به دنبال انتشار بیانیه پایانی ششمین دور گفت‌وگوهای راهبردی وزرای خارجه روسیه و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در خصوص جزایر سه گانه ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، روز چهارشنبه سفیر فدراسیون روسیه به وزارت امور خارجه احضار شد.
بنابر گزارش رسانه‌های ایران، صبح امروز سفیر فدراسیون روسیه از سوی علیرضا عنایتی، دستیار وزیر و مدیر کل خلیج فارس به وزارت امور خارجه احضار و مراتب اعتراض ایران به مطالب مندرج در بیانیه مشترک به سفیر روسیه ابلاغ شد.
بر اساس همین گزارش سفیر روسیه در ایران نیز ضمن «تاکید بر احترام به تمامیت ارضی» ایران گفت که «مراتب را در اسرع وقت به مسکو منتقل خواهد کرد.»
۱۹ تیرماه، وزیران خارجه کشورهای عربی عضو شورای همکاری خلیج فارس در پی نشستی در مسکو خواهان دستیابی به راه‌حلی مسالمت‌آمیز برای موضوع جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی از طریق «مذاکرات دوجانبه» یا «دیوان بین‌المللی دادگستری» بر اساس مقررات حقوق بین‌الملل و منشور سازمان ملل متحد برای حل و فصل این مساله شدند که با واکنش‌های فراوانی همراه شد.
ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه، مطالب مندرج در این بیانیه مشترک در خصوص جزایر سه گانه ایرانی را «مردود» و این جزایر را از «تعلقات ابدی ایران دانست.» به گفته کنعانی صدور اینگونه بیانیه‌ها با روابط دوستانه ایران و همسایگان مغایرت دارد.
طرح ادعای مالکیت کشورهای منطقه برای جزایر سه‌گانه تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی سابقه دار است.
آذرماه امسال، رئیس‌جمهوری چین و سران شورای همکاری خلیج فارس در بيانيه‌ای مشترک، تأکید کرده بودند که «رهبران از تمامی تلاش‌های مسالمت‌آمیز» برای «رسیدن به راهکار صلح‌آمیز برای حل مساله سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی، از راه مذاکرات دوجانبه بر مبنای قوانین بین‌المللی حمایت خواهند کرد.»
بيانيه‌ای که واکنش شدید روزنامه جمهوری اسلامی را در برداشت. این روزنامه موضع‌گیری چین و «سوگیری» این کشور نسبت به مساله جزایر سه‌گانه را «ضد ایرانی» توصیف و از بی‌عملی ابراهیم رئیسی در مقابل آن انتقاد کرده بود.
چند سال پیش، مرتضی موسوی رئیس اداره سوم عملیات در اداره کل ضد جاسوسی ساواک در برنامه افق صدای آمریکا گفت: در دیدار با نخست وزیر وقت امارات گفتم وزیر خارجه شما ادعای جزایر سه گانه را دارد و این به معنای اعلام جنگ با ایران است. شیخ راشد با پذیرش خطا گفت دیگر اسمی از جزایر نمی‌آوریم. قولی که تا ۱۰ سال ادامه یافت.