حسن روحانی رئیس جمهوری منتخب ایران، با مشکلات اقتصادی ناشی از برنامه های اتمی و سوء مدیریت اقتصادی احمدی نژاد، فشار جهانی برای مصالحه بر سر برنامه جنجالی اتمی ایران، و در صورت ادامه برنامه های اتمی، با تهدید حمله نظامی اسرائیل روبروست.
ولی بزرگترین چالش وی تضمین پشتیبانی کامل و واقعی (نه ظاهری) آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی است. آقای خامنه ای نه تنها تصمیم گیرنده نهایی در امور داخلی و خارجی، به ویژه برنامه های اتمی است، بلکه او تنها کسی است که می تواند نیروهای تندرو، مانند سپاه پاسداران، از جمله مقامات ارشد این سپاه را در هنگامی که دولت جدید منافع سیاسی و اقتصادی آنها را به مخاطره اندازد، کنترل کند. از این رو، برای آقای روحانی، پشتیبانی رهبر بسیار حائز اهمیت است.
پس از گذشته ۵ هفته از پیروزی شگفت آمیز آقای روحانی، بسیاری از ایرانیانی که فکر می کردند که نتیجه انتخابات را حکومت و نه صندوق های رأی تعیین می کند ، هنوز متعجبند که چطور آقای خامنه ای اجازه داده است تا یک روحانی متعادل، که می تواند سیاست های اتمی کشور را تغییر دهد، رئیس جمهوری کشور شود.
نتایج انتخابات به نوعی به آقای خامنه ای نشان داد که اعمال دیکتاتوری سخت، اختناق شدید، به زندان انداختن مخالفان، به ویژه در ۴ سال گذشته، نتوانسته است در خواست مردم برای اصلاحات و داشتن یک دولت دموکراتیک تغییر ایجاد کند.
پس از پیروزی آقای روحانی، ایرانیان شوق زده ای که به خیابانهای ریخته بودند، که شعارشان بجای «مرگ بر دیکتاتور» پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ میلادی، «دیکتاتور متشکریم» شده بود، نشانه رضایت نسبی مردم از انتخاباتی بود که برخی آن را به انتخابات پس از انتصابات نامیده اند.
با توجه به سخنانی که اخیراً خامنه ای و روحانی ایراد کرده اند، هنوز مشخص نیست که نتیجه انتخابات تأثیری در سیاست های داخلی و یا خارجی کشور خواهد داشت یا خیر. ولی چیزی که مشخص است آن است که روحانی روابط نزدیک و تنگاتنگی با خامنه ای در ۳۰ سال گذشته داشته، و برای مقابله با چالشهای پیش رو، بدون تردید قادر است که رهبر جمهوری اسلامی را در کنار خود داشته و از قدرت و نفوذ وی استفاده کند.
به گفته رسانه های گروهی، روحانی یک هفته پیش از انتخاب با ارسال نامه ای به خامنه ای به وی اطمینان داده است که چنانچه انتخاب شود، به حکومت جمهوری اسلامی، ولایت فقیه و رهبر وفادار است.
به نظر می رسد که آقای خامنه ای تصمیم گرفته است تا رفع اختلافات ایران با غرب بر سر برنامه های اتمی تهران و احتمالاً برداشتن تحریم های موجود، با آقای روحانی همکاری کند.
ولی بزرگترین چالش وی تضمین پشتیبانی کامل و واقعی (نه ظاهری) آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی است. آقای خامنه ای نه تنها تصمیم گیرنده نهایی در امور داخلی و خارجی، به ویژه برنامه های اتمی است، بلکه او تنها کسی است که می تواند نیروهای تندرو، مانند سپاه پاسداران، از جمله مقامات ارشد این سپاه را در هنگامی که دولت جدید منافع سیاسی و اقتصادی آنها را به مخاطره اندازد، کنترل کند. از این رو، برای آقای روحانی، پشتیبانی رهبر بسیار حائز اهمیت است.
پس از گذشته ۵ هفته از پیروزی شگفت آمیز آقای روحانی، بسیاری از ایرانیانی که فکر می کردند که نتیجه انتخابات را حکومت و نه صندوق های رأی تعیین می کند ، هنوز متعجبند که چطور آقای خامنه ای اجازه داده است تا یک روحانی متعادل، که می تواند سیاست های اتمی کشور را تغییر دهد، رئیس جمهوری کشور شود.
نتایج انتخابات به نوعی به آقای خامنه ای نشان داد که اعمال دیکتاتوری سخت، اختناق شدید، به زندان انداختن مخالفان، به ویژه در ۴ سال گذشته، نتوانسته است در خواست مردم برای اصلاحات و داشتن یک دولت دموکراتیک تغییر ایجاد کند.
پس از پیروزی آقای روحانی، ایرانیان شوق زده ای که به خیابانهای ریخته بودند، که شعارشان بجای «مرگ بر دیکتاتور» پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ میلادی، «دیکتاتور متشکریم» شده بود، نشانه رضایت نسبی مردم از انتخاباتی بود که برخی آن را به انتخابات پس از انتصابات نامیده اند.
با توجه به سخنانی که اخیراً خامنه ای و روحانی ایراد کرده اند، هنوز مشخص نیست که نتیجه انتخابات تأثیری در سیاست های داخلی و یا خارجی کشور خواهد داشت یا خیر. ولی چیزی که مشخص است آن است که روحانی روابط نزدیک و تنگاتنگی با خامنه ای در ۳۰ سال گذشته داشته، و برای مقابله با چالشهای پیش رو، بدون تردید قادر است که رهبر جمهوری اسلامی را در کنار خود داشته و از قدرت و نفوذ وی استفاده کند.
به گفته رسانه های گروهی، روحانی یک هفته پیش از انتخاب با ارسال نامه ای به خامنه ای به وی اطمینان داده است که چنانچه انتخاب شود، به حکومت جمهوری اسلامی، ولایت فقیه و رهبر وفادار است.
به نظر می رسد که آقای خامنه ای تصمیم گرفته است تا رفع اختلافات ایران با غرب بر سر برنامه های اتمی تهران و احتمالاً برداشتن تحریم های موجود، با آقای روحانی همکاری کند.
