محمد حبیبی، فعال حقوق معلمان و زندانی سیاسی سابق از اخراج تعداد قابل توجهی از «نو معلمان» پس از کشته شدن مهسا امینی خبر داد و در حساب خود در شبکههای اجتماعی نوشت که این اخراج به واسطه انتشار یک پست اینستاگرامی صورت گرفته بود.
حبیبی این اظهارات را در واکنش به یک مطلب درباره اخراج و تعلیق تعداد بسیاری از نو معلمان بعد از کشته شدن مهسا امینی در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد.
این فعال حقوق معلمان نوشته است: «به صورت موثق اطلاع دارم که فقط در یکی از بخشهای آموزش و پرورش استان گیلان، دهها نو معلم به خاطر فقط یک پست اینستاگرام اخراج شدهاند.رسانهای نشدند، چون نگران تبعات امنیتی آن هستند.»
حبیبی همچنین نوشت: «از این موارد در کشور زیاد هستند و یکی از دلایل کمبود نیرو در آپ در این دو سال همین اخراجها بود.»
یک کاربر در شبکه اجتماعی ایکس از اخراج بی سروصدای معلمان در برابر رسانهای شدن اخراج اساتید دانشگاه نوشته بود که این موضوع با تایید این فعال حقوق معلمان همراه شد.
برخورد جمهوری اسلامی با فرهنگیان تنها به نومعلمان محدود نمیشود و فعالان باسابقه این بخش نیز همواره مورد تهدید جمهوری اسلامی هستند. در همین رابطه هشتم خرداد ماه سال جاری دستکم پنج تن از معلمان و فعالان صنفی فرهنگیان در استانهای گیلان، البرز، آذربایجان شرقی، و خراسان شمالی در هفتههای گذشته با احکام اخراج، احضار یا انفصال از خدمت مواجه شدند.
کانال تلگرامی «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران» این افراد را روحالله مردانی، فعال صنفی معلمان در کرج، و شهربانو اسدی، از معلمان استان گیلان معرفی کرده و نوشته بود که به دلیل انتشار مطالبی در فضای مجازی حکم اخراج خود را دریافت کردهاند.
در فروردین ماه نیز سکینه ملکی به دلیل شرکت در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و پیوستن به تحصن معلمان از کار اخراج شده بود.
اخراج اساتید دانشگاه نیز پس از اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در ایران شدت گرفت و به «خودیسازی» معروف شد و وبسایت خبرآنلاین در بهمن ماه سال ۱۴۰۲ به این موضوع پرداخت و نوشت که در دوسال نخست دولت ابراهیم رئیسی، دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران ۲۶ اخراجی، دانشگاه علامه ۵ اخراجی، دانشگاه فردوسی مشهد ۶ اخراجی، دانشگاه آزاد ۱۴ اخراجی، علوم پزشکی بابل ۲ اخراجی، علوم پزشکی ایران ۳ اخراجی و داتشگاههای حکیم سبزواری، تربیت مدرس، علوم پزشکی کرمانشاه، مازندران، شیراز، گیلان و صنعتی شریف هر کدام یک اخراجی داشتهاند.
همچنین اعضای هفت انجمن علمی کشور ۱۹ شهریور سال ۱۴۰۲ در بیانیهای ضمن هشدار درباره «اخراج گسترده استادان و برخوردهای امنیتی با دانشجویان» اعلام کرده بودند که «اضمحلال» تدریجی و «در حال حاضر شتابناک» نهاد علم، ناکارآمدی اسفبار کنونی نظام حکمرانی را تشدید میکند.