حاشیههای یکی از بزرگترین فسادهای اقتصادی تاریخ ایران همچنان یکی از محورهای اصلی رسانههای ایران است و براساس اعلام روزنامهها وزیر سابق کشاورزی نقش کلیدی در این فساد و همچنین فساد ارزی در حوزه نهادههای دامی داشته است.
روزنامه «شرق» با بررسی ابعاد مختلف این فساد نوشته است «نه فقط مسئله نهادههای دامی بلکه پرونده چای دبش هم سر از دفتر ساداتینژاد درمیآورد و این وزیر با اتهامات مهمی روبهرو است.»
برهمین اساس گزارشنویس این روزنامه پرسیده است، چرا در رابطه با فساد وزیر سابق شفافسازی نشده و با برکناری او صورتمساله پاک شده است؟
روزنامه «شرق» ادعای مبارزه با فساد توسط دولت را زیر سوال برده و مدیران دولت رئیسی را «سادهلوح» دانسته و نوشته است که این فساد توسط «بخشی از دولت که چندان هم خودی نیست» و بنا به ملاحظاتی بر بخشی از قوه مجریه مدیریت میکند، کشف و سپس وزارت اطلاعات با همراهی دستگاه قضائی آن را پیگیری کرده است.
روزنامه «هممیهن» نیز با اشاره به نقش وزیر سابق کشاورزی در این فساد، سیاست دولت سیزدهم را فرار رو به جلو اعلام کرده و نوشته است: «فساد ۳/۷ میلیارد دلاری چای دبش در دولت سیزدهم بدون نقش داشتن مقامات دولتی دور از ذهن است.»
به نوشته این روزنامه متهم ردیف اول وزیر کشاورزی دولت سیزدهم است که به یکباره بدون هیچ توضیحی استعفا داده است و این فرد به جز این پرونده، «پروندههای فساد ارزی دیگری نیز دارد.»
در همین راستا مدیر اجرایی سندیکای چای گفته است که گزارش تخلف را در دیماه سال ۱۴۰۱ به وزیر وقت داده اما او «هیچ اقدام عملی در این زمینه نکرد.»
همراهی و چشمپوشی مقامات بر فساد در بخشهای مختلف یکی از انتقاداتی است که تحلیلگران به مقامات مسئول وارد میدانند.
در همین رابطه علی شکوریراد، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران به روزنامه هممیهن گفته است که «پوست مسئولان برای این موضوعات کلفت شده و حساسیت زیادی نشان نمیدهند.»
شکوریراد بطور غیرمستقیم به نهادینه شدن فساد در ساختار جمهوری اسلامی اشاره کرده و گفته است: «به نظر میرسد پذیرفتهاند که این موضوع جزئی از سیستم است. بنابراین فساد که در تمام دنیا یک امر استثنایی محسوب میشود، در ایران امر رایجی شده است.»
تمامی اینها در حالی است که وبسایت «خبرآنلاین» از رویکرد دولت و فرار رو به جلو برای بهرهبرداری سیاسی از این فساد بزرگ خبر میدهد.
این وبسایت خبری نوشته است که تیم رسانهای دولت با «قهرمانسازی» از دولت و شخص رئیسی قصد دارند تا قضیه را وارونه کنند و فضا را به سمتی ببرند که در آن پرسش از رئیسی مبنی بر اینکه «پس چه شد آن شعارهای فساد ستیزی دوران تبلیغات، از یادها برود و حتی دولت قهرمان فسادستیزی نام گیرد.»
آنطور که خبرآنلاین نوشته است آنها تلاش دیگری هم دارند؛ از جمله «حماسهسرایی» از سفر ابراهیم رئیسی به مسکو و سفرش به استان البرز پس از بازگشت از مسکو؛ با کلید واژه «از مسکو تا البرز».
نویسنده این وبسایت تاکید کرده است که «در واقع رسانههای حامی دولت قصد دارند با بزرگنمایی این سفرهای رئیسی از او قهرمانسازی کنند و با بالا بردن صدای این سفر، صدای ماجرای فساد دبش را کم کنند.»
در همین رابطه روزنامه جمهوری اسلامی نیز با انتقاد از سکوت امامان جمعه در سراسر کشور در فساد چند میلیارد دلاری چای، «ماجرای تتلو و ساسی مانکن» را اقدامی برای پوشاندنِ «فسادِ دبش» دانسته است.
این روزنامه تاکید کرده که «برخی تریبونداران محترم»، این هفته از همه چیز سخن گفتند «اما به این ماجرا اشارهای هم نفرمودند. لبسوز است شاید هم لبدوز و الّا باید لبهای حضرات باز میشد به گفتن، به روشنگری.»
بنابر گزارش سازمان بازرسی ۸۰ درصد فساد ۳/۷ میلیارد دلاری چای در دولت سیزدهم صورت گرفته، و دولتیها حاضر به پذیرش این موضوع نیستند. براساس اعلام سازمان بازرسی و قوه قضائیه، وزارتخانههای جهاد کشاورزی، صمت، بهداشت، سازمان استاندارد، گمرک و بانک مرکزی در این فساد نقش داشتند.
کارشناسان بر این باورند که فساد در جمهوری اسلامی بصورت سیستماتیک و ساختاری درآمده و دولتهای مختلف بهعنوان ابزاری برای پیشبرد منافع گروهها و نهادهای فرا قوهای عمل میکنند. برهمین اساس مرور روند فسادهای کشف شده در ایران نشان میدهد دست تمامی دولتها به فسادهای اقتصادی صورت گرفته آلوده است و هیچ دولتی مبری نیست.