«اهداف توسعه هزاره» که از جمله تلاش های بلندپروازانه سازمان ملل متحد است، دو سال دیگر به پایان می رسد. این برنامه به هدف ریشه کنی فقر و ارتقای برابری جنسیتی و دسترسی به خدمات آموزشی، بهداشتی و درمانی طراحی شده است.
در گزارش «نظارت جهانی ٢٠١٣» بانک جهانی که اخیراً منتشر شد، پدیده شهرنشینی عاملی بوده که به بسیاری از کشورهایی که تا به حال در این زمینه بیشترین پیشرفت را داشته اند، کمک بسیاری کرده است.
بنا به اعلام بانک جهانی، کشورها و مناطقی که نرخ بالای شهرنشینی داشته اند، در تلاشی به منظور دستیابی به «اهداف توسعه هزاره» پیشرفت های قابل توجهی کسب کرده اند. در مقام نمونه، کشورهای شرق آسیا همچون چین که تمرکز جمعیت شهرنشینی در آن ها زیاد است، برای کاهش فقر موفقیت های بسیاری داشته اند.
موفقیت کشورهای جنوب صحرای آفریقا که حدود هفتاد درصد جمعیت آن ها هنوز در مناطق روستایی زندگی می کنند، از سایر نقاط دنیا بسیار کمتر بوده است.
بانک جهانی اعلام کرده آمار انعکاس دهنده شکاف عمیق بین سطح فقر در مناطق شهری و روستایی است و نرخ مرگ و میر نوزادان در مناطق شهری تا ٩ درصد کمتر از مناطق روستایی در آمریکای لاتین و آسیای مرکزی است. این شکاف در کشورهای جنوب صحرای آفریقا به بیش از ٢١ درصد می رسد.
جاس وربیک، اقتصاددان ارشد گزارش«نظارت جهانی ٢٠١٣» می گوید دلایل متعددی برای پیشرفت اجتماعی سریع تر مناطق شهری در مقایسه با مناطق روستایی وجود دارد.
او می گوید (شهرها) «مراکز فعالیت اقتصادی، رشد و کارآفرینی هستند و به همین دلیل نرخ فقر به طورچشمگیری پایین تر است».
در مقام نمونه، فقر جهانی در مناطق روستایی حدود ٢٩ و نیم درصد است و این در حالی است که نرخ فقر جهانی در مناطق شهری ١١ و نیم درصد است. نرخ فقر در مناطق روستایی در آفریقا حدود ٤٧ درصد و در مناطق شهری ٣٣ درصد است.
وی یادآوری می کند مناطق شهری از خدمات اجتماعی بهتری برخوردار هستند. در مقام نمونه، دسترسی به وسائل بهداشتی همچون دستشویی در مناطق شهری حدود ٨٠ درصد است و در مناطق روستایی حدود ٥٠ درصد است. در آفریقا حدود ٤٠ درصد جمعیت مناطق روستایی به دستشویی دسترسی دارند و این در شرایطی است که فقط نیمی از ساکنان مناطق روستایی از این نوع خدمات برخوردار هستند.
آقای وربیک می افزاید شهرها از تمرکز (جمعیت) و اقتصادهای متوازن تری بیشتری برخوردار هستند و همین امر توسعه خدمات اجتماعی همچون بهداشت و درمان، آموزش و آب و برق را تسهیل می کند.
یکی از عمده ترین عوامل بهبود ارائه خدمات اجتماعی و بهداشتی فراهم کردن سرمایه است. مقامات بانک جهانی کشورهایی را که منابع غنی نفت و مواد معدنی دارند، تشوق کرده است تا از درآمدهای این منابع در نظام های آموزشی و بهداشتی سرمایه گذاری کنند.
در اجلاس بهاره «صندوق بین المللی پول» و «بانک جهانی» سیاستگذاران آفریقا در مورد بهترین شیوه های سرمایه گذاری در خدمات اجتماعی بحث و گفتگو کردند و بعضی از آن ها از ایده حمایت بیشتر دولت و سرمایه گذاری در نظام های آموزشی و بهداشت و درمان استقبال کردند و برخی دیگر به سرمایه گذاری مشترک بخش دولتی و خصوصی تمایل بیشتری نشان دادند.
جاس وربیک می گوید «شیوه های متفاوتی برای سرمایه گذاری در خدمات بهداشتی و اجتماعی و ریشه کنی فقر وجود دارند. مسئله مهم این است که منابع، چه به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم در دسترس باشند تا وضعیت بهداشت و درمان و آموزش مردم روستایی بهبود یابد. این عوامل به پیشرفت مهارتهای شغلی کمک خواهد کرد و اگر تصمیم به کوچ به مناطق شهری بگیرند، گذار آن ها به زندگی جدید را تسهیل خواهد کرد».
