هواداران آلفرد هیچکاک به زودی می توانند فیلم جدیدی را ببینند که پدر سینمای وحشت سال ها پیش در تولید آن همکاری می کرد.
«شب فروخواهد ریخت» مستندی است تکان دهنده و دهشت بار از تصاویر مستند به جای مانده از اولین دقایق آزادسازی کمپ های کار اجباری آلمان نازی که نیروهای متفقین در بدو ورود به اردوگاه ها ضبط کرده اند.
فیلم اوریجینال و مستند جدید قرار است در اوایل ۲۰۱۵ در هفتادمین سالگرد «آزادسازی» اروپا در تلویزیون بریتانیا و قبل از آن در جشنواره ها و سینماها به نمایش درآید.
شصت سال پیش، در بهار ۱۹۴۵، نیروهای متفقین که اروپا را از سیطره آلمان نازی آزاد می کردند به شواهدی و قرائنی برخوردند که از اوج خشونت و بی رحمی آلمان نازی خبر می داد، خشونتی که هنوز وجدان بشر را به درد می آورد.
نیروهای متفقین با ورود به اردوگاه های کار اجباری آلمان، از همه چیز فیلمبرداری کردند. کار بر روی تهیه فیلمی مستند از تصاویر خام در تابستان همان سال آغاز شد و آلفرد هیچکاک، توسط دوستش سیدنی برنشتین برای همکاری با پروژه معرفی شد. این فیلم نیمه تمام رها شد و هرگز به نمایش در نیامد.
دکتر توبی هاگیت، از مسئولان بخش تحقیقات موزه سلطنتی جنگ در لندن به روزنامه بریتانیایی انیدیپندنت می گوید: «با تغییر وضعیت سیاسی، بویژه برای بریتانیا، تولید فیلم متوقف شد. آمریکایی ها و انگلیسی ها می خواستند هرچه زودتر جنایات آلمان نازی را نشان مردم دهند و آنان را وادار به پذیرش مسئولیت جنایات در کشورشان کنند.» در اواخر سال ۴۵ میلادی، لزوم تولید هرچه سریعتر فیلم از اولویت خارج شد. دولت نظامی متفقین این طور تصمیم گرفت که شرمنده کردن آلمانی ها و به رخ کشیدن گناهشان، در فضای بازسازی پس از جنگ مخرب است. پنج تا از شش حلقه فیلم خام به موزه سلطنتی جنگ سپرده و خیلی زود فراموش شد.
در دهه هشتاد میلادی، یک محقق آمریکایی فیلم هایی را که در موزه خاک می خوردند کشف کرد. فیلم ناتمام در ۱۹۸۴در فستیوال فیلم برلین به نمایش درآمد و یک سال بعد در شبکه پی بی اس آمریکا، زیر عنوان «خاطرات کمپ» با کیفیتی پایین و بدون حلقه ششم پخش شد. روایت فیلم را ریچارد کراسمن- که بعدا وزیر کار بریتانیا شد- همراه با کالین ویلس روزنامه نگار استرالیایی نوشتند و ترُوِر هوارد، بازیگر آن را خواند.
پروژه این فیلم زیر نظر وزارت اطلاعرسانی بریتانیا و اداره اطلاعرسانی جنگ ایالات متحده آمریکا انجام می شد و بخشی از کار مونتاژ زیر نظر آلفرد هیچکاک، بود.
مستند «خاطرات کمپ» صحنه هایی از اردوگاه های داخائو، بوخنوالد، بلسن و دیگر اردوگاه های مخوف کار اجباری زیر سلطه نازی ها را در برمی گیرد. یکی از مدیران اجرایی شبکه خبری آمریکایی پی بی اس گفته است که یک فیلمنامه تایپ شده بدون تاریخ و امضا همراه فیلم های خام در موزه بود.
پنج حلقه اول که در دهه هشتاد میلادی به نمایش درآمده، حدود ۵۵ دقیقه است. فیلم با تصاویر آرشیوی از به قدرت رسیدن آدولف هیتلر، توسعه آلمان، شروع جنگ، و شکست آلمان شروع می شود. سپس نوبت به تصاویر مستند ضبط شده توسط نیروهای آمریکایی و انگلیسی می رسد و موضوعیت فیلم نیز عوض می شود: سربازان بریتانیایی در بدو ورود به شهر برگن با بویی زننده مواجه می شوند. بوی تعفن آنان را به کشف اردوگاه کار اجباری موسوم به برگن-بلسن می رساند. آنجا سربازان با زندانیانی مواجه می شوند که برخی سالم و برخی بیمار و ضعیف بودند. برخی در حال مرگ و بسیاری جان باخته بودند.
اجساد زندانیان جان باخته از بیماری و قحطی این سو و آن سوی اتاق های کمپ افتاده بودند و نیروهای بریتانیایی کار دفن اجساد در گورهای دسته جمعی را به ماموران اس اس که پیش از آن، اردوگاه را اداره می کردند می سپارند و چهره های محلی را مامور نظارت بر کار می کنند.
نیویورکر می نویسد تصاویر اجساد نزاری که روی خاک کشیده می شوند و در چاله های بزرگ روی اجساد بدقواره دیگر تلنبار می شود، دهشت بار و بهت آور است.
نشریه آمریکایی نیویورکر می گوید آلفرد هیچکاک در تهیه حلقه های چهارم و پنجم همکاری کرده که حاوی تصاویری است از دو اردوگاه دیگر به نام های داخائو و بوخنوالد. یکی از نکات عمده مورد تاکید هیچکاک، نزدیکی کمپ ها به شهرهای آلمانی و این حقیقت بود که محلی ها بدون شک می دانستند که در کمپ ها چه می گذرد. پی بی اس می گوید هیچکاک با تصاویری که بر مستند بودن فیلم صحه می گذارد، ثابت می کند که فیلم مستند است و نه ساختگی.
حالا، فیلم آماده است تا به همان شکلی که هیچکاک، برنشتین و دیگر عوامل در سر داشتند به نمایش درآید. موزه سلطنتی جنگ بریتانیا، با استفاده از تکنولوژی دیجیتال فیلم را ترمیم کرده و صحنه هایی از حلقه ششم را نیز در آن گنجانده است.
حلقه گمشده ششم حاوی تصاویری است از آشویتس که توسط نیروهای روسی گرفته شده. ایندیپندنت به نقل از تصویربرداران واحد فیلم ارتش بریتانیا که آن زمان از برگن-بلسن فیلم گرفتند می نویسد آلفرد هیچکاک، پدر سینمای وحشت، آنقدر از این تصاویر متاثر شده بود که برای یک هفته از استودیو حذر می کرد. این روزنامه می گوید هیچکاک شاید پادشاه فیلم های ترسناک باشد اما از دیدن تصاویر حقیقی به شدت خود را باخته بود.
