سازمان ملل متحد روز پنجشنبه قطعنامه‌ای را با اکثریت ارا به تصویب رساند که بر اساس آن یک روز در سال به بزرگداشت یاد بیش از ۸۰۰۰ مسلمان بوسنیایی که در سال ۱۹۹۵ توسط صرب‌های بوسنی کشته شدند اختصاص می‌یابد.
این قطعنامه با ۸۴ رای موافق در برابر ۱۹ رای مخالف و ۶۸ رای ممتنع در مجمع عمومی سازمان ملل که ۱۹۳ عضو دارد تصویب شد؛ که نشان‌دهنده نگرانی برخی کشورها در مورد تاثیر این رای بر تلاش‌های برقراری آشتی در بوسنی است.
بر اساس قطعنامه تصویب‌شده، یازدهم ژوئیه به عنوان «روز بین‌المللی تأمل و بزرگداشت نسل‌کشی ۱۹۹۵ در سربرنیتسا» تعیین می‌شود. یاد قربانیان آن فاجعه، از دو ماه دیگر در این روز به‌صورت سالانه گرامی داشته خواهد شد.
تصویب قطعنامه با مخالفت شدید صرب‌ها روبرو شد که بیم دارند این امر به برچسب زدن به آنها به عنوان «حامیان نسل‌کشی» منجر شود.
قطعنامه که از سوی آلمان و رواندا ارائه شد، صرب‌ها را به‌عنوان مقصر ذکر نمی‌کند، با این حال این رئیس جمهوری صربستان، الکساندر ووچیچ، و رئیس جمهوری صرب بوسنی، میلراد دودیک، برای عدم تصویب آن به‌شدت تلاش کردند.
ووچیچ پس از رای‌گیری گفت، همه کسانی که در قتل عام سربرنیتسا دست داشته‌اند به زندان محکوم شده‌اند و تنها هدف قطعنامه «تحمیل گناه اخلاقی و سیاسی به یک طرف» یعنی مردم صربستان و جمهوری صرب بوسنی است.
واسیلی نبنزیا، نماینده روسیه در سازمان ملل متحد، نیز تصویب قطعنامه پیشنهادی را «یک پیروزی پرهزینه برای حامیان آن» خواند و گفت که اگر هدف آنها «تقسیم مجمع عمومی بود ... پس آنها به طرز درخشانی موفق شده‌اند.»
تصویب این قطعنامه از سوی ژلیکو کومشیچ، عضو کروات شورای ریاست جمهوری بوسنی، از سوی اعضای خانواده‌های قربانیان قتل‌عام سربرنیتسا، و همچنین از سوی بسیاری از کشورهای غربی و مسلمان مورد استقبال قرار گرفت.
در یازدهم ژوئیه سال ۱۹۹۵ میلادی، صرب‌های بوسنیایی به منطقه امن تحت حفاظت سازمان ملل در سربرنیتسا حمله کردند. آنها دستکم ۸۰۰۰ مرد و پسر مسلمان بوسنیایی را از همسران، مادران و خواهرانشان جدا کرده و کشتند.
کشتار سربرنیتسا اوج جنگ خونین بوسنی در سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ بود.
