علی خامنه‌ای، رهبر ایران، طی دیدار اخیرش با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، در تهران تهاجم روسیه به اوکراین را به غلط جنگی پیشگیرانه علیه سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، خواند.
سخنان خامنه‌ای آینه تمام‌نمای ادعاهای نادرست پوتین درباره تلاش غرب برای نابودی روسیه همزمان با تهاجم سربازانش جهت نابودی واقعی اوکراین است.
هیچ سندی دال بر تلاش ناتو برای آغاز جنگ با روسیه وجود ندارد.
حتی پس از الحاق شبه‌جزیره کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴، سیاست ناتو کاهش تنش با مسکو بود، اگرچه به دنبال آغاز جنگ نیابتی پوتین در شرق اوکراین، صحبت‌ها درباره پیوستن این کشور به ناتو افزایش یافت.
اوکراین اولین بار در سال ٢٠٠٨ به دنبال «برنامه اقدام عضویت» به منظور زمینه‌سازی برای پیوستن به ناتو بود اما در نشست آن سال در بخارست، پایتخت رومانی، حتی عضویت در این برنامه به کی‌یف اعطا نشد.
در مه ٢٠١٠، ویکتور یانوکوویچ، رئیس جمهوری روس‌گرای اوکراین، تلاش‌های کشورش برای پیوستن به ناتو را متوقف کرد و یک ماه بعدتر نیز پارلمان اوکراین با تصویب قانونی، راه عضویت این کشور در ناتو را مسدود کرد.
پس از برکناری یانوکوویچ و اشغال کریمه، پارلمان اوکراین قانون مزبور را به دلیل ناکارآمدی در تضمین امنیت اوکراین در برابر فشار و تهاجم خارجی لغو کرد. پارلمان اوکراین در سال ٢٠١٧ با تصویب قانونی دیگر از «عضویت در ناتو به عنوان یک هدف راهبردی سیاست خارجی و امنیتی» یاد کرد.
اما علیرغم تمام تلاش‌های اوکراین، ناتو همچنان با پیوستن این کشور به «برنامه اقدام عضویت» مخالفت کرد.
به دنبال الحاق کریمه به روسیه، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سایر هم‌پیمانان غرب تحریم‌هایی علیه برخی اشخاص و کسب‌وکارهای روسیه‌ای وضع و همزمان با حفظ کانال‌های ارتباطی با مسکو، «همکاری عملی» با کرملین را متوقف کردند.
ناتو نیز اعزام دوره‌ای واحدهای کوچک جنگی چندملیتی به دریای بالتیک و لهستان را آغاز کرد. این در حالی است که از سال ١٩٩٧ تا ۲۰۱۴، تقریبا هیچ سرباز یا تجهیزاتی در کشورهای جدید عضو ناتو مستقر نشده بودند.
در حالیکه هیچ سندی دال بر تلاش ناتو برای انجام اقدام نظامی علیه روسیه وجود ندارد، شواهد درباره امپریالیستی بودن اهداف جنگی مسکو فراوان است.
پوتین در یک سخنرانی در ماه ژوئن، تهاجم خود به اوکراین را با جنگ‌های زیاده‌خواهانه سه قرن پیش پتر مقایسه کرد. او در ژوئیه سال گذشته مدعی شده بود حاکمیت واقعی اوکراین تنها در شراکت با روسیه ممکن است. رئیس جمهوری روسیه در ابتدای تهاجم به اوکراین در فوریه سال جاری نیز ضمن تکرار این سخنان، دو جمهوری خودخوانده در شرق این کشور را به رسمیت شناخت.
سخنان روزهای اخیر سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، نیز به صراحت نشان می‌دهد روسیه دیگر خود را به شرق اوکراین محدود نمی‌کند و در پی تصرف دیگر مناطق این کشور است.
