محمدجواد ظریف وزیر پیشین امور خارجه جمهوری اسلامی در یک سخنرانی طولانی آنلاین درباره مسائلی از جمله مذاکرات برجام و برنامههای هستهای، مواضع اسرائیل علیه جمهوری اسلامی، و مناسبات خود با سازمان نایاک سخن گفت.
وزیر امور خارجه پیشین جمهوری اسلامی در نشستی آنلاین که شامگاه سهشنبه ۱۶ خرداد به وقت ایران که در کلاب هاوس برگزار شد، درباره مواضع مخالفان داخلی برجام گفت که «هر کسی بگوید در یک تعهد بینالمللی میشود تضمین گرفت، خودش عوام است» و افزود: «دوستان ما ترامپ را تطهیر نکنند و نگویند ظریف راه خروج از برجام را برای او باز گذاشت.»
- ظریف: نگویید ظریف راه خروج از برجام را برای ترامپ باز گذاشت
ظریف گفت که «اگر ترامپ از برجام خارج شد، از عهدنامه مودت هم خارج شد. بعضی حقوقدانها به من میگویند اگر ارجاع به دیوان بینالمللی دادگستری دسترسی داشتیم ترامپ نمیتوانست از آن خارج شود.»
او با بیان این که گروهی از منتقدان برجام «ترامپ را تطهیر نکنند و نگویند ظریف راه خروج از برجام را برای او باز گذاشت»، گفت: «هر کسی بگوید در یک تعهد بینالمللی میشود تضمین گرفت، خودش عوام است.»
این مقام ارشد پیشین جمهوری اسلامی، مدعی شد که اروپاییها توانستند بعد از ترامپ اجماع امنیتی علیه او شکل دهند، اما این اجماع علیه ایران شکل نگرفت.
او گفت که «تمام مذاکرات و صورت جلسهها» در برجام را برای رهبر جمهوری اسلامی میفرستاده و «بر اساس نظرات» او و «پس از کسب مجوز اقدام» میکرده است.
به گفته ظریف، روسها مذاکرات هستهای را «سخت و طولانی کردند» چرا که میخواستند پرونده جمهوری اسلامی ایران «در شورای امنیت بماند» و با وجود این که «بسیار کارشکنی کردند»، اما «نتوانستند.»
- ظریف: کلمه به کلمه با قاسم سلیمانی هماهنگ میکردم
ظریف در بخش دیگری از سخنانش، درباره حضور در کنفرانس بن به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران تأکید کرد که بدون قاسم سلیمانی «نمیشد آن حضور فعال را در کنفرانس بن مربوط به افغانستان داشت.
وزیر پیشین امور خارجه گفت که «کلمه به کلمه بحثها و مذاکرات در افغانستان» را با قاسم سلیمانی «هماهنگ میکردم.»
- ظریف: مشکل اسرائیل با جنگهای نامنظم جمهوری اسلامی است
وزیر پیشین امور خارجه با بیان این که بوش در ژانویه ۲۰۰۲ جمهوری اسلامی ایران را «محور شرارت» نامید، گفت دو هفته پیش از آن سخنرانی، اسرائیل یک کشتی حامل سلاح برای عرفات در کرانه باختری را کشف کرده بود.
او همچنین اضافه کرد که احمدینژاد و شعار «قطار بی ترمز و فرمان هستهای» او به آمریکاییها برای «امنیتیسازی» جمهوری اسلامی ایران کمک کرد.
ظریف با ادعای این که جمهوری اسلامی بنا بر فتوای علی خامنهای «برای کسب دانش» بوده و به «دنبال سلاح هستهای نبوده»، گفت که «سلاح هستهای کمکی به امنیت ایران نمیکند و خطرناک است» و «ایران را مورد تهدید قرار میدهد.»
او با بیان این که اگر «اسرائیل در طرح بحث سلاح هستهای ایران واقعا نگران بود، باید از برجام حمایت میکرد»، چرا که به گفته او برجام «مانع دستیابی به سلاح هستهای میشد.»
به گفته ظریف، پروژه اسرائیل «امنیتیسازی» بود و از این رو «تهدید به این که ما به دنبال سلاح میرویم به نفع آنها بود.»
