نلسون ماندلا، رئیس جمهوری سابق، و رهبر مبازرات ضد تبعیض نژادی آفریقای جنوبی، به دلیل عفونت ریه روز پنجشنبه درگذشت. او هنگام مرگ ۹۵ سال داشت.
او نخستین رییس جمهور سیاه پوست کشورش، آفریقای جنوبی بود.
نلسون ماندلا برای بسیاری قهرمانی با شهامت؛ با اعتقادی راسخ بود که تفاهم و ابتکارعملش زبانزد دوست و دشمن بود.
او در عین حال مردی فروتن، پرجاذبه و وفادار بود وهمواره غمخوار دیگران.
ماندلا در هجدم ژوییه سال ۱۹۱۸ بدنیا آمد. در جوانی در جنبش ضد آپارتاید فعال بود و در دهه ۴۰ به کنگره ملی آفریقا ( ای ان سی) پیوست. ای ان سی مبارزه مسلحانه را علیه دولت سفید پوست آفریقای جنوبی تشویق و رهبری میکرد.
حکومت آفریقای جنوبی که رهبری اش در دست سفید پوستان نژاد پرست بود، کنگره ملی افریقا را در سال ۱۹۶۰ تحریم کرد اما این گروه به عملیات خود در خفا ادامه داد.
ماندلا رهبری بازوی نظامی گروه را در دست گرفت و عملیات مهمی را علیه ارتش آفریقای جنوبی و اهداف دولتی هماهنگ کرد.
نلسون ۴۴ ساله در سال ۱۹۶۲ دستگیر شد و به دلیل اقداماتش محاکمه و محکوم به حبس ابد شد. وی به زندان جزیره رابن در نزدیکی سواحل کیپ تاون فرستاده شد.
پس از هجده سال زندان، دولت آفریقای جنوبی به او پیشنهاد آزادی داد بشرطی که وی مبارزه مسلحانه (ای ان سی) را محکوم کند، پیشنهادی که از سوی او رد شد.
نهایتا در سال ۱۹۹۰ فردریک دو کلرک رییس جمهوری وقت کشور فعالیت تمام احزاب را قانونی و بیشتر زندانیان سیاسی و از جمله ماندلا را آزاد کرد. وی در مجموع ۲۷ سال از عمر خود را در زندان سپری کرد.
نلسون ماندلا سپس برای یک دوره پنج ساله به ریاست جمهوری آفریقای جنوبی انتخاب شد که طی این مدت توانست احترام و تحسین بین المللی را به سوی خود جلب کند.
ماندلا بیشتر اوقات خود را صرف توسعه اقتصادی شهروندان آفریقایی و آموزش کرد. وی در عرصه بین المللی نیز فعال بود.
در سال ۱۹۹۳ ماندلا جایزه صلح نوبل خویش را با دشمن سرسختش دوکلرک بخاطر تلاشهای وی در جهت استقرار صلح به مشارکت گذاشت.
نلسون ماندلا به هنگام ریاست جمهوری به دلیل عدم مقابله با بیماری ایدز مورد انتقاد قرار گرفت اما پس از چندی مبارزه علیه این بیماری مهلک را سازماندهی و رهبری کرد.
در کشوری که سالها بخاطر مسائل نژادی رشته امور از هم گسیخته شده بود، نلسون ماندلا رهبری چشمگیر بود که نقش او را به عنوان کسی که صلح و تفاهم را جایگزین خشونت و نفرت کرد هرگز نمی توان نادیده گرفت.
او نخستین رییس جمهور سیاه پوست کشورش، آفریقای جنوبی بود.
نلسون ماندلا برای بسیاری قهرمانی با شهامت؛ با اعتقادی راسخ بود که تفاهم و ابتکارعملش زبانزد دوست و دشمن بود.
او در عین حال مردی فروتن، پرجاذبه و وفادار بود وهمواره غمخوار دیگران.
ماندلا در هجدم ژوییه سال ۱۹۱۸ بدنیا آمد. در جوانی در جنبش ضد آپارتاید فعال بود و در دهه ۴۰ به کنگره ملی آفریقا ( ای ان سی) پیوست. ای ان سی مبارزه مسلحانه را علیه دولت سفید پوست آفریقای جنوبی تشویق و رهبری میکرد.
حکومت آفریقای جنوبی که رهبری اش در دست سفید پوستان نژاد پرست بود، کنگره ملی افریقا را در سال ۱۹۶۰ تحریم کرد اما این گروه به عملیات خود در خفا ادامه داد.
ماندلا رهبری بازوی نظامی گروه را در دست گرفت و عملیات مهمی را علیه ارتش آفریقای جنوبی و اهداف دولتی هماهنگ کرد.
نلسون ۴۴ ساله در سال ۱۹۶۲ دستگیر شد و به دلیل اقداماتش محاکمه و محکوم به حبس ابد شد. وی به زندان جزیره رابن در نزدیکی سواحل کیپ تاون فرستاده شد.
پس از هجده سال زندان، دولت آفریقای جنوبی به او پیشنهاد آزادی داد بشرطی که وی مبارزه مسلحانه (ای ان سی) را محکوم کند، پیشنهادی که از سوی او رد شد.
نهایتا در سال ۱۹۹۰ فردریک دو کلرک رییس جمهوری وقت کشور فعالیت تمام احزاب را قانونی و بیشتر زندانیان سیاسی و از جمله ماندلا را آزاد کرد. وی در مجموع ۲۷ سال از عمر خود را در زندان سپری کرد.
نلسون ماندلا سپس برای یک دوره پنج ساله به ریاست جمهوری آفریقای جنوبی انتخاب شد که طی این مدت توانست احترام و تحسین بین المللی را به سوی خود جلب کند.
ماندلا بیشتر اوقات خود را صرف توسعه اقتصادی شهروندان آفریقایی و آموزش کرد. وی در عرصه بین المللی نیز فعال بود.
در سال ۱۹۹۳ ماندلا جایزه صلح نوبل خویش را با دشمن سرسختش دوکلرک بخاطر تلاشهای وی در جهت استقرار صلح به مشارکت گذاشت.
نلسون ماندلا به هنگام ریاست جمهوری به دلیل عدم مقابله با بیماری ایدز مورد انتقاد قرار گرفت اما پس از چندی مبارزه علیه این بیماری مهلک را سازماندهی و رهبری کرد.
در کشوری که سالها بخاطر مسائل نژادی رشته امور از هم گسیخته شده بود، نلسون ماندلا رهبری چشمگیر بود که نقش او را به عنوان کسی که صلح و تفاهم را جایگزین خشونت و نفرت کرد هرگز نمی توان نادیده گرفت.
