دیوید انسور رئیس صدای امریکا، بلاگ امروز خود را اختصاص داده است به روزنامه نگاران ایرانی و مشکلاتی که با آن دست به گریبان اند:
«کار به عنوان یک روزنامه نگار ایرانی در تبعید می تواند دشوار و خطرناک باشد. تصور کنید ماموران اطلاعاتی و امنیتی ایران پدرو مادر یا بستگان شما را به دلیل کاری که دارید تهدید می کنند. و تصور کنید که قادر نباشید به دلیل تهدید زندان با بدتر از آن به کشورتان بروید.
این وضعیتی است که روزنامه نگاران ایرانی تبار که در صدای آمریکا، رادیوی اروپای آزاد، بی بی سی و دیگر رسانه های خبری کار می کنند با آن روبرو هستند – و باید متوقف شود.
یکی از نابکارانه ترین شکل های آزار بازجوئی از پدران و مادرانی است که به آنها دستور داده می شود به فرزندانشان بگویند به کار برای رسانه های خبری غربی پایان دهند.
این تاکتیکها اغلب با تلفن های ماموران وزارت اطلاعات ایران یا سرزدن به خانه های والدین سالمند آغاز می شود. پیام های ارعاب آمیز گذاشته می شود، یا ماموران به پدران و مادران می گویند کار فرزندانشان «قابل قبول نیست» و «بهتر خواهد بود پسر شما کارش را تغییر دهد و صدای آمریکا را ترک کند.»
در برخی موارد، بستگان ناچار می شوند بیانیه هایی امضا کنند که بستگان یا فرزندان آنها را متهم می کند جاسوسان غرب هستند. در موارد دیگر، پدران و مادران یا بستگان بازداشت می شوند، تحت بازجوئی های طولانی قرار می گیرند یا گذرنامه های آنها ضبط می شود. تهدید دائمی زندان وجود دارد. یک تاکتیک ناراحت کننده دیگر ارائه ویدیوهایی است سعی دارد گزارشگران را بی اعتبار کند.
مارک تامپسون مدیر عامل سابق بی بی سی بارها درباره «تاکتیک های ناراحت کننده ای» که برای برای هدف گرفتن و ارعاب اعضای خانواده های روزنامه نگاران ایرانی در بی بی سی به کار می رود مطالبی نوشته است. خواهر یک روزنامه نگار بی بی سی در کوششی نافرجام برای زیر فشار گذاشتن برادر او ، به اتهامات نامعلوم بازداشت ودر یک سلول انفرادی در زندان اوین محبوس شد.
البته، اقدام ایران در زندانی ساختن روزنامه نگاران هرگز نمی تواند از فکر کسانی که در باره آنچه در این بخش مهم جهان گزارش می دهند دور باشد. دیده بان حقوق بشر و دیگر سازمانهایی که وضعیت آزادی مطبوعات را زیر نظر دارند، از دیر باز یادآور شده اند ایران از نظر شمار روزنامه نگارانی که در زندان هستند یکی از بدترین کشورها است.
زمان آن است که مقامات ایران به این رفتار پایان دهند و تاکتیک های آزار و ارعاب علیه اعضای بی گناه خانواده ها را تقیبح کنند. چنین رفتاری فقط موجب شرمساری دولت ایران می شود.
ما همچنین مقامات ایران را ترغیب می کنیم به انداختن پارازیت روی برنامه های رادیویی و تلویزیونی، فیلتر کردن وبگاه ها و هک کردن وبگاه های صدای آمریکا و دیگر سازمان های خبری پایان دهند.
زمان آن است که ایران پرونده این رفتار غیر قابل قبول را ببندد و به آرمانهایش به عنوان ملتی که تصمیم می گیرد اطلاعاتش را از کجا کسب کند، پای بند بماند.
«کار به عنوان یک روزنامه نگار ایرانی در تبعید می تواند دشوار و خطرناک باشد. تصور کنید ماموران اطلاعاتی و امنیتی ایران پدرو مادر یا بستگان شما را به دلیل کاری که دارید تهدید می کنند. و تصور کنید که قادر نباشید به دلیل تهدید زندان با بدتر از آن به کشورتان بروید.
این وضعیتی است که روزنامه نگاران ایرانی تبار که در صدای آمریکا، رادیوی اروپای آزاد، بی بی سی و دیگر رسانه های خبری کار می کنند با آن روبرو هستند – و باید متوقف شود.
یکی از نابکارانه ترین شکل های آزار بازجوئی از پدران و مادرانی است که به آنها دستور داده می شود به فرزندانشان بگویند به کار برای رسانه های خبری غربی پایان دهند.
این تاکتیکها اغلب با تلفن های ماموران وزارت اطلاعات ایران یا سرزدن به خانه های والدین سالمند آغاز می شود. پیام های ارعاب آمیز گذاشته می شود، یا ماموران به پدران و مادران می گویند کار فرزندانشان «قابل قبول نیست» و «بهتر خواهد بود پسر شما کارش را تغییر دهد و صدای آمریکا را ترک کند.»
در برخی موارد، بستگان ناچار می شوند بیانیه هایی امضا کنند که بستگان یا فرزندان آنها را متهم می کند جاسوسان غرب هستند. در موارد دیگر، پدران و مادران یا بستگان بازداشت می شوند، تحت بازجوئی های طولانی قرار می گیرند یا گذرنامه های آنها ضبط می شود. تهدید دائمی زندان وجود دارد. یک تاکتیک ناراحت کننده دیگر ارائه ویدیوهایی است سعی دارد گزارشگران را بی اعتبار کند.
مارک تامپسون مدیر عامل سابق بی بی سی بارها درباره «تاکتیک های ناراحت کننده ای» که برای برای هدف گرفتن و ارعاب اعضای خانواده های روزنامه نگاران ایرانی در بی بی سی به کار می رود مطالبی نوشته است. خواهر یک روزنامه نگار بی بی سی در کوششی نافرجام برای زیر فشار گذاشتن برادر او ، به اتهامات نامعلوم بازداشت ودر یک سلول انفرادی در زندان اوین محبوس شد.
البته، اقدام ایران در زندانی ساختن روزنامه نگاران هرگز نمی تواند از فکر کسانی که در باره آنچه در این بخش مهم جهان گزارش می دهند دور باشد. دیده بان حقوق بشر و دیگر سازمانهایی که وضعیت آزادی مطبوعات را زیر نظر دارند، از دیر باز یادآور شده اند ایران از نظر شمار روزنامه نگارانی که در زندان هستند یکی از بدترین کشورها است.
زمان آن است که مقامات ایران به این رفتار پایان دهند و تاکتیک های آزار و ارعاب علیه اعضای بی گناه خانواده ها را تقیبح کنند. چنین رفتاری فقط موجب شرمساری دولت ایران می شود.
ما همچنین مقامات ایران را ترغیب می کنیم به انداختن پارازیت روی برنامه های رادیویی و تلویزیونی، فیلتر کردن وبگاه ها و هک کردن وبگاه های صدای آمریکا و دیگر سازمان های خبری پایان دهند.
زمان آن است که ایران پرونده این رفتار غیر قابل قبول را ببندد و به آرمانهایش به عنوان ملتی که تصمیم می گیرد اطلاعاتش را از کجا کسب کند، پای بند بماند.