او تأکید کرد که مشکل اسرائیل با جمهوری اسلامی ایران، «سلاح هستهای نیست» بلکه «جنگهای نامنظم ایران است.»
- ظریف: همکاری من با نایاک در حد ارائه اطلاعات بود
وزیر سابق امور خارجه جمهوری اسلامی همچنین با اشاره به ساخت سریال امنیتی گاندو، گفت که «هدف طائب از گاندو زدن من بود؛ فکر میکرد من نایاک را تاسیس کردهام.»
او با بیان این که «نایاک یک ریال از ایران و سازمان ملل پول نگرفت»، گفت: «گروههایی بودند که به آنها کمک میشد، اما نایاک پولی دریافت نمیکرد. همکاری من با نایاک در حد ارائه اطلاعات بود.»
ظریف اضافه کرد: «در ایران نسبت به نایاک حساس بودند و میگفتند منتقد سیاستهای حقوق بشری ایران هستند. آقای طائب خیال میکرد من نایاک را تأسیس کردهام و مخالف آنها بود.»
به گفته ظریف، هدف تحریم فاصله انداختن بین دولت و مردم است تا «مردم فشار بیاورند و حکومت سازوکار خود را تغییر بدهد.»
او با بیان این که شرکت مردم در انتخابات سال ۹۲ «دست ما را در مذاکرات باز کرد»، گفت: «میخواستیم اجماع امنیتی علیه ایران شکسته شود و به همین دلیل مذاکره کردیم و برداشتن تحریمها تنها هدف ما در مذاکرات نبود.»
جمال عبدی، رئیس «شورای ملی ایرانیان» (نایاک) در آبان ۱۴۰۱ در گفتگو با صدای آمریکا هرگونه همکاری و یا حمایت از جمهوری اسلامی را رد کرد و گفت همواره مواضع خود را بر اساس خواست و منافع مردم ایران اتخاذ کردهاند.
-
مرورگر شما HTML5 را پشتیبانی نمی کند
ظریف همچنین درباره اظهارات رئیسجمهوری اسبق گفت که «وقتی احمدینژاد در سازمان ملل از هولوکاست سخن گفت، من همان جا به عراقچی گفتم بیچاره شدیم.»
به گفته ظریف، شب اول که احمدینژاد وارد آمریکا شد، با «متکی و لاریجانی» بود و «این بحث مطرح شد که ظریف را برمیداریم» و با «لابیگری» سعید جلیلی «یکی از دوستان را که از همکاران و در دانشگاه امام صادق تحصیل کرده بود» به جای او «به عنوان سرپرست» میگذاریم.
او اضافه کرد که این طرح با مخالفت مواجه شد و «بعد از آن، نزدیک به دو سال بنده از فعالیت سیاسی محروم شده بودم و به شکل فریلنس مشغول به کار بودم.»
ظریف که در دوره احمدینژاد سفیر جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک بود، گفت که حتی به نامه احمدینژاد به بوش نیز دسترسی نداشته و در «نهایت از طریق یک خبرنگار آمریکایی متوجه نامه شدم.»
محمدجواد ظریف تأکید کرد که «در طول سفارتم، هیچ کاری از تهران به من سپرده نشد» و تنها «دو سخنرانی را با ایده شخصی مطرح کردم و از طرف رهبری تشویق شدم.»
توضیح: محمدجواد ظریف، وزیر خارجه سابق جمهوری اسلامی سابقه اظهار سخنان خلاف واقع بسیاری را در کارنامه دارد و ادعاهایی مانند این که در ایران زندانی سیاسی وجود ندارد و یا این که بهائیان مورد آزار و اذیت قرار نمیگیرند، را نیز بدون توجه به شواهد و اسناد معتبر بارها عنوان کرده است. گزارش این سخنرانی او نیز صرفا جهت آگاهی مخاطبان محترم از آخرین مواضع یک مقام ارشد سابق و مطلع از پشت پرده سیاست در جمهوری اسلامی است که با توجه به سابقه او، صحت این ادعاها را بدون راستیآزمایی نمیتوان پذیرفت.