کارگردان:
خورخه سان خينز
بوليوی، ۱۹۶۹، سياه و سفيد، ۷۲ دقيقه
خون کرکس قبل از توزيع مورد تعقيب و توقيف قرار گرفت ولی به علت اعتراض های خشونت آميزی که بخاطر آزادی آن بوقوع پيوست از سوی دولت پروانه نمايش گرفت و سپس به عنوان يکی از بحث انگيزترين فيلم های آمريکای لاتين شناخته شد.
فيلم بر اساس اتفاقات واقعی ساخته شده و داستانی را بازگو ميکند که بر مبنای آن دولت ايالات متحده در برنامه کنترل جمعيت که در بوليوی پياده کرده بود، بدون آنکه به زنان سرخپوست «کچوآ» اطلاع بدهد، آنان را عقيم می ساخت.
در بازسازی وقايع اين داستان، فيلم پنجره ای است به سمت سنت ها و مراسم مذهبی و اعتقادات سرخ پوستان کچوآ که در خلال آن مناظر بی همتايی از کوه های آند را نيز نمايش ميدهد. مهم تر از آن خون کرکس بازتاب درستی از نظر غالب در ميان آمريکای لاتينی ها در باره ايالات متحده را می نمايد که جای تعمق و گفتگوی زياد دارد.