غارتگران در بغداد، به چپاول خانه های ياران و نزديکان صدام حسين پرداخته اند و هرچه را که قابل حمل بوده است، از جمله چهل چراغها، سيم های برق و حتی دستگيره درها را نيز باخود برده اند.
گروهای غارتگر ، جعبه های پر از نوشابه های الکلی، تفنگ و اسلحه و تابلوهای نفيس نقاشی را از خانه صدام حسين ، پسر ارشد و هوسباز صدام حسين بيرون کشيدند وکشتی تفريحی مجلل وی را نيز که در محوطه خصوصی لنگر انداخته بود به غنيمت بردند.
خانه های ديگری که غارت شد مطعلق به طارق عزيز، معاون نخست وزير، عزت ابراهيم وزير دست راست صدام و خانه علی حسن المجيد، پسر عموی صدام، معروف به «علی حسن مخوف» و يا « علی شيميائی » بودکه ظاهراً بايد در بمباران شنبه گذشته در بصره کشته شده باشد.
غارتگران در نقات ديگر بصره نيز، تعدادی از ساختمانهای دولتی، منجمله وزارت بازرگانی و وزارت کشور را که حاوی اوراق و اسناد شناسنامه و کارتهای شناسائی بود، به آتش کشيدند.
تعدادی از ساختمانهای ديپلمات های خارجی ، منجمله سفارت آلمان ، مرکز فرهنگی فرانسه و خانه سفير فنلاند، مورد دستبرد قرار گرفت.
چپاولگران امروز هم در بغداد به تاراج ادامه می دهند و در ساختمانهای دولتی، مغازه ها وخانه های خصوصی هرچه به دستشان برسد می برند. در پايتخت عراق، برخی از مغازه داران به روی غارتگران آتش گشودند و اهالی به سربازان آمريکائی متوسل شدند و از آنها خواستند جلوی خشونتهای مردم را بگيرند.
چپاولگری که از زمان سقوط بغداد در برابر نيروهای ائتلاف شروع شد به بيمارستانها و مدارس هم سرايت کرد و اموال آن اماکن و حتی اموال سازمانهای امداد و خيريه را نيزغارت کردند. يک مقام نظامی بلندپايه آمريکا می گويد مشغله ذهنی نيروهای آمريکا از ميان برداشتن مقاومتهای پراکنده عُمال صدام بوده و در بدو امر، غارتگری ها مسئله عمده ای به نظر نمی رسيد.