گزارش‌ها حاکی از ادامه اعتصاب هزاران کارگر پروژه‌ای در بخش نفت، گاز، پتروشیمی، و نیروگاه ها در حدود ۱۱۰ شرکت در مناطق مختلف ایران است. این در شرایطی است که مقام‌های جمهوری اسلامی در این مورد سکوت کرده‌اند.
به گزارش کانال تلگرامی «اعتراض مدنی بازار» کارگران پروژه‌ای در شرکت «پیشرو جوش ایرانیان» روز پنجشنبه هفتم تیر با انتشار فیلمی از پیوستن خود به این اعتصاب که از پایان خرداد آغاز شده است، خبر دادند.
بر اساس گزارش‌های برخی از تشکل‌های کارگری «بیش از ۲۲ هزار» کارگر پروژه‌ای در ۱۱۰ شرکت برای تحقق مطالبات صنفی خود در اعتصاب هستند و شماری از آنها هم با ترک محل کار، به خانه های خود رفته‌اند.
کارگران اعتصابی خواستار «حذف پیمانکاران، افزایش دستمزدها، ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت، بهبود شرایط خوابگاه‌ها، و شرایط کاری و ایمنی محیط کار» هستند.
خبرگزاری ایلنا هم روز دوم تیر در این مورد نوشت که کارزار جدید اعتراضی کارگران اعتصابی با شعار «سفره همه کارگران یکی است» و با نام «۱۴-۱۴» در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها، و دیگر مراکز نفت و گاز و ارکان ثالث شروع شده است و این کارگران با تحویل ابزار خود به خانه رفتند.
در سال‌های گذشته نیز کارزاری مشابه با عنوان کارزار «بیست-ده» برای دست‌یابی به خواسته‌های کارگران پیمانی شرکت‌های وابسته به صنایع نفت و پتروشیمی به راه افتاده بود.
وب‌سایت «تجارت‌نیوز» هم روز چهارم تیر در گزارشی با اشاره به این اعتصاب نوشت که کارگران پروژه‌ای از سال ۱۴۰۰ «بارها با تشکیل کمپین‌های متفاوت، تلاش کرده‌اند مطالبات خود را پی‌گیری کنند، اما همچنان با بی‌توجهی مسئولان حکومتی مواجه هستند.»
بر اساس این گزارش، کارگران می‌گویند که این اعتصاب گسترده «فشار سنگینی بر پیمانکاران وارد کرده» و با دست کشیدن این کارگران از کار، «بخش‌های دیگر نفت نیز که درگیر این اعتراض نیستند، دچار اخلال می‌شوند و هزینه‌ای برای پیمانکاران» در پی خواهد داشت.
این اعتصاب با رویکرد مختلف شرکت‌های پیمانکاری مواجه شده است. از جمله به گفته شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، کارفرمایان «با تهدید به استخدام نیروی جدید تلاش کرده اند که کارگران اعتصابی را به کار بازگردانند و در صف اعتصاب شکاف ایجاد کنند، اما موفق با گرفتن نیروی جدید نشده اند» و اعتصاب همچنان ادامه دارد.
بر اساس این گزارش که روز چهارشنبه ششم تیر منتشر شد، برخی از پیمانکاران برای انجام کارهای ناتمام و بر روی زمین مانده حاضر به پرداخت مزد بیشتر برای گرفتن نیروی کار جدید شده‌اند، اما کسی حاضر به قبول کار نشده است.
از طرف دیگر، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت خبر داد که کارگران «ال ان جی» در کنگان هنگام خروج از شرکت «دریا ساحل» مورد هجوم قرار گرفته‌اند و «در این درگیری ۲ تن از کارگران زخمی شده‌اند.»
این شورا پیشتر هم اعلام کرده بود که در برخی از شرکت‌ها، کارگران «تهدید» شده‌اند و از جمله دو کارگر به نام‌های «بهرامی و محمد رحیمی» از سوی «حراست شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر» بازداشت شده‌اند و «هنوز خبری از آنها نیست.»
در این ارتباط هم کانال «اعتراض مدنی بازار» خبر داد که «در روزهای اول اعتصاب، کارگران توسعه فولاد سیرجان از کارگاه بیرون آمده بودند تا به خانه بروند که تعدادی از آنان بلیت گیر نیاوردند و به خوابگاه مراجعه کردند که شبانه و در خواب مورد هجوم افراد مسلح واقع می‌شوند و تعداد زیادی از کارگران را به نقطه نامعلومی می‌برند.»
تاکنون مقام‌های امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی در مورد این برخوردها و یا بازداشت‌ها موضع نگرفته‌اند.
پیش از این نیز برخوردهای امنیتی و قضایی با کارگران معترض به شرایط معیشتی در مناطق مختلف ایران وجود داشته است و در حال حاضر، شماری از کارگران و فعالان کارگری و همچنین معلمان و فعالان صنفی آنان به اتهام های امنیتی به زندان محکوم شده اند.
در این ارتباط می‌توان به رضا شهابی، داود رضوی، حسن سعیدی، نسرین جوادی، ناهید خداجو، شریفه محمدی، مازیار سیدنژاد، رسول بداغی، رضا اقدسی، آنیشا اسداللهی، کیوان مهتدی، ریحانه انصاری‌نژاد، سروناز احمدی، زینب همرنگ، و مهران رئوف اشاره کرد.
