خبرگزاری «رکنا»، بر اساس گفته‌های یک منبع آگاه مدعی شد که متهم ردیف دوم پرونده «زن‌کشی» مونا حیدری، اواسط شهریور امسال به خاطر عذاب وجدان، در اهواز خود را حلق‌آویز کرده و به زندگی خود پایان داده است.
مونا حیدری زن خوزستانی بود که بهمن ماه سال ۱۴۰۰ ، در ۱۷ سالگی توسط همسرش سر بریده شد. هفدهم بهمن ۱۴۰۰، تصاویری در خبرگزاری رکنا منتشر شد که نشان می‌داد یک مرد در اهواز، با سر بریده یک زن در خیابان‌های شهر تردد می‌کند. انتشار این تصاویر توقیف رکنا، خبرگزاری تخصصی حوادث ایران، را در پی داشت.
سجاد حیدری، شوهر این کودک‌همسر که مونا (غزل) حیدری نام داشت، پس از قتل او، سر جدا شده از بدنش را در خیابان‌ها و محله‌های اهواز، مرکز استان خوزستان، گرداند. پس از انتشار تصاویر این قتل فجیع، مادر سجاد به خبرگزاری فارس گفت که پسرش خواسته به کسانی که به او «انگ بی‌غیرت زده بودند» بگوید «من آدم بی‌غیرتی نیستم.»
حالا خبرگزاری رکنا اعلام کرده که، حیدر، متهم ردیف دوم پرونده، که هم برادر شوهر مونا بوده، هم پسرعموی او، با اعلام عذاب وجدان همدستی در قتل مونا و فراموش نکردن چهره او، خود را در سن ۱۵ سالگی حلق آویز کرده است.
حیدر که زمان قتل مونا تنها ۱۳ سال داشت پس از رضایت اولیای دم، از جنبه عمومی جرم به ۴۵ ماه حبس تعزیری از باب معاونت در قتل عمدی محکوم شده بود.
متهم ردیف اول هم از حیث مباشرت در قتل عمدی به تحمل ۷ سال و نیم حبس تعزیری و از حیث جنبه عمومی ایراد ضرب و جرح عمدی به ۸ ماه حبس محکوم شده است.
روزنامه شرق چاپ تهران چهارشنبه ۱۴ تیر در گزارشی با استناد به آمار رسمی اعلام کرد از خرداد ۱۴۰۰ تا پایان خرداد ۱۴۰۲ دست‌کم ۱۶۵ زن در ایران به دست یکی از مردان خانواده خود کشته شده‌اند.
در این گزارش تأکید شده که این تنها آماری است که «رسانه‌ای شده»، و «بسیاری از فعالان حقوق زنان در نقاط مختلف کشور» معتقدند «زن‌کشی‌های زیادی هم رخ می‌دهد که عامدانه خبری از آن به بیرون از منطقه مورد نظر مخابره نمی‌شود.»
در پی انتشار این گزارش، یک پژوهشگر حقوق بشر در گفت‌وگو با صدای آمریکا این آمار را «ناقص» دانست و گفت جمهوری اسلامی علاوه بر «محو» کردن گزارش‌های پیشین، در تعریف زن‌کشی، زنانی را که به دلیل جنسیتشان هدف قرار گرفته‌اند در نظر نمی‌گیرد.
روز پنجشنبه ۲۲ تیر ماه امسال هم، خبری از خودکشی دختری به نام «راحله» در شهرستان خوی، در شبکه‌های اجتماعی منتشر و اعلام شد که راحله ۱۵ ساله، پس از مشاجره با همسرش به خانه پدرش باز می‌گردد، با حلقه آویز کردن، به زندگی خود پایان می‌دهد.روزنامه اعتماد اما چند روز بعد، در گزارشی نوشت که پدر راحله پس از بازجویی، به قتل فرزندش به «دلایل نامشخص» اعتراف کرده است.
قتل دختران و همسران بدست مردان خانواده، در ایران ریشه دارد. بسیاری از حقوقدانان «خلا قانونی» را عامل این «زن‌کشی» می‌دانند.
براساس قوانین جمهوری اسلامی، پدر قربانی، به خاطر «حق خون»، عملا از مصونیت برخوردار است و می‌تواند درباره سرنوشت قتل فرزند خود از مجازات حداکثری فرار کند.