دستیار ابراهیم رئیسی در حوزه «حقوق و آزادی‌های اجتماعی» مدعی شد که تلاش کرده در دادگاه الهه محمدی و نیلوفر حامدی خبرنگاران زندانی شرکت کند که بواسطه «غیرعلنی بودن دادگاه اجازه این کار داده نشده است.»
سکینه پاد در مصاحبه با روزنامه فرهیختگان تاکید کرد که با رئیس کل دادگستری استان تهران و قاضی صلواتی در این مورد صحبت کرده بود، «اما با توجه به اینکه من از قوه دیگری بودم، حضور در دادگاه میسر نشد.»
او مدعی شده که با دو جناح سیاسی چالش دارد و «وقتی توییت می‌زند انقلابی‌ها می‌گویند شما چه کسی هستید که بخواهید از آزادی بیان حرف بزنید.»
سکینه پاد از اینکه در توییت خود اصل ۲۴ و ۲۵ قانون اساسی را منتشر کرده و با چنین واکنشی روبه‌رو شده اظهار تعجب کرد.
او در بخشی از صحبت‌های خود گفته است که ورود زنان به استادیوم هم از جمله مسائلی است که به لحاظ شرعی و قانونی اشکالی ندارد و «بیشتر یک مقاومتی بوده که می‌شد» و به تعبیر او «زیبنده نیست که فیفا بخواهد چیزی را به ما تحمیل کند و این ضعف ماست.»
دستیار ابراهیم رئیسی در مورد لایحه «عفاف و حجاب» هم با اشاره به اینکه در «هیچ مرحله» دخالتی در تدوین این لایحه نداشته در مورد نسخه ۷۰ ماده‌ای کمیسیون قضایی مجلس گفته که «برای ۳۲ نهاد قانونی تعیین‌تکلیف کردیم و مجدد در این لایحه یک‌سری دستگاه‌ها را درگیر کردیم.»
سکینه پاد بخش‌های مختلفی از این لایحه را در تضاد با قانون اساسی و دیگر قوانین دانسته و تاکید کرده که این لایحه «اگر با همین کیفیت یعنی با این ۷۰ ماده‌ای که دیدم تصویب شود مساله‌ای که دنبال آن است که حل کند، را حل نمی‌کند.»
نیلوفر حامدی، خبرنگار روزنامه شرق، و الهه محمدی، خبرنگار روزنامه هم میهن، در روزهای ابتدایی اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ و پس از کشته شدن مهسا امینی بازداشت شدند.
اعتراضات مردمی با شعار «زن، زندگی، آزادی» در ایران از ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ و در پی کشته شدن مهسا (ژینا) امینی تحت بازداشت گشت ارشاد آغاز شد.
پس از گذشته نزدیک به یک سال از آغاز این اعتراضات مناسبات اجتماعی و مطالبات زنان رنگ و بوی دیگری گرفته است و با رویکرد جدید بخشی از جامعه در برابر حجاب اجباری؛ «لایحه عفاف و حجاب» به یکی از چالش‌های اصلی جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
