بخش فارسی صدای آمریکا، سئول - یادمان و موزهٔ جنگ کره در مرکز سئول برای بزرگداشت قربانیان این جنگ، که ۶۵ سال پیش این شهر را درنوردید، ساخته شده است.
با ادامهٔ سردی روابط با کره شمالی و در حالی که پیکان تسلیحات کره شمالی، از جمله موشکهای بالیتسک آن، همچنان کره جنوبی را نشانه رفته‌اند، موزهٔ نظامی یادآور صریحی از تهدیدی است که بر کرهٔ‌جنوبی سایه افکنده است.
لی سائه هوان، مؤسسهٔ مطالعات تأسیسات پدافندی کره، سئول می گوید:«در سال‌های اخیر موشکهای کوتاه‌برد به تهدیدی برای کره جنوبی تبدیل شده اند، زیرا این موشک‌ها با برد ده هزار کیلومتری‌شان حتی میتوانند به ایالات متحده نیز برسند. اما اگر شما به سطح فناوری موشکهای کره شمالی نگاه کنید، می‌بینید که اکنون به موشکهای بین‌قاره‌ای بالیستیک بسیار نزدیک شده‌است.»
وانگ سونگ تائک خبرنگار دیپلماتیک ارشد، وایتیان نیوز، سئول می گوید: «کره شمالی در ۲۹ نوامبر سال گذشته موشک بالیستیک هواسانگ-۱۵ را پرتاب کرد. به گفتهٔ چندین کارشناس امور دفاعی این موشک میتواند تقریباً ده هزار کیلومتر را بپیماید. اگر این موشک بالیستیک از پیونگ یانگ شلیک شود به راحتی میتواند به واشنگتن دی.سی برسد. کرهٔ جنوبی این مسئله را بسیار جدی میگیرد. برای کره جنوبی، دو معضل موشکی و هستهای کره شمالی با یکدیگر ارتباط مستقیم دارد.»
وقتی ایران در جریان جنگ هشت ساله‌اش با رژیم صدام حسین در عراق از موشکهای اسکاد-بی استفاده کرد، در حقیقت کره شمالی بخش بزرگی از آن اسکادها را برای ایران فرستاده بود.
پس از هدف قرار دادن بغداد با رگباری از موشکهای اسکاد، ایران به مسابقه‌ای برای تولید موشکهای با برد بیشتر وارد شد.
در این مکان، ماکتی از روی موشک هُواسانگ-۵ یا موشک بالیستیک اسکاد-بی در اندازهٔ واقعی ساخته شده است. ایران سی سال پیش بیش از ۳۰۰ فروند از آنها را از کره شمالی خرید. آن معامله، آغازگر روند انتقال فن‌آوری موشک بالیستیک بود که تا امروز نیز ادامه داشته است.
این موشکهای اسکاد به رغم قدیمی بودن‌شان همچنان مرگبارند و هنوز هم صدها فروند از آنها در هر دو کشور کره شمالی و ایران – دو کشوری که هنوز به همکاری‌های موشکی‌شان ادامه می‌دهند – مستقر هستند.
ایران، بر اساس طراحی موشک نودانگ کره شمالی، موشکهای دوربردتر شهاب-۳ و قدر-۱ خود را ساخت.
همچنین گزارش‌های تأییدنشده‌ای وجود دارد مبنی بر این که شالودهٔ تازه‌ترین موشک بالیستیک دارای قابلیت هستهای ایران موسوم به موشک خرمشهر - که میتواند هر نقطه از اسرائیل را هدف قرار دهد - بر اساس موشک موسودان کره شمالی بنا شده است.
وانگ سونگ تائک خبرنگار دیپلماتیک ارشد، وایتیان نیوز، سئول می گوید: «واقعیت این است که کره شمالی و ایران در زمینهٔ موشکهای بالیستیک با یکدیگر همکاری میکنند. به این ترتیب بود که فناوری پیشرفتهٔ موشکی کره شمالی به بخشی از زرادخانهٔ جنگافزارهای کشتار جمعی ایران تبدیل شد. این انتقال فناوری به ایران باید ممنوع شود. و کره جنوبی و ایالات متحده هر دو بر ضرورت این ممنوعیت تأکید کردهاند.»
