کانون نویسندگان ایران روز جمعه ۲۴ دی باانتشار بیانیه ای هشدار داد که جان کیوان صمیمی، زندانی سیاسی و رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، «در خطر جدی است.»
در این بیانیه تأکید شده است آقای صمیمی که اکنون در زندان اوین است «به دنبال انتشار نامه‌ای با عنوان "قتل شبه عمد" و اشاره به قتل بکتاش آبتین، در خطر تبعید به زندان دیگری است.»
در نامه کیوان صمیمی که در واکنش به جان باختن بکتاش آبتین نوشته شد، آمده است: «دغدغه و درد اگر مطالبه‌گری و فریاد را برنیاورد، درد نیست و حداکثر می‌توان به آن گفت نارضایتی. او درد داشت و اعتراض می‌کرد، نه مثل بسیاری که فقط حرف می‌زنیم و شاید هم بعضی‌مان قشنگ می‌نویسند، ولی می‌ترسیم و پرهیز می‌کنیم از اعتراض در میدان و خیابان.»
در پی جان باختن عادل کیانپور و بکتاش آبتین پس از انتقال آنها از زندان به بیمارستان، نگرانی‌ها نسبت به خطر جانی برای زندانیان به ویژه سیاسی افزایش یافته است.
روز چهارشنبه نیز هادی قائمی مدیر کمپین حقوق بشر در ایران در گفت‌وگو با صدای آمریکا نسبت به خطر جانی برای این زندانی سیاسی ۷۳ساله و احتمال تبعید او به یک زندان دیگر ابراز نگرانی کرده بود.
همچنین ببینید: هادی قائمی: طرف‌های مذاکرات هسته‌ای با ایران به حذف فیزیکی زندانیان سیاسی واکنش نشان دهندکمپین حقوق بشر ایران در بیانیه‌ای اعلام کرده است با وجود توصیه مقامات برای آزادی او جهت درمان، این زندانی سیاسی همچنان به طور غیرقانونی در زندان اوین تهران محبوس است.
این نهاد حقوق بشری به نقل از یک منبع آگاه نوشت: «با توجه به سن بالای کیوان صمیمی و سابقه پزشکی، پزشک و رئیس زندان موافق هستند که محکومیت زندان او باید تغییر کند، اما امین وزیری، معاون دادستان و مقام قضایی مسئول زندانیان سیاسی، اصرار دارد که صمیمی به زندان دیگری منتقل شود.»
بر اساس ماده ۵۰۲ قانون دادرسی کیفری ایران، اگر حبس موجب تشدید بیماری جسمی و روانی زندانی شود، مجازات حبس قابل تعلیق است.
کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار و سردبیر مجله ایران فردا در سال ۹۸ در روز جهانی کارگر سال ۹۸ بازداشت و به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور»، «تبلیغ علیه نظام»، و «توهین به رهبری» محاکمه و به سه سال حبس تعزیری محکوم شد.
آقای صمیمی در گفت‌وگویی با صدای آمریکا در ۱۰ مرداد سال ۹۹، در واکنش به تایید حکم ۳ سال زندان خود گفت: جمهوری اسلامی ۴۰ سال است مشی سرکوب و تنبیه را در پیش گرفته و فکر می‌کند پیروزی با ایجاد رعب و وحشت به دست می‌آید.