در چهارمین روز اعتراض نمادین به حجاب اجباری، به نظر می رسد تعداد معترضان بیش از تصور مقام است و تنها در شهر تهران، مقام های پلیس از بازداشت دست کم ۲۹ نفر خبر داده اند.
از روز دوشنبه، تعدادی از زنان در مکان های شلوغ تهران از جمله روبروی دانشگاه تهران، با قرار گرفتن بر روی بلندی‌هایی، ضمن برداشتن حجاب، روسری خود را بر چوب کردند. آنها در سکوت، تنها اعتراض خود را به حجاب اجباری نشان دادند. اقدامی که به طور نمادین از یک ماه پیش توسط زن جوانی به نام «ویدا موحد» آغاز شد. او مدتی بعد بازداشت شد و در فضای مجازی کمپینی برای آزادی او برگزار شد.
ایالات متحده آمریکا از ابتدای اعتراضات دیماه، خواستار به رسمیت شناختن حق اعتراض مردم ایران، توسط جمهوری اسلامی شد. با این حال در اعتراضات گذشته بازداشت ها توسط نهادهای قضایی و امنیتی ادامه یافته است.
روز پنجشنبه پلیس تهران اعلام کرد دست کم ۲۹ نفر از معترضان به حجاب اجباری بازداشت شده اند.
در بیانیه پلیس، این افراد، «فریب خوردگان کمپین آزادی‌های یواشکی» نامیده شده اند. کمپین آزادی های یواشکی، توسط مسیح علینژاد در سالهای اخیر برای پایان حجاب اجباری در ایران فعالیت می کند و در بخشی از فعالیت های این گروه، چهارشنبه های سفید، به عنوان نماد روز مبارزه با حجاب اجباری انتخاب شده است.
پلیس نگفته است مصداق جرم این افراد چیست. آنها بطور مسالمت آمیز اعتراض خود را بیان کرده اند و براساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تجمع و اعتراض اگر مخل اسلام و با سلاح نباشد، آزاد است.
در روزهای اخیر دهها فعال سیاسی نیز ضمن حمایت از درخواست لغو حجاب اجباری، نوشته اند که اجبار حجاب مبنای مذهبی ندارد.
در روزهای اخیر دهها زن و مرد، به طور نمادین به اعتراض به حجاب اجباری پرداختند. در یکی از این عکسها، یک دختر چادری در مشهد در حاشیه یک خیابان پر رفت و آمد روی یک جعبه تاسیسات رفت و یک روسری را به سر چوب زد.
در تهران نیز برخی مردان به این حرکت اعتراضی پیوستند. روز چهارشنبه یک مرد جوان در حالیکه یک نوشته «تنها نیستید» نگه داشته بود، یک روسری سرخ را به سر چوب زد.
یک زن با نوزاد خود در کنار یک میدان روسری خود را به سر چوب زد و زن دیگری با چادر روی یک نیمکت ایستاد و اقدام مشابهی انجام داد.
زن دیگری هم در خیابان پروین تهران نزدیک فلکه تهرانپارس شال خود را از سر برداشته و روی دست بلند کرد.
برداشتن حجاب در ایران جرم محسوب می‌شود. با این حال از آنجا که حرکت این زنان به نوعی یک حرکت اعتراضی محسوب می‌شود، نگرانی‌هایی از نحوه برخورد با آنان وجود دارد.