لی سائه هوان مؤسسهٔ مطالعات تأسیسات پدافندی کره، سئول می گوید: «همکاری بین کره شمالی و ایران و سوریه از سال‌های دههٔ ۱۹۹۰ جریان داشته است. موشکهای اسکاد مستقر در ایران و سوریه بر اساس فناوری کره شمالی تولید شده‌اند.»
ژنرال (بازنشسته) کیم هی سانگ و رئیس مؤسسهٔ مطالعات امنیتی کره می گوید «در واقع همکاری نظامی کره شمالی با ایران و خاورمیانه، نه از امروز و دیروز، بلکه از اوایل دههٔ ۱۹۶۰ آغاز شد. کره شمالی با هدف ترویج کمونیسم در سطح جهان، فعالانه از آموزش، تجهیز، و تأمین مالی تروریست‌ها و گروه‌های ضددولتی در جهان سوم پشتیبانی کرده است. کره شمالی به ویژه با کشورهای خاورمیانه مانند ایران، عراق، و سوریه در زمینهٔ جنگافزارهای هستهای و موشک‌ها همکاری تنگاتنگی داشته است.»
اما برنامهٔ کاوش فضایی کره شمالی در چه وضعی قرار دارد؟ ما از کارشناسان پرسیدیم که آیا این برنامه خطر استفاده ایران از فناوری پرتاب به فضا با اهداف نظامی را به دنبال دارد؟
وانگ سونگ تائک خبرنگار دیپلماتیک ارشد، وایتیان نیوز تاکید دارد: «این مسئله ده سال پیش میتوانست یک معضل باشد، اما دیگر چنین نیست. بُرد موشکی که برای فرستادن ماهوارهها به مدار زمین از آن استفاده میشود، ۵۰۰ کیلومتر است. اما موشکهای کره شمالی میتوانند ده هزار کیلومتر را طی کنند. اگر شما بخواهید موشکهای ماهوارهبر را با موشکهای تولیدشده توسط کره شمالی مقایسه کنید، این مانند مقایسهٔ انشاء یک دانشآموز دبیرستانی با پایاننامهٔ یک استاد دانشگاه است. فناوری موشکی کره شمالی آن قدر پیشرفته است که دیگر برای بحث در مورد آن بسیار دیر شده است.»
لی سائه هوان می گوید: «با آزمایش موشک اون‌ها-۱ روشن شد که هدف‌شان پرتاب یک کلاهک جنگی بوده است، و نه یک ماهواره. ولی کره شمالی همیشه رسما ادعا کرده که هدف برنامهٔ ماهواره‌ای‌اش، کاوش‌های فضایی است.»
ژنرال (بازنشسته) کیم هی سانگ می پرسد: «برنامهٔ فضایی کره شمالی چیست؟ آنها حتی یک ماهواره، که به درستی کار کند، هم ندارند. آنها می‌گویند «کاوش فضایی»،اما منظورشان موشکهای بالیستیک نظامی است. و اگر آنها یک موشک دوربرد را تولید کنند، دوباره همکاری نظامی آنها با شرکای‌شان در خاورمیانه آغاز خواهد شد و آنها از این به اصطلاح فناوری فضایی جهت تولید موشکهای نظامی استفاده خواهند کرد.»اگر نشست پرزیدنت ترامپ با کیم جونگ اون در پایان بخشیدن به یک سردی ۶۵ ساله میان غرب و کره شمالی موفق باشد، جهان به دنبال نشانه هایی خواهد بود تا ببیند آیا این دستاورد میتواند به همکاری مرگبار موشک بالیستیک میان پیونگ‌یانگ و ایران را نیز خاتمه دهد؟