سخنگوی قوه قضائیه در نشست روز چهارشنبه خود گفت: «هیچ خبرنگاری به خاطر شغلش مورد تعقیب قرار نگرفته است و در زندان نیست.»
مسعود ستایشی در بخشی از سخنانش همچنین با طرح این ادعا که اکثر خبرنگاران بازداشتی آزاد شده‌اند و پرونده بقیه نیز در حال تکمیل است گفت: «قریب به اتفاق خبرنگاران متعهد به انقلاب هستند.»
ادعا بی‌ارتباط بودن بازداشت روزنامه‌نگاران با شغل‌شان در حالی از سوی این مقام قضایی مطرح می‌شود که از آغاز اعتراضات سراسری در ایران دست‌کم ۱۰۰ روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای بازداشت، بازجویی و زندانی شدند که نقطه مشترک فعالیت‌هایشان اطلاع‌رسانی بود.
نیلوفر حامدی، سعیده فتحی، احسان پیربرناش، آریا جعفری، الهه محمدی و ده‌ها روزنامه‌نگار دیگر از جمله خبرنگارانی هستند که در حال حاضر در زندان بسر می‌برند.
بر اساس آخرین آمار منتشر شده در ماه دی ۳۰ روزنامه‌نگار همچنان در بازداشت بسر می‌برند و یا با احکام سنگین قضائیه روبرو هستند. در روزهای اخیر تعدادی از این روزنامه‌نگاران از جمله میلاد علوی و مهدی بیک با سپردن وثیقه‌های سنگین بطور موقت از زندان آزاد شدند.
طرح اتهاماتی همچون «نشر اکاذیب» و یا «تشویش اذهان عمومی» از جمله اتهاماتی است که جمهوری اسلامی همواره علیه روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای مطرح می‌کند.
سازمان گزارشگران بدون مرز در گزارش سالانه خود در زمینه شاخص جهانی آزادی مطبوعات با بررسی وضعیت روزنامه‌نگاری در ۱۸۰ کشور و منطقه جهان، به تاثیرات تحولات و درگیری‌های جهانی بر آزادی مطبوعات پرداخته است.
در شرایطی که ایران در رتبه بندی سال ۲۰۲۱ در جایگاه ۱۷۴ این جدول قرار داشت در رتبه‌بندی سال ۲۰۲۲ چهار پله سقوط کرده است.
بنابراین گزارش، در حالی که سه کشور نروژ، دانمارک، و سوئد در صدر این فهرست قرار گرفته‌اند، شرایط رسانه‌ها در ۲۸ کشور جهان، از جمله ایران، «بسیار بد» توصیف شده است. قرار گرفتن ایران در جایگاه ۱۷۸ این جدول به این معنا است که تنها در دو کشور اریتره و کره شمالی وضعیت مطبوعات بدتر از ایران است.
نهادهای بین المللی بارها جمهوری اسلامی ایران را ناقض آزادی بیان و محدود‌کننده رسانه‌ها دانسته‌اند.