سجاد صفایی، پژوهشگر مقطع فوق دکترا در «انستیتو مکس پلانک» در آلمان، در یادداشتی در نشریه «نشنال اینترست» نوشته است تا زمانی که ایالات متحده و ایران موفق به احیای کامل برجام و اطمینان از بقای بلندمدت آن نشوند، چشم انداز مذاکره بر سر موشک های بالیستیک ایران همچنان تیره خواهد بود.
صفایی می گوید سه دهه پس از پایان جنگ با عراق موشک های بالیستیک ایران دیگر برنامه ای در مراحل اولیه نیست و به طور کامل به یک راهبرد بازدارنده تبدیل شده است.
این برنامه از حمایت گسترده مردم ایران برخوردار است. در یک نظرسنجی که اخیرا «مرکز مطالعات بین المللی و امنیتی» در «دانشگاه مریلند» انجام داده است ۶۶ درصد پاسخ دهندگان گفته اند موشک های بالیستیک از احتمال حمله دیگر کشورها به ایران می کاهد.
حمایت از برنامه موشکی ایران محدود به اردوگاه ایدئولوژیک خاصی نیست و بعضی از حامیان سرسخت آن در اردوگاه اصلاح طلبان هستند.
نتایج نظرسنجی دانشگاه مریلند نشان می دهد که ایرانی ها در عین حال در مورد شعاع موشک های ایران کمتر نگاهی منفی دارند.
مصطفی تاج زاده، از چهره های اصلاح طلب در ایران، می گوید مخالف این چشم انداز نیست که ایران بدون مصالحه بر سر ظرفیت بازدارندگی اش با قدرت های خارجی بر سر برد موشک ها به تفاهم برسد.
سردار حسین سلامی در سال ۲۰۱۷ اشاره کرده بود برد موشک های ایران با درک تهران از تهدیدها نسبت دارد.
چنین بیانیه هایی و همچنین سنجش افکار عمومی نشان می دهد که مذاکرات بر سر برد موشک ها در آینده غیرممکن نخواهد بود.
فشار حداکثری دولت ترامپ تصمیم گیرندگان در ایران را به این واقعیت رساند که توافق های بین المللی به تنهایی نمی تواند حافظ آن ها در برابر یک ابرقدرت جهانی باشد که دیگران را به پیروی از خود وادار می کند. سکون ایران در برابر مصالحه پس از ترور قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه، و محسن فخری زاده، متخصص هسته ای، بیشتر شد.
با وجود کاهش نسبی تنش بین ایالات متحده و ایران در پی ریاست جمهوری جو بایدن، تهران و واشنگتن تا رسیدن به جو سیاسی سازنده ای که مناسب هر گونه صحبت درباره موشک های بالستیک باشد راهی طولانی دارند.
در نظرسنجی دانشگاه مریلند از پرسش شوندگان پرسیده شده اگر ایالات متحده به توافق هسته ای ایران برگردد و هر دو کشور به طور کامل به تعهداتشان عمل کنند ایران باید چگونه به دعوت آمریکا برای مذاکره بر سر مسائلی غیر از برجام پاسخ دهد. پنجاه و چهار درصد ترجیح می دهند ایران صبر کند تا پس از چند سال پایبندی آمریکا مذاکره بعدی صورت گیرد، ۳۰ درصد حتی در آن مقطع هم حاضر به مذاکره نیستند و تنها ۱۲ درصد مایل به مذاکره فوری هستند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
در همین مورد، یک دیدگاه دیگر را نیز بخوانید:
