کارگران پیمانکاری راه‌آهن زهدان که با شرکت «تراورس» قرارداد دارند، از فقدان امنیت شغلی، «قراردادهای بی‌اعتبار» و حقوق ناچیز ۱۱ میلیون تومانی در برابر کار سخت انتقاد و خواستار «عقد قرارداد مستقیم و افزایش دستمزدها» شدند.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، یک کارگر تعمیرکار و نگهداری خطوط در راه‌آهن زاهدان گفت که در شرایطی‌که «از مرز پاکستان تا بم و کرمان، در طوفان شن و گرما و سرما، از ریل‌های راه‌آهن نگهداری می‌کنیم اما حتی قرارداد مستقیم با ما نمی‌بندند.»
این کارگر پیمانکاری راه‌آهن جنوب شرق با اعتراض به‌اینکه چرا «حقوق‌ها معمولاً سروقت پرداخت نمی‌شود» گفت که سه ماهه بودن طول قرارداد و بی‌اعتباری آن «حتی به درد ضمانت یک وام ۱۰ میلیون تومانی هم نمی‌خورد.»
او افزود که با توجه به حساسیت این شغل در نگهداری از خطوط راه‌آهن مرزی «چرا کارگران در چنین شغل حساسی باید پیمانکاری باشند؟ چرا تبدیل وضعیت نمی‌شویم؟!»
به گفته این کارگر، چون در ارسال لیست‌های بیمه تاخیر اتفاق می‌افتد، دفترچه‌های بیمه کارگران اعتبار ندارد و کارگران باید هزینه‌های درمان را از جیب بپردازند.
یک کارگر دیگر با ناعادلانه خواندن شرایط شغلی در راه آهن گفت که «با ۱۵ سال سابقه کار و داشتن ۵ فرزند، سال قبل فقط ۱۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان حقوق گرفتم» در حالی‌که «کار نگهداری و تعمیر ریل در طوفان شن، کار ساده‌ای نیست.»
پیش از این و در گزارش دیگری، کارگران پیمانکاری شهرداری زاهدان خواستار«معوقات مزدی» شدند و گفتند که «دست‌کم سه ماه دستمزد پرداخت نشده، دارند» در حالی‌که حتی «پرداخت آخرین حقوق آن‌ها دربهمن ماه با کسری مواجه بوده است.»
به گفته این کارگران، با وجود این‌که مسئولان شهری از «وضعیت مطالبات کارگران تحت مسئولیت پیمانکاران باخبرند» اما هنوز درباره مطالبات مزدی کارگران مجموعه شهرداری زاهدان اقدامی صورت نگرفته است.
کارگران شهرداری این منطقه بحرانی و محروم؛ با نارضایتی از «افزایش میزان مطالبات مزدی خود در ماه‌های آینده» گفتند که این شرایط مشکلات بسیاری برای خانواده‌هایشان ایجاد کرده است.
پیش از این در روز کارگر کارگران شهرداری زهدان نیز همراه سایر کارگران کشور در شوش و گیلان دست به تجمعات اعتراضی زدند و خواستار رسیدگی به حق و حقوق خود شدند.
در سال‌های اخیر اعتراض‌های کارگری در مناطق مختلف ایران روندی رو به رشد داشته است. دلایل این اعتراضات که به شکل اعتصاب و تجمع بروز می‌یابد، پرداخت نشدن به موقع دستمزد، سطح پایین دستمزد، اجرا نشدن صحیح طبقه بندی مشاغل، اخراج همکاران، خصوصی سازی و بهبود شرایط کار بوده‌اند.
