هند روز ٥ نوامبر یک فضاپیما به مریخ پرتاب خواهد کرد، این ماموریت بلندپروازانه را فقط تعداد اندکی از کشورهای جهان انجام داده اند.
هند که در تلاش است در مقام یکی از پیشگامان اکتشاف فضا ظهور کند، بخش بزرگتری از ماموریت فضایی کشور را به ماموریت «سیاره سرخ» اختصاص داده است.
روز موسوم به «مقصد مریخ» در شرایطی فرا می رسد که دانشمندان ایستگاه فضایی سریهاریکوتا، واقع در ساحل شرقی هند چشم انتظار پرتاب فضاپیمای بدون سرنشین هستند.
ماموریت «مدارگرد مریخ» اولین ماموریت بین سیاره ای هند محسوب می شود.
دویپراساد کارنیک، سخنگوی «سازمان تحقیقات فضایی هند» می گوید چالش اصلی ورود موفقیت آمیز فضاپیما به مدار مریخ تا سپتامبر سال آینده خواهد بود.
کارنیک گفته است «هدف اصلی این ماموریت نشان دادن توانایی فنی هند برای رسیدن به مریخ و تجربه عملی معنادار در این سیاره است. همه کشور چشم انتظار این تجربه هستند».
چنین پیشرفتی تعجب آور نیست. با وجود پیشرفت قابل توجه در فن آوری فضایی، اعزام یک ماموریت به مارس هنوز با چالش هایی روبرو است. فقط حدود یک سوم ماموریت های انجام شده به مریخ موفق بوده اند.
فضاپیمای هند به ۵ دستگاه ویژه برای بررسی سطح، جو و نقشه برداری از سیاره مریخ مجهز است. این ماموریت به طور ویژه در پی یافتن شواهدی از متان است که وجود آن در مریخ حاکی از آن خواهد بود که نزدیک ترین همسایه زمین فضایی دارد که می تواند حیات در آن شکل بگیرد.
اگر این ماموریت موفقیت آمیز باشد، هند چهارمین کشوری خواهد بود که علاوه بر ایالات متحده، روسیه و آژانس فضایی اروپا به این سیاره سرخ سفر کرده است.
فضاپیمای «مدارگرد» هند دو هفته پیش از اعزام فضاپیمای ایالات متحده به مارس به این سیاره اعزام می شود.
ماموریت فضایی هند در مدت زمان ٤ سال که برای چنین ماموریت هایی به نسبت کوتاه است، برنامه ریزی شد.
چند تحلیلگر احساس می کنند که حس رقابت با چین، ابرقدرت آسیا مسئله ای بوده که به ماموریت هند اهمیت بیشتری بخشیده است. برنامه فضایی چین در قاره آسیا پیشگام بوده است.
دین چنگ، یک مقام «بنیاد میراث» واشنگتن می گوید ناکامی اولین ماموریت چین به مریخ در سال ٢٠١١ سبب شد که هند از این فرصت استفاده کند.
چنگ می گوید «عدم موفقیت ماموریت چین به مریخ برای هند فرصتی فراهم کرد تا توانایی خود را در این زمینه به صورت علنی به نمایش بگذارد. بنابراین من فکر می کنم که این ماموریت خاص به این دلیل زودتر اجرا می شود که هند اطمینان حاصل کند که توانایی های فضایی کشور را به هنگام در معرض دید همگان قرار دهد و از چین عقب نمی افتد».
با این وجود، دانشمندان سرشناس هند گفته اند با هیچ کشوری رقابت ندارند و فقط برای پیشرفت خود با سرعت گام برمی دارند.
ماموریت مریخ هند نمایانگر توسعه برنامه فضایی هند و و عزم راسخ این کشور برای توجه ویژه به اکتشاف فضا است. هند اولین بار یک فضاپیمای بدون سرنشین را در سال ٢٠٠٨ به فضا اعزام کرد.
