یادداشتی از جاش روگن در واشنگتن پست
جامعه اطلاعاتی آمریکا معتقد است که موارد تخلف ایران از توافق هسته ای کوچک هستند و نقض عمده محسوب نمی شوند. اما نظر پرزیدنت ترامپ این است که ایران روح توافق را نقض کرده است. بر مبنای قانون کنگره آمریکا تصدیق پایبندی ایران به برجام امری ذهنی و برداشتی است.
روشن نیست که در پی عدم تصدیق توافق هسته ای چه خواهد شد. ترامپ می تواند به چشم پوشی از تحریم های هسته ای ادامه دهد یا این کار را نکند و عملا تحریم های هسته ای را دوباره وضع کند. کاخ سفید اذعان دارد که نمی داند واکنش ایران به تحریم های جدید چه خواهد بود.
اگر ترامپ پایبندی ایران را اعلام نکند، کنگره هم می تواند تحریم ها را دوباره برقرار کند. بسیاری از جمهوریخواهان با مذاکره دوباره با ایران موافق هستند، اما آن را لازم نمی دانند. آن ها با ترامپ هم نظر هستند که توافق ارزش حفظ کردن را ندارد.
مایک پامپئو، مدیر سی آی ای، با رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا، و اچ آر مک مستر، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، متفق القول است که تهدیدهای منطقه ای ایران اولویتی کوتاه مدت هستند. پامپئو بر خلاف تیلرسون هرگز با تصدیق پایبندی ایران به برجام موافق نبوده است.
اعمال دوباره تحریم ها می تواند موجب مشاجرات تازه ای با متحدان اروپایی و دیگر شرکای آمریکا مانند روسیه و چین بشود.
اگر رییس جمهوری آمریکا مصمم به خروج از توافق ایران باشد، کسی نمی تواند جلوی او را بگیرد. اما اگر اکثریت تیم امنیت ملی او با این امر موافق نباشند، او کاری را که در مورد کوبا انجام داد تکرار خواهد کرد: تغییراتی حداقلی در سیاست آمریکا انجام داده و اعلام می کند که توافق دوره اوباما را لغو و به وعده انتخاباتی اش عمل کرده است.
اگر ترامپ نمی تواند بیش از این پایبندی ایران به برجام را اعلام کند، دست کم باید این احتمال را به حداقل برساند که تصمیم او به یک بحران دیپلماتیک منجر شده و ایالات متحده را از ماموریت مبارزه با دیگر فعالیت های شریرانه تهران منحرف خواهد کرد.