یک زن چهل ساله در روستای گیساوندان بخش سنگر شهرستان رشت، با ضربات قمه شوهرش و به انگیزه «ناموسی» به قتل رسید. در جریان این زن کشی، خواهر مقتول نیز مجروح شد. متهم پس از این اقدام بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شده است.
به گزارش پایگاه حقوق بشری هیرکانی، روز جمعه ۳۱ خرداد، فردی به نام احمد فرد، همسر خود به نام نرگس موسوی را، با ضربات قمه به ناحیه قلب، کلیه و گردن به قتل رساند. همچنین خواهر این زن که در این درگیری حضور داشت، توسط این مرد مورد حمله قرار گرفت و چهار انگشت او با ضربات قمه قطع شد.
نرگس، مادر دو فرزند هشت و پانزده ساله «مبتلا به بیماری پارکینسون» بعد از فوت همسر اولش و به منظور «تامین هزینه‌های درمان فرزندانش» با احمد ازدواج کرد. اما به دلیل خشونت خانگی توسط همسرش درخواست طلاق داده بود.
براساس این گزارش، آمار قتل زنان در استان‌های گیلان و مازندران به دلیل عدم حمایت قانونی از زنان سرپرست خانوار و زنان تحت خشونت خانگی، همچنین عدم دسترسی زنان به حق طلاق به دلیل قوانین سختگیرانه و وجود تعصبات مذهبی و مردسالارانه، در حال رشد است.
فعالان حقوق زنان می‌گویند عدم سختگیری قضایی به قاتلان پرونده‌های زن کشی، موجب شده تا این موارد افزایش یابد. در یکسال گذشته موارد زیادی بوده که پدر یا برادر زن جوان به بهانه عدم رعایت حجاب یا ارتباط با مردی دیگر، جوانی را به قتل رسانده و قاتل با مجازات حداقلی روبرو شده باشد.
برخی مقالات دانشگاهی و پایان‌نامه‌ها از آمار سالانه بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ مورد زن‌کشی در ایران که در ادبیات رسمی حکومت «قتل ناموسی» نامیده می‌شود خبر داده‌اند.
براساس قوانین جمهوری اسلامی، پدر قربانی، در صورت قاتل بودن، به خاطر حق خون و آنچه در قوانین جمهوری اسلامی «ولی دم» نامیده می‌شود، عملا از مصونیت برخوردار است. در موارد همسرکشی یا زن‌کشی نیز قوانین مجازات اسلامی دریچه‌هایی را باز گذاشته تا به بهانه‌هایی همچون «ناموس» یا ظن «روابط نامشروع» قاتل از مصونیت برخوردار شود.
بنا بر قانون مجازات اسلامی در جمهوری اسلامی ایران مجازات «قتل نفس»، «قصاص» است، اما مطابق ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی، «هرگاه مردی همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد، می‌تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره باشد، فقط مرد را می‌تواند به قتل برساند.»
