سال ۱۳۸۹
دوم بهمن: صدها دانشجو به همراه تعداد دیگری از یمنی ها که از حوادث اخیر در خاورمیانه و شمال آفریقا الهام گرفته بودند، در دانشگاه صنعا گرد هم آمدند.
دهم اسفند: ده ها هزار تن از مخالفان رژیم یمن خواستار کناره گیری علی عبدالله صالح رییس جمهوری آن کشور شدند، و آقای صالح نیز ۵ تن از ۲۲ نفر فرماندار ولایات آن کشور را از کار برکنار کرد.
هفدهم اسفند: دولت یمن تعداد زیادی از سربازان و خودروهای ارتشی را در پایتخت آرایش داد و برای اولین بار در شلیک سربازان به تظاهرکنندگان، یک نفر کشته شد.
۲۷ اسفند: ۵۲ تن دیگر از تظاهر کنندگان در صنعا پایتخت یمن بر اثر شلیک نیروهای انتظامی جان باختند و یکصد تن دیگر مجروح شدند. دولت یمن نیز وضعیت فوق العاده اعلام کرد.
۲۹ اسفند ۱۳۸۹ و اول فروردین ۱۳۹۰: علی عبدالله صالح رییس جمهوری یمن همه اعضای دولت خود را برکنارکرد. برخی از افسران یمنی به صف تظاهرکنندگان پیوستند.
سال ۱۳۹۰
۱۳ و ۱۴ فروردین: پیشنهاد مخالفان به علی عبدالله صالح رییس جمهوری یمن برای تفویض قدرت به معاونش «عبد ربه منصور الهادی» با مخالفت آقای صالح روبرو شد.
۱۶ تا ۱۹ فروردین: علی عبدالله صالح دعوت شورای همکاری خلیج (فارس) را برای مذاکرات با مخالفان در عربستان سعودی پذیرفت.
۲۱ و ۲۲ فروردین: وزرای شورای همکاری خلیج (فارس) پرزیدنت صالح را تشویق کردند تا قدرت را به معاونش واگذار کند. آقای صالح بدون تعیین تاریخی برای این کار، از این پیشنهاد استقبال کرد.
۲۵ و ۲۶ فروردین: در حالیکه تعداد بیشتری از رهبران مذهبی و روسای قبایل یمن همراهی خود با مخالفان صالح را اعلام کردند، رهبران مخالفان دو هفته به پرزیدنت صالح مهلت دادند تا از ریاست جمهوری آن کشور استعفا دهد.
۲۸ و ۲۹ فروردین: علی رغم احتمال شلیک از طرف نیروهای ارتشی و انتظامی یمن، صدها هزار نفر در سراسر آن کشورعلیه پرزیدنت صالح تظاهرات کردند. یک هیئت نمایندگی مخالفان به ریاست «محمد بسندوا» وزیر امور خارجه سابق آن کشور وارد عربستان سعودی شد تا با میانجیگران «شورای همکاری خلیج (فارس)» دیدار کرده و شرایط خود برای آغاز مذاکرات رسمی را اعلام کند. این تلاش نیز بدون نتیجه ماند.
۳۰ فروردین: شورای امنیت سازمان ملل برای اولین بار از زمان آغاز تظاهرات مخالفان در یمن برای بحث در مورد اوضاع آن کشور تشکیل جلسه داد. بنا به گزارش ها، روسیه و چین از اقدام شورا برای حمایت آشکار از پیش نویسی دایر بر توصیه به طرفین درگیری ها جهت «خویشتنداری و شروع مذاکرات» ممانعت کردند.
اول تا ۵ اردیبهشت: شورای همکاری خلیج (فارس) برای پایان دادن به بن بست سیاسی در یمن، طرحی را به پرزیدنت صالح پیشنهاد کرد. بر اساس این طرح، رییس جمهوری یمن به فاصله یک ماه استعفا می داد و انتخابات ریاست جمهوری نیز به فاصله دو ماه برگزار می شد.
۱۰ و ۱۱ اردیبهشت: گروه اصلی مخالفان در یمن اعلام کرد، پرزیدنت صالح از امضای توافقنامه با شورای همکاری خلیج (فارس) سر باز می زند. آقای صالح که ضمنا رهبر حزب کنگره مردم در یمن است گفته بود، این توافقنامه را نه به عنوان رییس جمهوری، بلکه به عنوان رهبر حزب حاکم امضا خواهد کرد.
۲۵ اردیبهشت: گروه اصلی مخالفان در یمن اعلام کرد که طرح شورای همکاری خلیج «مرده است!»
۳۱ اردیبهشت و اول خرداد: مخالفان در یمن اعلام کردند که طرح شورای همکاری خلیج (فارس) را برای انتقال قدرت از پرزیدنت صالح در عرض یک ماه امضا کرده اند. اما آقای صالح این طرح را یک «کودتا» خواند و رد کرد.
دوم تا پنجم خرداد: تفنگدارانِ «شیخ صادق الاحمر» با نیروهای دولتی درگیر شدند. آقای الاحمر رییس فدراسیونی از قبایل یمن و قدرتمند ترین مخالف پرزیدنت صالح است. این درگیری های خونین باعث شد تا تعدادی از ساختمان های دولتی در صنعا به تصرف نیروهای شیخ صادق الاحمر در آید.
۶ خرداد: رهبران مخالفان یمن از برقراری آتش بس موقت در مورد بیشتر مناطق درگیری خبر داده و اعلام کردند، در حال مذاکره با مقام های دولتی هستند. درخواست های بین المللی نیز برای کناره گیری پرزیدنت صالح از قدرت افزایش یافت.
۱۳ خرداد: پرزیدنت علی عبدالله صالح که ۶۹ سال دارد و از ۳۳ سال پیش رییس جمهور یمن است، به علاوه ۵ تن دیگر از مقام های دولتی بر اثر اصابت راکت به مسجد کاخ ریاست جمهوری در جنوب صنعا زخمی شدند. بنا به گزارش ها، رییس جمهوری یمن دچار سوختگی از درجه ۲ شده و ترکشی ۸ سانتی متری بعد از ورود به سینه در نزدیکی قلب او متوقف شده است.
۱۴ خرداد: نیروهای پرزیدنت صالح و تفنگداران وفادار به شیخ صادق الاحمر با آتش بس پیشنهادی عربستان سعودی موافقت کردند. هواپیمایی مجهز به تجهیزات بیمارستانی نیز که از عربستان سعودی فرستاده شده بود، پرزیدنت صالح را به منظور مداوا به ریاض انتقال داد و قدرت نیز به آقای «عبد ربه منصور الهادی» معاون رییس جمهوری آن کشور تفویض شد.
۱۵ خرداد: بعد از انتشار خبر ترک علی عبدالله صالح از یمن و ورود وی به عربستان سعودی، موجی از شادی و سرور پایتخت یمن را فرا گرفت.
