰ درصد مردم کشور از گوشی‌های هوشمند و اینترنت بهره نمی‌برند. بر همین اساس، باید شاهد کسب و کارهای کاذب پیرامون این موضوع باشیم که درهای سوء استفاده مالی را هم باز می‌کند.
اجبار به استفاده از پلتفرم‌های داخلی، فقط مربوط به حوزه دارو و بيماران نیست و پیش‌تر دانشگاه آزاد و گمرک نیز برای ارائه خدمات به مخاطبانشان، آنها را ملزم به استفاده از پیام‌رسان‌های داخلی کرده بودند.
هرچند مردم در حالت عادی، علاقه‌مند به حضور در این شبکه‌ها نیستند اما اجباری که این روزها شاهد آن هستیم، موجب نصب و استفاده موردی آنها توسط کاربران شده است.
در همین رابطه مدیرعامل یکی از بزرگترین پیام رسان های داخلی کشور به خبرنگار فارس، می گوید: تعداد کاربران جدید فعال سه برابر شده است.
وبسایت فرارو در گزارشی نوشته است: «تقریبا از هر ۵ نفر ۳ نفر می‌گویند حاضر به استفاده از پیام رسان داخلی نیستند.»
از نظر این کاربران دو موضوع علت و دلیل رغبت نداشتن به استفاده از پیام رسان ایرانی بود؛ نخست بی‌اعتمادی به فضای مجازی ایرانی بود که بسیاری از کاربران می‌گفتند تضمینی وجود ندارد که اطلاعات‌شان در این فضا امن بماند. بعضی می‌گفتند نمی‌خواهند برخی دستگاه‌ها به اطلاعات شخصی و حریم خصوصی آنها دسترسی پیدا کنند.
به نوشته فرارو، دومین دلیل را نیز می‌توان در عملکرد این نوع اپلیکیشن‌های ایرانی جستجو کرد. اگر به «بازار» مرجع دانلود اپلیکیشن‌های اندرویدی مراجعه کنیم، می‌بینیم کاربران در قسمت نظرات مربوط به برنامه های ایرانی، نارضایتی از عملکرد این نرم افزارها را ابراز می‌کنند.
با وجود این نگرانی‌ها، دستگاه‌های دولتی کماکان اصرار به اجبار مخاطبان خود از این پیام‌رسان‌ها دارند.
وزارت آموزش و پرورش از جمله این دستگاه‌ها است که اعلام کرده است از ظرفیت تمامی بخش‌های داخلی کشور در حوزه فناوری اطلاعات بویژه از ظرفیت پیام‌رسان‌های داخلی در راستای اجرایی کردن شبکه اجتماعی دانش آموزی «شاد» استفاده می‌کند.
آموزش و پرورش شهرهای مختلف نیز استفاده از پیام‌رسان‌های داخلی را برای تشکیل گروه‌های مجازی دانش آموزی اجباری کرده‌اند.
حمایت‌های مادی و معنوی از این پلتفرم‌ها در راستای اجرای طرح صیانت و اینترنت ملی است و در همین راستا آستان قدس بعنوان اسپانسر مالی پیام‌رسان گپ بصورت چراغ خاموش به این حوزه ورود کرده است.
