بیش از ۴۰ سازمان و نهاد بین‌المللی در نامه‌ای مشترک خطاب به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار آزادی فوری نرگس محمدی، فعال حقوق بشر محبوس در زندان اوین و برنده جایزه صلح نوبل، شدند.
به گزارش وب‌سایت کمپین حقوق بشر ایران، در نامه این ۴۴ سازمان و نهاد بین‌المللی آمده است: خانم محمدی که بیش از یک دهه را به‌طور پیوسته با «اتهامات ساختگی و بی‌‌اساس» روبرو و در زندان محبوس بوده است، طی سال‌های اخیر بارها و بارها با محرومیت از خدمات پزشکی مواجه شده است.
امضاکنندگان نامه در این مورد به آخرین مورد اشاره کردند که «تنها دو روز پس از انجام عمل جراحی پیچیده، و برخلاف توصیه پزشک و درخواست‌های قانونی برای مرخصی درمانی و تعلیق حکم، به زندان اوین بازگردانده شد.»
بر اساس گزارش‌ها، نرگس محمدی در طول سالیان گذشته دچار بیماریهایی مانند بیماری قلبی شده است. در همین ارتباط هم وکیل او در روز ۱۳ آبان اعلام کرد که در طول معاینه اخیر پزشکی، پزشکان یک ضایعه استخوانی مشکوک به سرطان در پای راست او کشف کرده‌اند. پس از آن، وی تحت عمل جراحی برای برداشتن بخشی از استخوان پای خود، از جمله پیوند استخوان قرار گرفت.
همچنین ببینید: بازگشت نرگس محمدی به زندان پس از جراحی تومور استخوانیدر بخشی از این نامه مشترک آمده است: «رفتار مقامات زندان در محروم کردن محمدی از درمان‌های پزشکی ضروری و فوری، بی‌توجهی آشکار به سلامت و رفاه او در دوران حبس را نشان می‌دهد. این وضعیت نگران‌کننده تنها محدود به او نیست و بخشی از یک الگوی سیستماتیک در بی‌توجهی به نیازهای پزشکی زندانیان، از جمله مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و نویسندگان است.»
پیش از این هم بی‌توجهی به بیماری و شرایط جسمانی زندانیان سیاسی موجب جان باختن شماری از آنان شده است که در این مورد می‌توان به شاهرخ زمانی، بکتاش آبتین، هدی صابر اشاره کرد.
۴۴ سازمان و نهاد بین‌المللی در نامه خود هم‌صدایی خود با درخواست اخیر ۲۲ زندانی زن در بند زنان زندان اوین که «حکومت و قوه قضاییه را مسئول ایجاد شرایطی می‌دانند که جان زندانیان را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد» ابراز داشتند و و از «ذی‌نفعان بین‌المللی حقوق بشر» خواستند «در راستای ایجاد تغییرات لازم همکاری کنند.»
در این نامه که همزمان با سومین سالگرد بازداشت نرگس محمدی نوشته شده، افزوده شده است: «درخواست فوری برای آزادی کامل و بی‌قیدوشرط او داریم، زیرا اساساً او نباید در زندان باشد. همچنین، در این مدت خواستار اعطای فوری مرخصی درمانی به دلایل انسانی هستیم.»
همچنین ببینید: انتقال یک زندانی سیاسی از اوین به بیمارستان با علائم سکتهامضاکنندگان نامه تاکید کردند: «از مقامات ایرانی می‌خواهیم که جرم‌انگاری فعالیت‌های حقوق بشری را متوقف کنند و از فراخواندن مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و نویسندگان برای اجرای احکام زندان در حالی که وضعیت سلامتی آنان در شرایط بحرانی است، خودداری کنند.»
در همین ارتباط، کمپین حقوق بشر ایران از درخواست «ائتلاف آزادی نرگس» برای آزادی فوری و بدون قید و شرط خانم محمدی حمایت کرد و از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواست که برای احترام و حفاظت از حقوق تمامی بازداشت‌شدگان، مقامات جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهد.
در نامه این ائتلاف همچنین از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته شده است تا با توجه به بررسی وضعیت حقوق بشر ایران در چارچوب مکانیسم بررسی ادواری جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل که طی دو ماه آینده در ژنو برگزار می‌شود، از مقامات ایرانی خواسته شود تا به دلایل انسانی به نرگس محمدی مرخصی درمانی اعطا کنند تا او بتواند از مراقبت‌های پزشکی جامع و ضروری برای درمان شرایط وخیم جسمانی خود بهره‌مند شود.
در این نامه اشاره شده است که «این فعال حقوق بشر زندانی، روزنامه‌نگار، نویسنده و معاون سابق کانون مدافعان حقوق بشر ایران، بیش از ۱۰ سال از زندگی خود را در زندان سپری کرده و دوره فعلی بازداشت او از آبان ۱۴۰۰ آغاز شده است.»
امضاکنندگان نامه اضافه کردند که او هم‌اکنون به اتهاماتی نظیر «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «تبانی علیه امنیت کشور» به تحمل ۱۳ سال و ۹ ماه زندان محکوم شده است.
به نوشته این نامه، خانم محمدی، دریافت‌کننده جوایز متعدد بین‌المللی از جمله جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳، جایزه جهانی آزادی مطبوعات یونسکو/گی‌یرمو کانو ۲۰۲۳، جایزه آزادی نوشتن ۲۰۲۳ و جایزه شجاعت خبرنگاران بدون مرز در سال ۲۰۲۲ است.
سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی امضاکننده نامه همچنین از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستند اطمینان حاصل کند که دولت ایران بدون درنگ، توصیه‌ای را که در چرخه قبلی بررسی ادواری جهانی پنج سال پیش پذیرفت، اجرا کند؛ مبنی بر این‌که «تمام اشخاص در بازداشت، مراقبت‌های بهداشتی کافی و درمان مناسب از جمله اقدامات پیشگیرانه مانند غربالگری شرایط پزشکی را به صورت رایگان و بدون تبعیض دریافت کنند.»
از جمله امضا کنندگان نامه، کمپین حقوق بشر ایران، بنیاد عبدالرحمان برومند برای حقوق بشر در ایران، اهراز، کمپین فعالان بلوچ، کانون مدافعان حقوق بشر، انجمن بین‌المللی قلم و شماری از انجمن‌های وابسته به آن در کشورهای مختلف، فمنا، خانه آزادی، مدافعان بدون مرز، فدراسیون بین‌المللی برای حقوق بشر، حقوق بشر ایران، عدالت ایران، هاوار، شبکه حقوق بشر کردستان، کردپا، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، بنیاد نرگس، گزارشگران بدون مرز، اتحاد برای ایران، سازمان بین‌المللی علیه شکنجه، و همچنین شیرین عبادی هستند.