انتقادهایی نسبت به برنامه ماموریت مریخ هند مطرح شده است و برخی آن را اقدام غیرضروری، تجملی و پرهزینه کشوری خوانده اند که هنوز برای بهبود شرایط میلیون ها شهروند فقیر خود به بودجه هنگفتی نیاز دارد. هند برای سال های طولانی برنامه فضایی خود را به عنوان تمرکز بر برنامه هایی همچون پیش بینی آب و هوا و استفاده از ماهواره برای تقویت برنامه های آموزشی در مناطق دورافتاده توجیه می کرد.
سریذارا مورتی، دانشمند ارشد پیشین «سازمان پژوهش فضایی هند» امیدوار است ماموریت مریخ راه برای پیشرفت علمی بیشتر کشور هموار کند. او ابراز امیدواری می کند ورود هند به حوزه اکتشاف اعماق فضا دولتمردان را از اهداف مهم کشور منحرف نکند.
مورتی می گوید « سازمان پژوهش فضایی هند به طور قطع نیازهای متعددی دارد که باید بر آن ها تمرکز شود و مکانیسم هایی برای بهبود شرایط در هند طراحی شوند، پتانسیل بسیار خوبی وجود دارد ... ماموریت بین سیاره ها خوب هستند اما نباید بخش بزرگی از برنامه هند را به خود اختصاص دهند چون نیازهای دیگر هند نیز باید مرتفع شوند».
بنا به ادعای هند، بودجه ای معادل ٧٠ میلیون دلار به این ماموریت اختصاص داده شده است. مقامات این کشور می گویند این بودجه در مقایسه با ماموریت ایالات متحده مبلغ بسیار ناچیزی است.
دین چنگ می گوید هند تمایل دارد تا منابع قابل توجهی به برنامه فضایی کشور اختصاص دهد. او می گوید ماموریت مارس علاوه بر اهداف علمی و فنی، احترام و اعتبار ملی کشور نیز محسوب می شود و هند دوست دارد تا در زمره کشورهای پیشرفته جهان قرار گیرد.
چنگ می گوید «به فرض این که همه جنبه های این ماموریت به خوبی پیش برود، هند به گروه بسیار کوچک و برگزیده ای خواهد پیوست. این اکتشاف فضایی برای هند حس افتخار و غرور به همراه دارد».
هند امیدوار است که ورود این کشور به عرصه اکتشاف فضا بدون مانع انجام شود.
هند که در تلاش است در مقام یکی از پیشگامان اکتشاف فضا ظهور کند، بخش بزرگتری از ماموریت فضایی کشور را به ماموریت «سیاره سرخ» اختصاص داده است.
روز موسوم به «مقصد مریخ» در شرایطی فرا می رسد که دانشمندان ایستگاه فضایی سریهاریکوتا، واقع در ساحل شرقی هند چشم انتظار پرتاب فضاپیمای بدون سرنشین هستند.
ماموریت «مدارگرد مریخ» اولین ماموریت بین سیاره ای هند محسوب می شود.
دویپراساد کارنیک، سخنگوی «سازمان تحقیقات فضایی هند» می گوید چالش اصلی ورود موفقیت آمیز فضاپیما به مدار مریخ تا سپتامبر سال آینده خواهد بود.
کارنیک گفته است «هدف اصلی این ماموریت نشان دادن توانایی فنی هند برای رسیدن به مریخ و تجربه عملی معنادار در این سیاره است. همه کشور چشم انتظار این تجربه هستند».
چنین پیشرفتی تعجب آور نیست. با وجود پیشرفت قابل توجه در فن آوری فضایی، اعزام یک ماموریت به مارس هنوز با چالش هایی روبرو است. فقط حدود یک سوم ماموریت های انجام شده به مریخ موفق بوده اند.
فضاپیمای هند به ۵ دستگاه ویژه برای بررسی سطح، جو و نقشه برداری از سیاره مریخ مجهز است. این ماموریت به طور ویژه در پی یافتن شواهدی از متان است که وجود آن در مریخ حاکی از آن خواهد بود که نزدیک ترین همسایه زمین فضایی دارد که می تواند حیات در آن شکل بگیرد.
اگر این ماموریت موفقیت آمیز باشد، هند چهارمین کشوری خواهد بود که علاوه بر ایالات متحده، روسیه و آژانس فضایی اروپا به این سیاره سرخ سفر کرده است.
