به گزارش بخش دری صدای آمریکا، وزارت امر به معروف و نهی از منکر، جلب و جذب و سمع شکایات گروه طالبان، مقررات جدید رسانهای را برای رسانههای تصویری افغانستان تعیین کرد.
بر اساس اطلاعیه این وزارت، رسانههای تلویزیونی نباید فیلمهایی را که خلاف اصول شرعی و ارزشهای افغانستانی هستند پخش کنند.
بر اساس این اطلاعیه، همچنین پخش فیلمهای داخلی و خارجی که در آن «فرهنگ و آداب و رسوم بیگانگان» بازتاب یافته و سبب «بد اخلاقی» در جامعه میشود، ممنوع شده است.
در دو دهه گذشته، شمار زیادی از شبکههای تلویزیونی در افغانستان سریالهای خارجی، به ویژه هندی و ترکی، را پخش میکردند، اما پخش شماری از این فیلمها و سریالها با مسلط شدن طالبان بر آن کشور و حتی پیش از صدور اعلامیه وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان محدود شده بود.
طالبان همچنین دستور دادهاند که برنامههای «طنز و تفریحی» تلویزیونها نباید به گونهای تهیه شود که در آن به کسی «تحقیر و اهانت» شده باشد. همچنین پخش سریالهایی که در آن به «شعائر دینی یا کرامت انسان» اهانت شده باشد، منع شده است.
اکثر تلویزیونها در افغانستان برنامههای پربیننده تفریحی و طنزی دارند که در بیشتر موارد، مجریان آن ادای مسوولان حکومتی را درمیآورند و کاستیهای کاری آنان را به شیوهای طنزآمیز به رخشان میکشند.
با اینحال، اعلامیه مزبور درباره این موارد لحن صریحی ندارد و حد و مرزی را مشخص نکرده است.
وزارت امر به معروف و نهی از منکر گروه طالبان همچنین از تلویزیونها خواسته فیلمها و ویدیوهایی را که در آن «عورت» مردان آشکار است، پخش نکنند. اما در مورد واژه «عورت» نیز توضیحی داده نشده است.
بر اساس مقررات جدید طالبان، مجریان زن باید حجاب اسلامی را رعایت کنند. همچنین پخش سریالها و برنامههای نمایشی که در آن بازیگران زن حضور داشته باشند، منع شده است، اما توضیحی درباره چرایی منع زنان از این کار داده نشده است.
همچنین پخش سریالهایی که در آن نقش پیامبران و صحابه پیامبر اسلام به تصویر کشیده شده باشد، «مطلقاً» منع شده است.
سریالهای معروف حضرت یوسف، حضرت عمر، اصحاب کهف و برخی دیگر از سریالها که داستانها و تاریخ اسلام را بر اساس حکایات قرآنی بیان میکند و اکثر آن در کشورهای اسلامی تهیه و تولید شده است، در چند سال اخیر در تلویزیونهای افغانستان پخش میشدند و علاقمندان زیادی را به خود جلب کرده بودند.
حکومت طالبان در دهه ۱۹۹۰ میلادی برنامههای تلویزیونی در افغانستان را کاملا ممنوع و محدودیتهای شدیدی علیه زنان و دختران، از جمله ممنوعیت از کار و تحصیل، وضع کرده بود.