یادداشتی در نشریه فدرالیست از میخاییل ساکاشویلی، رئیس جمهوری پیشین گرجستان و فرماندار قبلی استان اودسا در اوکراین
دولت باراک اوباما، در جریان انقلاب اوکراین در سال ۲۰۱۴ و رویدادهای پس از آن، به اوکراین نسبت به عدم تشدید تنش در واکنش به تخاصم روسیه هشدار می داد. پوتین این رویکرد را فرصتی برای الحاق کریمه بدون مواجهه ای مستقیم با غرب دید و از آن استفاده کرد. پوتین یک قلدر است ولی احمق نیست.
اوباما با وجود تغییر مرزهای اروپا به دست مسکو با زور به روش قبلی اش ادامه داد و با وجود اجماع دو حزب آمریکا در حمایت از فروش تسلیحات دفاعی مهلک به اوکراین از آن پرهیز کرد.
اوکراینی ها به جای این که با موشک ضد تانک از کشورشان دفاع کنند از دولت اوباما پتوی گرم و کنسرو دریافت کردند.
دولت اوباما با وجود هشدارهای من نسبت به مداخله روسیه در انتخابات گرجستان در سال ۲۰۱۲ هیچ اقدامی نکرد. نتیجه آن انتخابات نه تنها برای گرجستان بلکه برای منافع آمریکا ویرانگر بود. اوباما واقعیت را پس از مداخله روسیه در انتخابات آمریکا درک کرد و پس از آن چند دیپلمات روس را در واکنشی دیرهنگام اخراج کرد.
در عوض، ترامپ فرمان اجازه فروش تسلیحات دفاعی مهلک به اوکراین و گرجستان را در سال ۲۰۱۷ صادر کرد. دولت ترامپ فراتر از خواست کنگره در تحریم روسیه بر سر الحاق کریمه، عمل کرد. کاخ سفید سال جاری میلادی در شدیدترین تحریم ها الیگارش های روس و مقام های دولتی روسیه را هدف گرفت.
گفته های ترامپ در مورد انرژی در اجلاس هلسینکی مایه امیدواری است. انرژی ستون فقرات اقتصاد روسیه است و وابستگی روسیه به سوخت های فسیلی پاشنه آشیل پوتین محسوب می شود.
پس از عمری تجربه دست اول از تخاصم روسیه، اقدامات ترامپ را در زمینه ای تاریخی ارزیابی می کنم و از این منظر، اقدامات او به اندازه کافی گویاست.
همانطور که ریگان تا فروپاشی محور شرارت با رهبران شوروی دیدار کرد، ترامپ هم باید به گفتگوهایش با پوتین ادامه بدهد.