گروهی از دانشجویان ⁧‫دانشگاه هنر تهران: محکومیت خشایار سفیدی، نادیده گرفتن حقوق شهروندی او است

خشایار سفیدی، دانشجوی معترض و اخراج‌شده دانشگاه هنر تهران

جمعی از دانشجویان ⁧‫دانشگاه هنر تهران در نامه‌ای خواستار‬⁩ پیگیری وضعیت ⁧‫خشایار سفیدی‬⁩ شده‌اند؛ دانشجوی معترضی که در جریان اعتراضات «زن،زندگی،آزادی» به دلیل تحصن در حیاط دانشگاه و اجرای «ای ایران» ممنوع‌الورود و سپس اخراج شد.

خشایار سفیدی حالا نیز به دلیل تحصن و اعتصاب غذا در اعتراض به وضعیت توماج صالحی، رپر معترض حکم یک سال حبس تعزیری گرفته است.

آنها در این نامه به تعلیق، اخراج و صدور حکم حبس بدون طی کردن روند اداری و قانونی مربوط و با نقض مقررات رسیدگی به پرونده اعتراض کرده و آن را «نقض حقوق اولیه و شهروندی» او خوانده‌اند.

در این نامه تأکید شده است که پرونده‌سازی برای دانشجویان بدون «مستندات مشخص» دو سال پس از «وقایع سال ۱۴۰۱»، تأثیر مخربی بر دانشگاه و زندگی و روان دانشجویان داشته است.

خشایار سفیدی که همواره از طریق هنر به مسائل اجتماعی و سیاسی جاری از جمله سرنگونی پرواز پی‌اس۷۵۲ توسط سپاه پاسداران واکنش نشان داده است.

از زمان اعتراضات «زن،زندگی،آزادی» نیز به طرق مسالمت‌آمیز اعتراض خود را ابراز کرده است از جمله با اجرای قطعاتی در سوگ کیان پیرفلک و آرمیتا گراوند که در صفحه اینستاگرامش به اشتراک گذاشته است.


آقای سفیدی در تیرماه امسال به اتهام «تبلیغ علیه نظام» از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.

این فعال دانشجویی ۳۲ ساله در پیامی ویدیویی در اینستاگرام، مصداق صدور این حکم را تحصن و اعتصاب غذای او در خانه موسیقی در اردیبهشت‌ماه به منظور اعتراض به «حکم ظالمانه» اعدام برای توماج صالحی، رپر زندانی، دانسته است.

خشایار سفیدی در اینستاگرامش نوشت «برای جان توماج نگرانم. نگرانم و کاری از دستم بر نمی‌آید. تنها می‌توانم با هر آنچه که دارم، بدنم و اراده‌ام، نسبت خودم را با ستم آشکاری که نسبت به توماج و توماج‌ها روا داشته می‌شود نشان دهم.»‌

او همچنین گفته بود قانون اساسی جمهوری اسلامی در اعاده حقوق ملت در برابر حکمرانی اقتدارگرا و مستبد ناکارآمد است و تا زمانی که پابرجا باشد در هیچ انتخاباتی شرکت نخواهد کرد.

مقامات جمهوری اسلامی در سه سال گذشته، با اخراج، تعلیق و صدور احکام سنگین برای دانشجویان و اساتید سعی در سرکوب اعتراضات داشته‌اند.

گزارش نهادهای دانشجویی حاکی از آن است که در این مدت دانشگاه ها عمدتا توسط نیروهای حراست اداره شده و می‌شوند.