هر دلار آمریکا روز دوشنبه، یکم اسفند‌ماه را با عدد ۵۰ هزار تومان آغاز کرد و ساعاتی بعد با ثبت رکوردی جدید به بالای ۵۰ هزار و ۳۰۰ هزار تومان هم رسید. کارشناسان این احتمال را بالا می‌دانند که قیمت دلار تا پیش از پایان سال به ۶۰ هزار تومان هم برسد.
روزنامه جهان صنعت در شماره امروز خود نوشت: «دلار این روزها ترمز بریده و با سرعت زیادی در مسیر رشد حرکت می‌کند. اسکناس آمریکایی که از زمان روی کار آمدن محمدرضا فرزین در کانال ۴۳ هزار تومانی مستقر شده بود، این روزها پا در کانال ۴۹ هزار تومانی نیز گذاشته و تنها یک قدم تا قیمت ۵۰ هزار تومان فاصله دارد.»
به نوشته این رسانه هرچند تغییر سکاندار بانک مرکزی با هدف مدیریت نرخ ارز و جلوگیری از تداوم رشد قیمت‌ها انجام شد، اما بررسی‌ها حکایت از افزایش حدود شش هزار تومانی قیمت دلار ظرف یک ماه و نیم اخیر دارد. نکته قابل تامل این است که مقامات دولت سیزدهم که به نظر می‌رسد دیگر کنترلی روی شرایط بازار ارز ندارند همچنان گزاره‌های قبلی خود را تکرار می‌کنند و از کاهش قیمت ارزهای خارجی سخن می‌گویند.
در این میان نیز مدیر تجارت بانک مرکزی اعلام کرده که «قیمت دلار آزاد حباب دارد». اما سوال اساسی این است که بانک مرکزی قرار است از چه سازوکاری برای ترکیدن این حباب قیمتی که چندان هم مورد تایید کارشناسان نیست استفاده کند؟
سال گذشته سازمان برنامه و بودجه در گزارشی و با فرض دو سناریوی رفع تحریم و ماندگاری تحریم اقدام به پیش‌بینی قیمت ارز تا سال ۱۴۰۶ کرده بود. در گزارش یاد شده، قیمت دلار با فرض تداوم تحریم‌ها برای سال جاری ۳۵ هزار تومان پیش‌بینی شده بود که قیمت فعلی دلار حتی از این پیش‌بینی نیز فراتر رفته است.
این گزارش پیش‌بینی کرده بود که در صورت تداوم تحریم‌ها دلار تا سال ۱۴۰۶ به ۲۸۴ هزار تومان نیز برسد. این گزارش هرچند از سوی یکی از کارشناسان سازمان برنامه و بودجه منتشر شده بود، اما سازمان یاد شده در واکنشی تند اعلام کرده بود که آن گزارش مورد تایید سازمان نبوده و حتی شنیده‌ها از برکنار کارشناس مربوطه حکایت دارد.
