برای من در اينسوی آمريکا نشسته، بی خبری از احوال غرب نشينان اين سرزمين، هر چند ممکن است گاه با "دردسر کمتر" توجيه شود، اما، گاه، چون اين بار و بی خبری از حکايت مرگ رضا فاضلی سبب شرمندگی بيشتر من ميتواند باشد و بس.
جمعه پيش، ايميل کسی که با نام مستعار، مرگ او را تسليت گفته بود را نيز با همين بی خبری، شايعه پنداشتم.
من، من بی خبر حتی نميدانستم رضا فاضلی اسير سرطانی مهلک بوده و آدمی به استواری و استوارسخنی او را که از ديدگاه من پيشتر دوبار مرده بود و باز هم از جنگ با جهل دست نکشيده بود، بيمار جلوه نکرده بود، تا کنجکاوم کند که بر او چه رفته است، که خبر مرگ او را بعنوان "خبر" بپذيرم و شايعه نپندارم.
و روزها طول کشيد تا بدانم که براستی رضا فاضلی، درگذشته است. و اين سومين بار درگذشت او، شايعه نيست، خبر است.
مرگ نخست رضا فاضلی، در ميانه ترورهای زنجيره ای و خشونت های دهه ١۹۸۰ جهل پرستان بود که انفجار بمبی که به قصد جان او کار گذاشته بودند، زندگی پسر او را به پايان رساند.
اما رضا فاضلی از پس اين مرگ، باز قدم به زندگی و ادامه نبرد جاويدان با جهل پرداخت. و من و تو اين مرد را از دورادور در اين ميدان نبرد با جهل ميديديم که گاه چگونه کلافه از خرافات و جهل آدميان ميشد و انگار ميخواست سر به در و ديوار بکوبد، که تو ای آدم چگونه ميتوانی خود را به اين درجه ذلت برسانی که خود را موجودی بدانی اطاعت گر که کورکورانه هر خرافات و جهلی را بعنوان اعتقاد می پذيری؟
مرگ ديگر بار و تلخ رضا فاضلی، مرگ دوم رضا فاضلی، تراژدی بزرگ مرگ دختر جوان او بود. و باز رضا فاضلی در پس اين مرگ نيز، بپا خواسته و باز قفنقوس وار به جنگ با جهل که رسالت ابدی خود ميپنداشت پرداخت و رساند اين نبرد خرد با جهل را تا اين زمان که مرگ سوم فرا رسيد.
و اين بار سرطان به جان انسانی افتاده بود که خود زخم دو مرگ را با خود ميکشيد.
اما امروز، يک هفته پس از مرگ سوم "رضا فاضلی" بخود ميگويم مگر نه آنکه "رضا فاضلی" دو مرگ دردناکتر از مرگ سوم را تجربه کرد و باز بزندگی و به ميدان نبرد هميشگی برگشت؟ از کجا معلوم که او باز به اين ميدان جدال ابدی خرد با جهل باز نگردد؟
از کجا معلوم که او با حضور انديشه خود، اگر نه با جسم خويش همه انسانهای در پی خرد و انديشه را ازين پس نيز ياری ندهد؟
اگر دو مرگ پيشين نتوانست رضا فاضلی را از اين رسالت هر آدم خردمند بازش دارد، به يقين مرگ سوم نيز نخواهد توانست و انديشه خردپذيری و خردجوئی او، در هنگامه ابدی جدال خرد با جهل، بياری همه انسانهای خردجو خواهد شتافت.
با اين باور من در سوگ رضا فاضلی نه، که به انتظار حضور ديگر بار انديشه او در ميان زندگان خواهم نشست.
