یک مقام شهرداری تهران تایید کرده است که بخشی از «پساب» آلوده و فاضلاب مخرب زیست‌محیطی مربوط به «مناطق ۱۸ و ۱۹» پایتخت، وارد «کانال‌ها و معابر شهری» می‌شود.
حلیا سادات حسینی، مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران با بیان اینکه در «مناطق ۲۱ و ۲۲» شبکه فاضلاب شهری «پیشرفت بسیار کمی» داشته، به خبرگزاری «ایلنا» گفته است: در «مناطق جنوبی پایتخت» بخصوص مناطق ۱۸ و ۱۹ شبکه فاضلاب و به تبع آن «پذیرندگی پساب در بالادست وجود دارد.»
این مقام شهرداری تهران تایید کرده است که به‌دلیل «عدم اتصال» قسمت‌هایی از شبکه فاضلاب شهری به تصفیه‌خانه‌ها و «باز بودن پایان خط»، بخشی از فاضلاب «وارد معابر شهر می‌شود.»
تیرماه ۹۶ فرهاد جلالی‌امین، معاون مهندسی و توسعه شرکت فاضلاب تهران مدعی «اتصال ۶۴ درصد شهروندان تهرانی به شبکه فاضلاب» شده بود اما آذرماه ۱۴۰۰ خبرگزاری دولتی «ایرنا» نوشت: «۴۱ درصد جمعیت پایتخت زیر پوشش طرح فاضلاب شهری هستند.»
بر اساس «آیین‌نامه جلوگیری از آلودگی آب» مصوب اردیبهشت ماه ۷۳ توسط سازمان حفاظت محيط زيست و ابلاغی توسط هیات دولت جمهوری اسلامی، هر نوع ماده «مایع زائد» حاصل از فعالیت‌های صنعتی، کشاورزی، دامداری، شهری، بیمارستانی، آزمایشگاهی و خانگی «فاضلاب» محسوب می‌شود.
به گفته حلیا سادات حسینی، مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران، «بازچرخانی آب» در شبکه آب و فاضلاب پایتخت، تاکنون «مورد غفلت» قرار گرفته؛ موضوعی که می‌تواند «تشدید روند فرونشست پایتخت» را نیز به همراه داشته است.
در شرایطی که سرانجام تایید شد در «مناطق ۱۸ و ۱۹» پایتخت «پساب» و فاضلاب به کانال‌ها و معابر شهری وارد می‌شود، مهدی بابایی، نایب رئیس کمیسیون محیط زیست شورای شهر تهران تیرماه ۱۴۰۱ وضعیت فرونشست زمین در «مناطق ۱۸ و ۱۹» این کلانشهر چند میلیون نفری را نیز «خطرناک» توصیف کرده و گفته بود «فرونشست زمین» در مجاورت شهریار، بیش از «۲۰ سانتی‌متر در سال» ثبت شده است.
شدت گرفتن اقدامات مخرب زیست‌محیطی در ایران، همزمان با آن روی می‌دهد که طی سالیان اخیر، بسیاری از فعالان و کارشناسان محیط زیستی با محدودیت‌ها و آزار جدی از جمله جلوگیری از فعالیت، احضار، بازداشت، حبس‌های طویل مدت یا احکام سنگین قضایی توسط نهادهای مختلف جمهوری اسلامی مواجه شده‌اند.
