در پایان هفته‌ای که درگیری عده‌ای از شهروندان با ماموران نیروی انتظامی برای جلوگیری از بازداشت دو زن به موضوع داغ شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده، عده‌ای از کاربران سالروز خودسوزی اعتراضی هما دارابی به حجاب اجباری را یادآوری کرده‌اند.
هما دارابی دوم اسفند ماه ۱۳۷۲ در میدان تجریش تهران حجاب از سر برداشت و خود را به آتش کشید. او عضو حزب ملت ایران بود و از آمریکا دکترای روان پزشکی و پزشکی کودکان گرفته بود.
خانم دارابی در دهه پنجاه شمسی به ایران بازگشت و مشغول طبابت و تدریس در دانشگاه شد. او در سال ۱۳۶۹ به اتهام بدحجابی و عدم رعایت شئونات اسلامی از دانشگاه اخراج شد و مطبش را نیز تعطیل کردند.
پرستو فروهر، فرزند داریوش و پروانه فروهر، بخشی از سخنرانی پروانه فروهر به مناسبت خودسوزی هما دارابی را در توییتر به اشتراک گذاشته است.
خانم فروهر در این سخنرانی درباره هما دارابی و حرکت اعتراضی‌اش گفته است که او پس از مبارزات بسیار در راه حقوق زنان وقتی «همه راه‌ها بسته شد» تسلیم زور نشد؛ «نه در بستر، نه آرام و بی‌صدا، شعله‌ور و خشمگین، زندگی را که از او دریغ شده بود، به هماوردی خواند و از پایش درآورد.»
پروانه فروهر و داریوش فروهر، دبیر کل حزب ملت ایران چندی بعد در آذر ۱۳۷۷ به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با ضربات متعدد چاقو کشته شدند.
فرشته قاضی، روزنامه‌نگار نیز لینک مصاحبه‌اش با بهرام نمازی، عضو حزب ملت ایران را به اشتراک گذاشته که درباره هما دارابی می‌گوید: «با این کثافت‌کاری‌هایی که به نام مذهب و دین می‌کنند خیلی اذیت شد و هیچ راهی ندید. خواست به‌صورت نمادین این کار را بکند که همه مردم متوجه بشوند جریان چیست و چه اتفاقاتی دارد می‌افتد. ولی خب مردم این‌قدر سرگرم زندگی خود بودند که هیچ اتفاقی نیافتاد، غیرازاینکه دوستانشان همه متأسف شدند. خیلی‌ها هیچ به روی خودشان نیاوردند حکومت هم اصلاً هیچ به روی خودش نیاورد.»
سبا خویی هم در اینستاگرام نوشته است: «اینک از خاکستر اوست که دختران خیابان انقلاب تکثیر شدن.»
اعتراضات علنی زنان مخالف «حجاب اجباری» در ایران از ششم دی‌ماه سال ۹۶ با بالا رفتن «ویدا موحد» از جعبه برق خیابان انقلاب و به چوب بستن شال سفیدش رقم خورد و زنان دیگر را نیز در شهرهای مختلف ایران برای نشان دادن اعتراضی مدنی به خیابان‌ها کشاند.
زنان معترض که با در دست داشتن شال‌هایشان در نقاط مختلف شهرهای ایران و در سکوت دست به اعتراض می زدند به «دختران خیابان انقلاب» معروف شدند.
دختران خیابان انقلاب همچون شاپرک شجری‌زاده، ویدا موحد، نرگس حسینی، شیما بابایی، و مریم شریعتمداری از سوی مقامات انتظامی و امنیتی با برخورد نامناسب نیروهای انتظامی بازداشت شدند و حکومت ایران برای برخی از این معترضان حکم زندان صادر کرد.
روز شنبه ۲۷ بهمن امسال و در تقاطع خیابان کریم خان و حافظ در تهران دختر معترض دیگری شال سیاه خود را بر سر چوب کرد و در همان روز دخالت مردم برای جلوگیری از بازداشت دو زن توسط گشت ارشاد در محله نارمک تهران، به شلیک تیر هوایی منجر شد.
مسیح علی‌نژاد، روزنامه‌نگار و موسس کمپین‌هایی برای مخالفت با حجاب اجباری، نیز روز پنجشنبه ۲ اسفند در توییتر خود فیلمی را منتشر کرد که در آن یکی از حامیان حکومت با گاز فلفل به یک زن حمله می‌کند. او نوشته است: «چرا این خشونت محض در رسانه‌های کشور خودمان نشان داده نمی‌شود؟»
وزارت خارجه آمریکا و نهادهای حقوق بشری بارها در سالهای گذشته به برخورد شدید با معترضان به حجاب اجباری در ایران اعتراض کرده‌اند.
پیش از این مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، با اعتراض به بازداشت سی زن مخالف با حجاب اجباری، عنوان کرده بود که «مردم ایران استحقاق دارند به حقوق انسانی‌شان احترام گذاشته شود.»