در گزارش «نظارت جهانی ٢٠١٣» بانک جهانی که اخیراً منتشر شد، پدیده شهرنشینی عاملی بوده که به بسیاری از کشورهایی که تا به حال در این زمینه بیشترین پیشرفت را داشته اند، کمک بسیاری کرده است.
بنا به اعلام بانک جهانی، کشورها و مناطقی که نرخ بالای شهرنشینی داشته اند، در تلاشی به منظور دستیابی به «اهداف توسعه هزاره» پیشرفت های قابل توجهی کسب کرده اند. در مقام نمونه، کشورهای شرق آسیا همچون چین که تمرکز جمعیت شهرنشینی در آن ها زیاد است، برای کاهش فقر موفقیت های بسیاری داشته اند.
موفقیت کشورهای جنوب صحرای آفریقا که حدود هفتاد درصد جمعیت آن ها هنوز در مناطق روستایی زندگی می کنند، از سایر نقاط دنیا بسیار کمتر بوده است.
بانک جهانی اعلام کرده آمار انعکاس دهنده شکاف عمیق بین سطح فقر در مناطق شهری و روستایی است و نرخ مرگ و میر نوزادان در مناطق شهری تا ٩ درصد کمتر از مناطق روستایی در آمریکای لاتین و آسیای مرکزی است. این شکاف در کشورهای جنوب صحرای آفریقا به بیش از ٢١ درصد می رسد.
جاس وربیک، اقتصاددان ارشد گزارش«نظارت جهانی ٢٠١٣» می گوید دلایل متعددی برای پیشرفت اجتماعی سریع تر مناطق شهری در مقایسه با مناطق روستایی وجود دارد.
او می گوید (شهرها) «مراکز فعالیت اقتصادی، رشد و کارآفرینی هستند و به همین دلیل نرخ فقر به طورچشمگیری پایین تر است».
در مقام نمونه، فقر جهانی در مناطق روستایی حدود ٢٩ و نیم درصد است و این در حالی است که نرخ فقر جهانی در مناطق شهری ١١ و نیم درصد است. نرخ فقر در مناطق روستایی در آفریقا حدود ٤٧ درصد و در مناطق شهری ٣٣ درصد است.
وی یادآوری می کند مناطق شهری از خدمات اجتماعی بهتری برخوردار هستند. در مقام نمونه، دسترسی به وسائل بهداشتی همچون دستشویی در مناطق شهری حدود ٨٠ درصد است و در مناطق روستایی حدود ٥٠ درصد است. در آفریقا حدود ٤٠ درصد جمعیت مناطق روستایی به دستشویی دسترسی دارند و این در شرایطی است که فقط نیمی از ساکنان مناطق روستایی از این نوع خدمات برخوردار هستند.
آقای وربیک می افزاید شهرها از تمرکز (جمعیت) و اقتصادهای متوازن تری بیشتری برخوردار هستند و همین امر توسعه خدمات اجتماعی همچون بهداشت و درمان، آموزش و آب و برق را تسهیل می کند.
یکی از عمده ترین عوامل بهبود ارائه خدمات اجتماعی و بهداشتی فراهم کردن سرمایه است. مقامات بانک جهانی کشورهایی را که منابع غنی نفت و مواد معدنی دارند، تشوق کرده است تا از درآمدهای این منابع در نظام های آموزشی و بهداشتی سرمایه گذاری کنند.
در اجلاس بهاره «صندوق بین المللی پول» و «بانک جهانی» سیاستگذاران آفریقا در مورد بهترین شیوه های سرمایه گذاری در خدمات اجتماعی بحث و گفتگو کردند و بعضی از آن ها از ایده حمایت بیشتر دولت و سرمایه گذاری در نظام های آموزشی و بهداشت و درمان استقبال کردند و برخی دیگر به سرمایه گذاری مشترک بخش دولتی و خصوصی تمایل بیشتری نشان دادند.
جاس وربیک می گوید «شیوه های متفاوتی برای سرمایه گذاری در خدمات بهداشتی و اجتماعی و ریشه کنی فقر وجود دارند. مسئله مهم این است که منابع، چه به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم در دسترس باشند تا وضعیت بهداشت و درمان و آموزش مردم روستایی بهبود یابد. این عوامل به پیشرفت مهارتهای شغلی کمک خواهد کرد و اگر تصمیم به کوچ به مناطق شهری بگیرند، گذار آن ها به زندگی جدید را تسهیل خواهد کرد».
