صد فعال مدنی ساکن ایران با انتشار بیانیهای خواهان توقف فوری بازداشت، تهدید و فشار بر فعالان حقوق زنان و همچنین آزادی بی قید و شرط و بدون وثیقه فعالان حقوق زن زندانی در ایران شدند.
بر اساس اخبار منتشر شده در شبکههای اجتماعی، در این بیانیه که افرادی چون «ناهيد خداجو»، «گلرخ ابراهيمی ايرائی»، «انسيه دائمی»، «امير چمنی» و «مهديه گلرو» آن را امضا کردهاند، آمده است: «یورش بردن به منازل فعالین ودستگیری (ربودن) آنها در كوچه و خیابان و محل كار و تهديد تلفنی، پاسخ به خواست و مطالبه برابری و زیست انسانی برای رسیدن به یك دنیای بهتر نیست!»
این فعالان در بخش دیگری از این بیانیه با اشاره به ناامنی و قوانین ضد زن در ایران اعلام کردهاند که مقامات ایران فعالان حقوق زنان را به جرم انسانیت زندانی و آنها را وادار به تحمل انفرادیهای طولانی مدت و بازجویی و شكنجه میکنند و وثیقههای سنگین برای آزادی موقت این فعالان تعیین میشود و از ابتدایی ترین حقوق انسانی مثل داشتن وكیل و دفاع از خود تا ملاقات و تماس تلفنی محروم میشوند.
در ماههای اخیر تعدادی از فعالان حقوق زنان توسط ماموارن امنیتی بازداشت و به زندان منتقل شدند.
مریم محمدی یکی از اعضای «ندای زنان ایران» یکی از افراد بازداشت شده است که در تاریخ ۱۷ تیر توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصیاش بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده است.
صبا کرد افشاری، فعال مدنی و از مخالفان حجاب اجباری نیز، روز شنبه ۱۱ خرداد در تهران بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شده بود اما روز سهشنبه ۱۱ تیر از زندان قرچک ورامین به مکان نامعلومی منتقل شد. گفته میشود این انتقال برای ادامه بازجوییها و تحت فشار قرار دادن این زندانی برای مصاحبه تلویزیونی صورت گرفته است.
همچنین «ناهید شقاقی» فعال حقوق زنان و حقوق کودکان که در چند سال گذشته در سمینارهای گروه ندای زنان ایران درباره خشونت علیه زنان سخنرانیهایی انجام داده است، روز چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت در پی هجوم ماموران امنیتی به منزل شخصی او و شکستن درب منزلش بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
بهمن سال گذشته سازمان عفو بینالملل در گزارشی، سال ۲۰۱۸ را «سال شرم» جمهوری اسلامی نامید و اعلام کرد در این سال ۱۱۲ فعال حقوق زنان در ایران بازداشت بازداشت شدهاند.