مرگ رئیس سازمان نظام پزشکی ایران از مرگ سالانه ۳۵ هزار تن در اثر «تروما و تصادف» در ایران خبر داد و گفت که بیشتر این‌افراد در سن «فعال و مولد» هستند.
محمد رئیس‌زاده آمار مصدومان حوادث در ایران را سالانه نزدیک به ۳۹۰ تا ۴۰۰ هزار تن اعلام کرد.
پیشتر، رئیس دانشگاه بقیة‌الله از مرگ سالانه ۴۹ هزار تن در ایران به دلیل «ترومای ناشی از حوادث غیرطبیعی» خبر داده بود.
مرگ‌های ناشی از حوادثی چون تصادفات، غرق شدن، سوختگی و یا خشونت در دسته «تروما» قرار می‌گیرند و در واقع، مرگ‌های «غیرطبیعی» هستند.
رئیس سازمان نظام پزشکی می‌گوید ۵۱ درصد از فوتی‌ها در صحنه حادثه جان خود را از دست می‌دهند، ۶ درصد هنگام انتقال، و ۴۳ درصد هم در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها فوت می‌کنند.
در سال ۱۳۸۴، میزان مرگ و میر سالانه ناشی از حوادث در ایران، ۲۵ هزار تن بود که این رقم بر اساس آمار رسمی در سال ۱۴۰۱، به ۱۷ هزار تن کاهش یافت.
تصادفات جاده‌ای در ایران، بیشترین قربانیان «تروما» را به خود اختصاص می‌دهند.
محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت دولت مسعود پزشکیان، در آبان سال جاری گفته بود که سالانه ۲۰ هزار جوان «۵ تا ۲۹ ساله» در ایران جان خود را از دست می‌دهند که ۵/۴ درصد از این مرگ‌ها به دلیل حوادث ترافیکی رخ میدهد.
عباس مسجدی، رئیس سازمان پزشکی قانونی، نیز گفته است که در سال ۱۴۰۲، بعد از ۱۰ سال، آمار فوتی‌های ناشی از تصادفات از ۲۰ هزار تن گذشت و به بالاترین میزان خود رسید.
حوادث ترافیکی در ایران معمولا به دلایلی چون کیفیت پایین خودروهای داخلی، نبود زیرساخت‌های مناسب، جاده‌های غیراستاندارد و رعایت نشدن قوانین راهنمایی و رانندگی رخ می‌دهند.
حوادث دیگری که به مرگ‌های ناشی از «تروما» منجر می‌شود، سقوط از ارتفاع است که آن نیز بیشتر در محیط کار ناامن و به دلیل نبود تجهیزات ایمنی مناسب اتفاق می‌افتد.
آمار سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد که از ۴.۴ میلیون مرگ ناشی از جراحت، «آسیب‌های غیرعمد»، سالانه جان ۳.۱۶ میلیون تن، و «صدمات ناشی از خشونت» سالانه جان ۱.۲۵ میلیون تن را می‌گیرد.
بر اساس این آمار، از هر ۳ مورد چنین مرگ و میرهایی، یک مورد در اثر تصادفات جاده‌ای رخ میدهد.
برای افراد ۵ تا ۲۹ ساله، ۳ مورد از ۵ علت اصلی مرگ و میر مربوط به جراحات، یعنی آسیب‌های تصادفات ترافیکی، قتل و خودکشی است.
حدود ۹۰ درصد از مرگ و میرهای ناشی از جراحت در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ میدهد.
سازمان بهداشت جهانی تأکید می‌کند که فرای مرگ و جراحت، قرار گرفتن در معرض هر نوع «تروما»، به ویژه در دوران کودکی، می‌تواند خطراتی چون اختلالات روانی و خودکشی را افزایش دهد و پیامدهای دیگری چون افزایش مصرف الکل و دخانیات و مواد مخدر که خود عامل طیف وسیعی از بیماری‌ها هستند، به همراه داشته باشد.