رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی از بدهی بیش از ۷۰ هزار میلیارد تومانی دولت به فرهنگیان خبر داد و گفت که در سال تحصیلی جدید کمبود ۱۷۶ هزار معلم وجود دارد.
بابک نگاهداری تاکید کرده که پیشبینی میشود حدود ۷۲ هزار معلم تا مهر ۱۴۰۳ بازنشسته شده و تامین نیروی انسانی را برای وزارت آموزش و پرورش سختتر شود.
نگاهداری همچنین بیتوجهی به توسعه ظرفیتهای دانشگاه فرهنگیان، تضعیف و انحلال مراکز تربیتمعلم و مجموعه قوانین تعیین تکلیف استخدامی معلمین از سال ۱۳۸۸ تا ۱۴۰۰ را عامل بحرانی شدن نیروی انسانی در وزارت آموزش و پرورش دانست.
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس از عدم تمایل مردان در شهرهای بزرگ برای استخدام خبر داد و گفت که حقوق دریافتی با هزینههای زندگی آنها مطابقت ندارد و همین امر باعث شده در برخی شهرها کمبود شدید نیروی انسانی وجود داشته باشد و در برخی شهرها مازاد نیروی انسانی شکل بگیرد.
اظهارات رئیس مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد که در نظام آموزشی زیر نظر جمهوری اسلامی، برنامه ریزی هیچ جایگاهی ندارد و نبود چشمانداز آموزشی و توسعهای علمی منجر به مشکلات و معضلات کنونی در حوزه آموزش شده است.
یکی از این معضلات کمبود معلم در مدارس است که سال تحصیلی گذشته نیز در بیشترین میزان تاریخی خود قرار داشت.
در همین راستا نهم آبان ماه سال ۱۴۰۲ محمد وحیدی، عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی از خارج شدن ۶۸ هزار معلم از سیستم آموزشی ایران در ابتدای شروع سال تحصیلی و وجود ۱۰۰ هزار کلاس درس بدون معلم خبر داده بود.
محمدتقی فلاحی، دبیر کانون صنفی معلمان تهران نیز در پی انتشار خبر کمبود معلم برای ۲۳ هزار کلاس درس، «کسری شدید بودجه آموزش و پرورش» را از عوامل اصلی این مساله ذکر کرده بود.
سال گذشته کمبود معلم در مدارس به جایی رسید که وبسایت «شبکه شرق» در مهر ماه سال ۱۴۰۲ در گزارشی به معضلات کمبود معلم در مدارس ایران پرداخت و نوشت که برخی از مدیران مدارس از خانوادهها خواستهاند تا سرکلاس درس حاضر شوند و درسهای سال گذشته را برای دانشآموزان مرور کنند.
رضا مراد صحرایی، وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی نیز کمبود ۲۰۰ هزار نفری معلم را تایید کرده و وعده داده بود که علاوه بر جذب ۷۵ هزار معلم جدید، کمبودها از طریق بهکارگیری بازنشستگان و دانشجویان سالهای آخر دانشگاه فرهنگیان جبران خواهد شد.
حالا با گذشت ۹ ماه از اوج بحران در سال تحصیلی گذشته و وعدههای وزیر آموزش و پرورش، نه تنها مشکلات حل نشده بلکه با بازنشسته شدن نزدیک به ۷۲ هزار معلم، چالش تامین نیروی انسانی در آموزش و پرورش بزرگتر از قبل نیز خواهد شد.
این در حالی است که معلمان استخدامی و خرید خدمتی فعلی نیز با معوقات مزدی و سرکوب خواستههای قانونی خود مواجه هستند.
کمبود معلم و وعدههای مقامات جمهوری اسلامی برای «تامین معلم» برای کلاسهای بیمعلم در حالی گریبان سیستم آموزشی ایران را گرفته و به بالاترین میزان تاریخی خود رسیده است که به نظر نمیرسد در صورت جذب نیروی انسانی، افراد متقاضی به تعداد مورد نیاز برسد.
این عدم تمایل برای فعالیت در سیستم آموزش و پرورش فارغ از مسائل اقتصادی و تاخیر در پرداخت حقوق، ریشه در سرکوب مطالبات فرهنگیان و معلمان دارد که در سالهای اخیر بارها برای تحقق مطالبات صنفی و معیشتی خود دست به تجمعهای اعتراضی زدند و سیاستهای حاکم بر آموزش در کشور را مورد انتقاد قرار دادند.
بنابر این گزارش فشارهای حکومت بر فعالان صنفی معلمان در سالهای گذشته به ویژه پس از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ تشدید شده و شماری از آنها بازداشت شده یا با احکامی همچون بازنشستگی اجباری، اخراج، تعلیق و مصادره اموال مواجه شدهاند.