روزنامه های معتبر جهان در باره مرگ نلسون ماندلا رئیس جمهوری سابق افریقای جنوبی، که روز پنجشنبه در ۹۵ سالگی درگذشت، به اظهارنظر پرداخته اند.
شیکاگو تربیون مندلا را «نماد بین المللی صلح وآشتی» توصیف می کند و می نویسد او افریقای جنوبی را از غل و زنجیر تبعیض نژادی به سوی دمکراسی چند نژادی هدایت کرد.
شیکاگو تریبیون همچنین بیانیه دزموند توتو، اسقف بازنشسته را نقل می کند که می گوید «میراث ماندلا ادامه خواهد یافت» ومی افزاید «خورشید فردا و روزهای بعد طلوع خواهد کرد...ممکن است به درخشندگی دیروز نباشد، اما زندگی حرکت خواهد کرد.»
شیکاگو تریبیون می نویسد ماندلا که نزدیک سه دهه به دلیل نبرد با حکومت اقلیت سفید پوست زندانی بود، مصمم شد از حیثیت و جاذبه خود برای فروریختن بنیان تبعیض نژادی استفاده کند، در همین حال از جنگ داخلی پرهیز کرد.
شیکاگو تریبیون در گزارشی دیگر به سفر ماندلا به شیکاگو و این که چگونه الهام بخش مردم شیکاگو شد می پردازد و در یکی از سرمقاله هایش می نویسد ماندلا بیش از یک نماد بود. نامش فراخوانی پرطنین برای مردم سراسر جهان در پیکار با سرکوب بود.
ماندلا در بقیه سال های زندگی اش پس از آزادی از زندان، حاضرنشد با دشمنانش خصومت کند، و ترجیح داد به جستجوی آشتی برآید. کارهایش نمونه ای برای حل صلحجویانه مناقشات در سراسر جهان بود.
شیکاگو تریبیون می نویسد بهترین راه ارج گذاری برزندگی ماندلا، رنج ها و خاطره اش این است به ارزش هایی که او تجسم آنها بود پایبند بمانیم و با بیعدالتی بجنگیم. آرمان ماندلا جهانی و میراثش بی زمان است.
نشریه آمریکایی فوربس، ماندلا را «بزرگترین رهبر زمان ما» می نامد، یکی از گفته های او را «که اگر می خواهید با دشمن حود صلح کنید مجبور هستید با او کار کنید» نقل می کند و می گوید ماندلا «با نشان دادن قدرت شخصیت خود در برابریکی از بی رحمترین رژیم های جهان، و قدرت قبول سرکوبگران سابقش و بخشیدن آنها، به میلیون ها انسان در سراسر جهان الهام داد.»
نیوزیلند هرالد، نلسون ماندلا را «خادم مردم» توصیف می کند و می گوید او با کسانی که با چنگ و دندان برای حفظ آپارتاید می جنگیدند عنادی نداشت و بیشتر از هر کس دیگری می دانست زندگی کوتاهتر از آن است که صرف نفرت شود.
نیویورک تایمز، که در چندین گزارش به بررسی زندگی ماندلا پرداخته است، در سرمقاله ای می گوید او یکی ازخارق العاده ترین رهبران آزادی جهان که افریقا، یا هر قاره دیگری ، به وجود آورده است، بود. نه فقط مردم خودش را به سوی پیروزی بر نظام تبعیض نژادی هدایت کرد، بلکه این پیروزی را بدون به راه انداختن حمام خون، که بسیاری انتظار داشتند و می ترسیدند، به دست آورد. نیویورک تایمز اظهارنظر می کند که تمام نسل حدید رهبران افریقای جنوبی دینی تاریخی به ماندلا خواهند داشت.
واشنگتن پست می نویسد ماندلا نه فقط افریقای جنوبی بلکه تمام جهان را به سوی آشتی نژادی هدایت کرد. نفوذ او از افریقای جنوبی فراتر می رفت و بسیاری از ملت های جهان آن را احساس می کردند.
وال استریت جورنال می نویسد ماندلا آشتی ملی را برتلافی جویی ترجیح داد و به این ترتیب خود را به یک نمونه تاریخی و بسیار نادر یک رهبر انقلابی خردمند تبدیل کرد.