فضاپیمای «مدارگرد» هند دو هفته پیش از اعزام فضاپیمای ایالات متحده به مارس به این سیاره اعزام می شود.
ماموریت فضایی هند در مدت زمان ٤ سال که برای چنین ماموریت هایی به نسبت کوتاه است، برنامه ریزی شد.
چند تحلیلگر احساس می کنند که حس رقابت با چین، ابرقدرت آسیا مسئله ای بوده که به ماموریت هند اهمیت بیشتری بخشیده است. برنامه فضایی چین در قاره آسیا پیشگام بوده است.
دین چنگ، یک مقام «بنیاد میراث» واشنگتن می گوید ناکامی اولین ماموریت چین به مریخ در سال ٢٠١١ سبب شد که هند از این فرصت استفاده کند.
چنگ می گوید «عدم موفقیت ماموریت چین به مریخ برای هند فرصتی فراهم کرد تا توانایی خود را در این زمینه به صورت علنی به نمایش بگذارد. بنابراین من فکر می کنم که این ماموریت خاص به این دلیل زودتر اجرا می شود که هند اطمینان حاصل کند که توانایی های فضایی کشور را به هنگام در معرض دید همگان قرار دهد و از چین عقب نمی افتد».
با این وجود، دانشمندان سرشناس هند گفته اند با هیچ کشوری رقابت ندارند و فقط برای پیشرفت خود با سرعت گام برمی دارند.
ماموریت مریخ هند نمایانگر توسعه برنامه فضایی هند و و عزم راسخ این کشور برای توجه ویژه به اکتشاف فضا است. هند اولین بار یک فضاپیمای بدون سرنشین را در سال ٢٠٠٨ به فضا اعزام کرد.
انتقادهایی نسبت به برنامه ماموریت مریخ هند مطرح شده است و برخی آن را اقدام غیرضروری، تجملی و پرهزینه کشوری خوانده اند که هنوز برای بهبود شرایط میلیون ها شهروند فقیر خود به بودجه هنگفتی نیاز دارد. هند برای سال های طولانی برنامه فضایی خود را به عنوان تمرکز بر برنامه هایی همچون پیش بینی آب و هوا و استفاده از ماهواره برای تقویت برنامه های آموزشی در مناطق دورافتاده توجیه می کرد.
سریذارا مورتی، دانشمند ارشد پیشین «سازمان پژوهش فضایی هند» امیدوار است ماموریت مریخ راه برای پیشرفت علمی بیشتر کشور هموار کند. او ابراز امیدواری می کند ورود هند به حوزه اکتشاف اعماق فضا دولتمردان را از اهداف مهم کشور منحرف نکند.
مورتی می گوید « سازمان پژوهش فضایی هند به طور قطع نیازهای متعددی دارد که باید بر آن ها تمرکز شود و مکانیسم هایی برای بهبود شرایط در هند طراحی شوند، پتانسیل بسیار خوبی وجود دارد ... ماموریت بین سیاره ها خوب هستند اما نباید بخش بزرگی از برنامه هند را به خود اختصاص دهند چون نیازهای دیگر هند نیز باید مرتفع شوند».
بنا به ادعای هند، بودجه ای معادل ٧٠ میلیون دلار به این ماموریت اختصاص داده شده است. مقامات این کشور می گویند این بودجه در مقایسه با ماموریت ایالات متحده مبلغ بسیار ناچیزی است.
دین چنگ می گوید هند تمایل دارد تا منابع قابل توجهی به برنامه فضایی کشور اختصاص دهد. او می گوید ماموریت مارس علاوه بر اهداف علمی و فنی، احترام و اعتبار ملی کشور نیز محسوب می شود و هند دوست دارد تا در زمره کشورهای پیشرفته جهان قرار گیرد.
چنگ می گوید «به فرض این که همه جنبه های این ماموریت به خوبی پیش برود، هند به گروه بسیار کوچک و برگزیده ای خواهد پیوست. این اکتشاف فضایی برای هند حس افتخار و غرور به همراه دارد».
هند امیدوار است که ورود این کشور به عرصه اکتشاف فضا بدون مانع انجام شود.
