در پی حمله تروریستی گروه حماس به اسرائیل، نقش رمزارزها یا ارزهای دیجیتال در تامین مالی تروریسم و گروه‌های شبه نظامی دوباره مورد توجه قرار گرفته است.
در یک گزارش تحقیقی که خبرگزاری رویترز روز دوشنبه ۱ آبان در این باره منتشر کرده آمده است که اسرائیل حساب‌های رمزنگاری شده‌ای را که می‌گوید با حماس مرتبط است توقیف کرده، و قانونگذاران آمریکایی هم از دولت ایالات متحده خواسته‌اند که جلوی استفاده حماس و شاخه‌های آن از رمزارزها را بگیرد.
ولی چرا رمزارزها در امور مالی غیرقانونی کاربرد دارند؟
یک دلیل این است که هر کسی می‌تواند یک نشانی کیف‌پول دیجیتالی داشته باشد، بی آن که از چک‌هایی مانند چک‌های بانکی استفاده کند.
دلیل دیگر این که نام دارنده این کیف‌پول‌ها می‌تواند کاملا مستعار باشد، به این معنی که هرکسی می‌تواند بی‌آن‌که هویتش معلوم شود، رمز ارز بفرستد یا دریافت کند.
در ضمن فن‌آوری «بلاکچین» - که زیربنای ارزهای دیجیتال است - می‌تواند به عنوان یک سیستم پرداخت فوری عمل کند.
علاوه بر این، رمزارزها در سطح جهانی تحت مقررات کم‌تری نسبت به شیوه های مالی سنتی هستند.
«گروه ویژه اقدام مالی» (اف‌ای‌تی‌اف)، نهاد جهانی مسئول در مورد مقابله با پول‌شویی و تامین مالی تروریسم، هشدار داده است که «سرمایه‌های رمزارزی در خطر تبدیل شدن به پناه‌گاهی امن برای تراکنش‌های مالی مجرمان و تروریست‌ها هستند.»
رمزارزها در بسیاری موارد غیرقابل‌ردیابی‌اند، ولی این مورد همیشه صدق نمی‌کند.
«بلاکچین»هایی مانند «بیت‌کوین» و «اتریوم» یک سابقه عمومی از تراکنش‌ها به جا می‌گذارند، به این معنی که می‌شود دید چه وجوهی به یک کیف پول دیجیتال وارد یا از آن خارج شده و با چه کیف‌پول‌های دیگری تعامل داشته است. ولی برای پیوند دادن این تعامل‌ها با یک فرد یا گروه، پژوهشگران ناچارند به اطلاعاتی که توسط «بلاکچین» ثبت نشده است، تکیه کنند.
گرچه صرافان رمزارزها می‌توانند نام صاحبان کیف‌پول‌ها را به پلیس بدهند و پلیس می‌تواند پرده از روی این نام‌های مستعار بردارد، ولی صاحبان رمزارزها هم می‌توانند با استفاده از «مخلوط‌کننده‌های» (میکسرهای) رمزارز مسیر خود را مبهم کنند یا وجوه را به شرکت‌هایی منتقل کنند که تشخیص آن‌ها از دارایی‌های سایر مشتریان دشوار باشد.
هیچ‌کس به درستی نمی‌داند چه مقدار رمزارز صرف تامین مالی تروریسم می‌شود، چون گروه‌های شبه‌نظامی از پول نقد، بانک‌ها، شرکت‌های پوششی، موسسات خیریه، و شبکه‌های مالی غیررسمی برای جا‌به‌جایی پول استفاده می‌کنند و انتقال رمزارز بخش کوچکی از آن است.
«اف ای تی اف» در سال ۱۴۰۱ گفت که احتمالا ۵ درصد از حملات تروریستی توسط رمزارزها تامین مالی می‌شود، ولی شبکه بلومبرگ گزارش داده است که این رقم می‌تواند به ۲۰ درصد هم برسد. این نهاد گفته که پول معمولی همچنان «اکثریت عمده» فعالیت‌های تروریستی را تامین مالی می‌کند.
«چین‌انالایسیز» یک شرکت تحقیقاتی در مورد رمزارزها می‌گوید که تشخیص فعالیت غیرقانونی در یک شرکت رمزارز لزوما به معنی غیرقانونی بودن تمام فعالیت‌های آن شرکت نیست و تامین مالی تروریسم «تنها بخش کوچکی کمتر از یک درصد فعالیت‌های غیرقانونی با رمزارزها را اشغال کرده است.»
جرایم مرتبط با رمزارز از جمله کلاهبرداری، باج‌افزار، و سرقت در سال ۱۴۰۱ به کمی بیش از ۲۰ میلیارد دلار رسید، ولی «چین‌انالایسیز» این تخمین را تخمینی پایین می‌داند.
طبق گزارش‌های سازمان ملل، سرقت ارزهای دیجیتال از طریق حملات سایبری منبع مالی مهمی برای کره شمالی است.
بعضی بانک‌ها در بریتانیا هم به دلیل افزایش کلاهبرداری‌های رمزارزی، دسترسی مشتریان‌شان به رمزارزها را محدود کرده‌اند.
منبع: رویترز