شیکاگو تربیون مندلا را «نماد بین المللی صلح وآشتی» توصیف می کند و می نویسد او افریقای جنوبی را از غل و زنجیر تبعیض نژادی به سوی دمکراسی چند نژادی هدایت کرد.
شیکاگو تریبیون همچنین بیانیه دزموند توتو، اسقف بازنشسته را نقل می کند که می گوید «میراث ماندلا ادامه خواهد یافت» ومی افزاید «خورشید فردا و روزهای بعد طلوع خواهد کرد...ممکن است به درخشندگی دیروز نباشد، اما زندگی حرکت خواهد کرد.»
شیکاگو تریبیون می نویسد ماندلا که نزدیک سه دهه به دلیل نبرد با حکومت اقلیت سفید پوست زندانی بود، مصمم شد از حیثیت و جاذبه خود برای فروریختن بنیان تبعیض نژادی استفاده کند، در همین حال از جنگ داخلی پرهیز کرد.
شیکاگو تریبیون در گزارشی دیگر به سفر ماندلا به شیکاگو و این که چگونه الهام بخش مردم شیکاگو شد می پردازد و در یکی از سرمقاله هایش می نویسد ماندلا بیش از یک نماد بود. نامش فراخوانی پرطنین برای مردم سراسر جهان در پیکار با سرکوب بود.
ماندلا در بقیه سال های زندگی اش پس از آزادی از زندان، حاضرنشد با دشمنانش خصومت کند، و ترجیح داد به جستجوی آشتی برآید. کارهایش نمونه ای برای حل صلحجویانه مناقشات در سراسر جهان بود.
شیکاگو تریبیون می نویسد بهترین راه ارج گذاری برزندگی ماندلا، رنج ها و خاطره اش این است به ارزش هایی که او تجسم آنها بود پایبند بمانیم و با بیعدالتی بجنگیم. آرمان ماندلا جهانی و میراثش بی زمان است.
نشریه آمریکایی فوربس، ماندلا را «بزرگترین رهبر زمان ما» می نامد، یکی از گفته های او را «که اگر می خواهید با دشمن حود صلح کنید مجبور هستید با او کار کنید» نقل می کند و می گوید ماندلا «با نشان دادن قدرت شخصیت خود در برابریکی از بی رحمترین رژیم های جهان، و قدرت قبول سرکوبگران سابقش و بخشیدن آنها، به میلیون ها انسان در سراسر جهان الهام داد.»
نیوزیلند هرالد، نلسون ماندلا را «خادم مردم» توصیف می کند و می گوید او با کسانی که با چنگ و دندان برای حفظ آپارتاید می جنگیدند عنادی نداشت و بیشتر از هر کس دیگری می دانست زندگی کوتاهتر از آن است که صرف نفرت شود.
نیویورک تایمز، که در چندین گزارش به بررسی زندگی ماندلا پرداخته است، در سرمقاله ای می گوید او یکی ازخارق العاده ترین رهبران آزادی جهان که افریقا، یا هر قاره دیگری ، به وجود آورده است، بود. نه فقط مردم خودش را به سوی پیروزی بر نظام تبعیض نژادی هدایت کرد، بلکه این پیروزی را بدون به راه انداختن حمام خون، که بسیاری انتظار داشتند و می ترسیدند، به دست آورد. نیویورک تایمز اظهارنظر می کند که تمام نسل حدید رهبران افریقای جنوبی دینی تاریخی به ماندلا خواهند داشت.
واشنگتن پست می نویسد ماندلا نه فقط افریقای جنوبی بلکه تمام جهان را به سوی آشتی نژادی هدایت کرد. نفوذ او از افریقای جنوبی فراتر می رفت و بسیاری از ملت های جهان آن را احساس می کردند.
وال استریت جورنال می نویسد ماندلا آشتی ملی را برتلافی جویی ترجیح داد و به این ترتیب خود را به یک نمونه تاریخی و بسیار نادر یک رهبر انقلابی خردمند تبدیل کرد.