سازمان «ماده ۱۸»، که سازمانی غیرانتفاعی است و به حمایت از مسیحیان مورد آزار در ایران میپردازد، روز ۳۰ بهمن ششمین گزارش سالانه خود در مورد وضعیت مسیحیان در ایران را منتشر کرد.
در این گزارش که با همکاری سه سازمان جهانی مسیحی «ام ای سی»، «درهای باز»، و «همبستگی جهانی» تهیه شده آمده است که بسیاری از مسیحیان به ویژه نوکیشان قربانی سرکوب ... به دلایل مختلف از جمله مسائل امنیتی برای خود و خانوادهشان ترجیح میدهند ناشناس بمانند.»
در این گزارش ۴۰ صفحهای آمده است که تعداد مسیحیان دستگیر شده در سال میلادی ۲۰۲۳ نسبت به سال ۲۰۲۲ از ۱۳۴ نفر به ۱۶۶ نفر افزایش یافته است. این در حالی است که در سال ۲۰۲۲ نیز تعداد دستگیرشدگان نسبت به سال پیش از آن دو برابر شده بود.
این گزارش با اشاره به اقدامات چند دههای جمهوری اسلامی در تعطیل کردن کلیساهای فارسیزبان و حمله به کلیساهای خانگی و خانههای مسیحیان، میگوید که حکومت در ایران در بسیاری از موارد نسخههای کتاب مقدس این مسیحیان را توقیف میکند و به عنوان مدرک جرم مورد استناد قرار میدهد.
بنا بر این گزارش در سال ۲۰۲۳ برای ۲۲ مسیحی به علت اتهاماتی مانند «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی» بدون ارائه سند و مدرک حکم محکومیت صادر شده و ۲۱ نفر آنها در زندان محبوس شده اند.
در این گزارش آمده است با آن که در قانون اساسی جمهوری اسلامی سه اقلیت دینی زرتشتی، یهودی، و مسیحی به رسمیت شناخته شدهاند ولی نوکیشان مسیحی نیز همانند پیروان آیینهای یارسان، مندائیان، و بهائیان به رسمیت شناخته نمیشوند و از بسیاری از حقوق شهروندی محروم هستند.
چهار نهاد مسیحی تهیهکننده این گزارش، دستیابی مسیحیان به حقوق شهروندی و انسانی را تابعی از اجرایی شدن حقوق بشر و آزادیهای انسانی برای همه شهروندان ایرانی دانستهاند و به بیانیه مشترک جامعه مسیحی ایرانی در شهریور سال گذشته اشاره کردهاند که در سالگرد جان باختن مهسا امینی منتشر شد و خواستار پایان دادن به حکومت تبعیض و بیعدالتی برای همه ایرانیان شد
ماده ۱۸ میٍثاق بینالمللی حقوق سیاسی و مدنی با تاکید بر «حق آزادی فکر و وجدان و دین» برای همه، آمده است که این حق «آزادی داشتن یا قبول یک دین یا معتقدات به انتخاب خود، همچنین آزادی ابراز دین یا معتقدات خود، به طور فردی یا جمعی و علنی یا مخفی در مورد اجرای آداب و اعمال و تعلیمات دینی» را دربرمیگیرد.
ولی طبق این گزارش، دستگیریهای خودسرانه، محرومیت از تحصیل و کار، فشار برای ترک کشور، محرومیت از داشتن کلیساهای فارسیزبان و کلیساهای خانگی، و فشار بیش از پیش بر مسیحیان برای شرکت در کلاسهای عقیدتی اسلامی از جمله موارد نقض حقوق مسیحیان در ایران است.
در پایان گزارش این چهار نهاد مسیحی از جمهوری اسلامی ایران خواستهاند که تمامی زندانیان مسیحی را ازار کند، مراکز مسیحی مصادره شده را به مسیحیان بازگرداند و با گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر و کمیته حقیقت یاب در مورد اعتراضات سال ۱۴۰۱ همکاری کند.
آنها از کشورهای میزبان مسیحیان پناهنده و پناهجوی ایرانی خواستهاند تا شرایط اقامت و اسکان آنان را تسهیل کنند و آنان را به ایران بازنگردانند، چرا که با شکنجه و زندان روبهرو خواهند شد.
آنها همچنین از جامعه جهانی خواستهاند که حکومت جمهوری اسلامی را به علت کوتاهی در انجام میثاقها و معاهدههای بینالمللی، که از امضاکنندگان آنها بوده، پاسخگو کنند.
سازمان «ماده ۱۸» همچنین اعلام کرد که گزارش سالانه مسیحیان روز سهشنبه در پارلمان بریتانیا با میزبانی فیونا بروس، نماینده نخستوزیر بریتانیا در امور آزادی دین و عقیده، کشیش فرهاد سبکروح، شهناز جیران فعال مسیحی، و منصور برجی، مدیر سازمان «ماده ۱۸» ارائه خواهد شد.
نوکیشان مسیحی در ایران تحت فشارهای حکومتی قرار دارند و بدون دسترسی به وکیل، بازداشت و محاکمه میشوند. پیش از این حمید حاتمی، مدیر بخش فارسی سازمان مسیحی مهر، درباره وضعیت نوکیشان مسیحی بازداشت شده به صدای آمریکا توضیح داده است.
یکی از نمونههای فشار بر نوکیشان مسیحی در ایران، «شکنجه سفید» و محروم کردن یاسر (مهدی) اکبری، نوکیش مسیحی از دیدار فرزند بیمارش و ممنوعیت حضور او در مراسم تدفین پس از درگذشت پسر نوجوانش، ذکر شده است.
منصور برجی، از مقامات سازمان تبصره ۱۸، درباره این مسئله به صدای آمریکا گفته که یاسر اکبری در خارج از کشور به سر میبرد و برای دیدن فرزند بیمارش به ایران رفت، اما در فرودگاه بازداشت شد و تنها برای دقایقی، آن هم با دستبند و همراه با مأمور توانست فرزندش را پیش از مرگ ببیند.
همچنین، سپیده، یک نوکیش مسیحی در گفتوگو با صدای آمریکا روایتی از آزارهایی که توسط خانوادهها بر نوکیشان اعمال میشود، ارائه داده است.
او تأکید کرده است که حکومت جمهوری اسلامی نیز نوکیشان مسیحی را از برخی حقوق اجتماعی، از جمله استخدام محروم میکند.