کارگردان:
آرتورو ريپستاين Arturo
Ripstein
مکزيک، ۱۹۷۷، رنگی، قسمت اول ۱۱۴ دقيقه
آرتورو ريپستاين يکی از بزرگترين فيلمسازان دنياست. تقريبا تمام آثار سينمايی وی بر روی افسانه های فرهنگی و تصاوير قالب گونه ای تمرکز دارد که آمريکای لاتينی ها از آن بهره می جويند تا خود را تعريف کنند. اين فيلم زيبا و تکان دهنده شاهد خوبی است بر پيچيدگی ذهن و قدرت سبک پخته اين سينماگر سنت گذار و مبتکر.
داستان فيلم بر اساس يک ماجرای واقعی که در مکزيک در اواخر دهه ۱۹۴۰ اتفاق افتاد و بنام «جنايت قلب های تنها» معروف شد ساخته شده است. «کورال» نرسی است چاق و تنها، و نيمه مجنون، که با يک شارلاتان حرفه ای بنام نيکولاس آشنا می شود. تخصص نيکولاس در خالی کردن جيب بيوه زنهای حشری و دختران تنها و از سن ازدواج گذشته است. اين دو باهم دست به يکی کرده و در جاده های پرت و دور افتاده مکزيک به دنبال طعمه های ساده دل پرسه می زنند. نيکولاس زنان تنها را می فريبد و سپس کورال حسود ونيمه ديوانه آنان را به قتل می رساند.
تاثير عميق و تکان دهنده فيلم از پارادوکس نهفته در آن و از پيوند صاف و سيال پديده های ضد و نقيض بر می خيزد. وقايع مهيب و صحنه های رقت انگيز تنها با سبک برازنده فيلم تعادل پيدا می کنند. شات ها در مونوکروم های ظريف و نقره ای حک شده اند. جابجا شکنندگی عوالم عاشقی با زشتی های تن، بخصوص آنجا که بر روی چاقی کورال تاکيد می گذارد، و يا با طاسی سر نيکولاس، تعادل پيدا می کند.
قرمز تيره آميخته تحسين برانگيزی است از سنگدلی و عطوفت انسانی، فيلمی اصيل از يک فيلمساز برجسته.
