دختران ولادیمیر پوتین که به ندرت در انظار عمومی ظاهر می‌شوند و نام‌های خانوادگی مختلف و متعددی هم دارند، هفته گذشته در مجمع بین‌المللی اقتصادی سن پترزبورگ شرکت کردند و حضورشان در رسانه‌ها خبرساز شد.
ماریا ورونتسوا و کاترینا تیخونوا که ۳۹ و ۳۷ سال دارند از ازدواج پوتین با همسر سابقش هستند که او ۱۴ سال پیش، پس از سی سال زندگی مشترک از او جدا شد.
پوتین تنها گفته است که دخترانش در علم و آموزش فعال هستند و نوه‌هایی نیز دارد ولی جزئیاتی از نام آنها ارائه نکرده است.
کاتریتا تیخونوا، که پیشتر رقصنده بود و حالا یک مدیر در عرصه فن‌آوری است در این مجمع سخنرانی ویدئویی داشت. او از طریق کارش از دولت روسیه و صنایع دفاعی آن حمایت می‌کند.
کاترینا تیخونوا در سال ۲۰۲۲، پس از حمله روسیه به اوکراین، به دلیل همین حمایت، توسط آمریکا و بریتانیا تحریم شد.
در سال ۲۰۱۵، بلومبرگ گزارش داد که انکوباتور و مرکز علمی جدید ۱.۶ میلیارد دلاری در مجاورت دانشگاه دولتی مسکو توسط کاترینا تیخونووا اداره می شود.
ماریا ورونتسوا، دختر بزرگتر پوتین نیز توسط آمریکا تحریم شده است. او به صورت حضوری در مجمع بین‌المللی اقتصادی سن پترزبورگ صحبت کرد.
ماریا مدیریت برنامه‌هایی را بر عهده دارد که با بودجه دولتی میلیاردها دلار از کرملین برای تحقیقات ژنتیک دریافت کرده‌اند و شخصاً توسط پوتین نظارت می‌شوند.
بنیاد ضد فساد الکسی ناوالنی، رهبر فقید اپوزیسیون روسیه، در ژانویه سال جاری اعلام کرد که ماریا ورونتسوا بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ بیش از ۱۰ میلیون دلار به عنوان کارمند یک شرکت پزشکی درآمد داشته است.
بر اساس تحقیقات رویترز، ماریا ورونتسوا متخصص غدد است و با یک تاجر هلندی ازدواج کرده بود.
خبرگزاری رویترز در سال ۲۰۱۵ جزئیاتی از زندگی دختران پوتین را فاش کرد.
در آن زمان، کاترینای ۲۹ ساله خود را به عنوان همسر فردی به نام کریل شامالوف، پسر نیکولای شامالوف، دوست قدیمی پوتین معرفی کرده بود.
بر اساس برآوردهای ارائه شده توسط تحلیلگران مالی به رویترز، این زن و شوهر سهام شرکتی به ارزش حدود ۲ میلیارد دلار را در دست دارند.
آنها ویلایی ساحلی در فرانسه نیز دارند که در آن زمان، ارزش آن حدود ۳.۷ میلیون دلار برآورد شده بود.
تحلیلگران و مقامات دولت آمریکا که دختران پوتین را تحریم کرده‌اند می‌گویند مقداری از ثروت پوتین در حساب‌های بانکی اعضای خانواده‌‌اش پنهان شده است.
در تنظیم این گزارش از منابعی چون سی‌ان‌ان، رویترز و بلومبرگ استفاده شده است.